Jean de Menasce

Jean de Menasce Obraz w Infobox. Od lewej do prawej: Jean de Menasce, Vanessa Bell , Duncan Grant i Eric Siepmann; zdjęcie Ottoline Morrell , 1922. Biografia
Narodziny 24 grudnia 1902
Aleksandria
Śmierć 24 listopada 1973 (w wieku 70 lat)
Narodowość Francuski
Zajęcia Orientalista , teolog
Inne informacje
Pracował dla Ecole Pratique des Hautes Etudes
Zakon religijny Zakon Kaznodziejów

Jean de Menasce , urodzony w Aleksandrii dnia24 grudnia 1902i zmarł w 1973 roku , jest francuskim dominikaninem pochodzenia egipskiego . Jako teolog i orientalista mówił o piętnastu językach, w tym hebrajskim i syryjskim . Opublikował różne książki i artykuły z zakresu judaizmu , syjonizmu i chasydyzmu , ale także z zakresu iranologii , której był uznanym znawcą. W latach 1949-1970 był dyrektorem studiów w École Pratique des Hautes Etudes , gdzie specjalnie dla niego stworzono krzesło.

Jean de Menasce wywarł znaczący wpływ na środowisko francuskich intelektualistów katolickich. Bliski przyjaciel Stanislasa Fumeta , Charlesa Du Bosa , Jacquesa Maritaina i Maurice'a Sachsa , odegrał ważną rolę w rozwoju stosunków judeo-chrześcijańskich , do tego stopnia, że ​​był jednym z dziewięciu katolickich uczestników konferencji w Seelisbergu w 1947 roku.

Biografia

Rodzina Jeana de Menasce należała do żydowskiej arystokracji Aleksandrii. Jego ojcem był nobilitowany przez cesarza bankier pochodzenia austrowęgierskiego baron Félix de Menasce . Jean de Menasce był kuzynem (pochodzącym z germanu) pisarza Georgesa Cattaui .

Studiował w Paryżu i na Uniwersytecie Oksfordzkim , gdzie był studentem Grahama Greene'a w Balliol College . Jako tłumacz dzieł TS Eliota i Bertranda Russella , zyskał pewną sławę, kiedy przeszedł na katolicyzm w 1926 r. Wstąpił do zakonu dominikanów w 1930 r. Pod imieniem Piotra i odbył szkolenie w Saulchoir de Kaina (w tym samym czasie co Marie-Dominique Philippe ), zanim został wyświęcony na kapłana w 1935 roku.

Publikacje

PracujeArtykułyRaportyTłumaczenia

Uwagi i odniesienia

  1. Marie-Christine Lafon, Marie-Dominique Philippe. W sercu Kościoła XX XX  wieku , Paryż Descle Brouwer, 2015

Bibliografia

PracujeArtykuły

Linki zewnętrzne