Stały sekretarz Académie française | |
---|---|
15 listopada 1973 -19 września 1985 | |
Maurice Genevoix Maurice druon | |
Fotel 14 Akademii Francuskiej | |
2 czerwca 1966 -11 listopada 1988 | |
Robert d'Harcourt Hélène Carrère d'Encausse | |
Zastępca Aude | |
1928-1940 | |
Obrona prezydenta języka francuskiego | |
Maurice Genevoix Jean Dutourd |
Narodziny |
1 st Wrzesień 1897 Sorèze |
---|---|
Śmierć |
11 listopada 1988(mając 91 lat) Paryż |
Pogrzeb | Sorèze |
Narodowość | Francuski |
Trening |
École normale supérieure (Paryż) Lycée Henri-IV |
Zajęcia | Polityk , dyplomata , pisarz |
Partia polityczna | Partia Republikańska, Radykalna i Radykalno-Socjalistyczna ( d ) |
---|---|
Członkiem |
Rada Narodowa Akademia Francuska (1966) |
Nagrody |
Cena witetu (1951) Nagroda Friedricha-Rückerta ( en ) (1974) Nagroda Saint-Simona (1984) |
Jean Mistler , urodzony dnia1 st Wrzesień 1897w Sorèze ( Tarn ) i zmarł dnia11 listopada 1988w Paryżu , jest politykiem francuskim , kilkukrotnym parlamentarzystą i ministrem, także pisarzem i wieczystym sekretarzem Akademii Francuskiej .
Po ukończeniu nauki w szkole opactwa w Sorèze , Jean Mistler, pochodzenia alzackiego, za pośrednictwem swojego ojca Jean-Baptiste Mistler (1802-1872), kantonalnego lekarza i chirurga w szpitalu w Sélestat , Bas-Rhin (rodzina opuściła Alzację w 1871), przygotowuje się do egzaminu konkursowego na École normale supérieure w Liceum Henryka IV , gdzie ma Alaina jako profesora filozofii . Zmobilizowany w artylerii w 1916 r. wycofał się z wojny silne przekonania pacyfistyczne. Został przyjęty do École normale w 1919 roku i został nagrodzony pierwszym w agregation de lettres w następnym roku.
Zamiast uczyć, postanawia złożyć wniosek do Ministerstwa Spraw Zagranicznych o oddelegowanie za granicę. Został powołany do poselstwa francuskiego na Węgrzech , pełniąc jednocześnie funkcję attaché kulturalnego w czasie gdy wykładał na uniwersytecie w Budapeszcie . W 1925 dołączył do Quai d'Orsay (Wydział Robót), gdzie zastąpił Paula Moranda .
Karierę polityczną rozpoczął od 1928 roku , kiedy został wybrany posłem Aude pod szyldem radykalno-socjalistycznym . Był podsekretarzem stanu ds. sztuk pięknych, a od 1932 kilkakrotnie ministrem. W 1934, gdy był ministrem PTT w rządzie Alberta Sarrauta , ten poinformowany meloman stworzył Narodową Orkiestrę Rozgłośni Francuskiej, przodka Orkiestry Narodowej Francji . Od 1936 przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych.
Równolegle z działalnością polityczną Jean Mistler rozpoczął karierę pisarską wydając Zamki w Bawarii ( 1925 ) i Ethelka ( 1929 ).
10 lipca 1940 r. to on jako przewodniczący komisji do spraw powszechnych w Izbie Poselskiej przedstawił na zebraniu Zgromadzenia Narodowego w Vichy jeden artykuł o powierzeniu pełnomocnictwa marszałkowi Pétainowi w celu przygotowania nowego projektu konstytucja. Dzięki temu, podczas Wyzwolenia , został nazwany „burzycielem Republiki”.
W czasie okupacji był członkiem Rady Narodowej utworzonej przez Vichy .
Po wyzwoleniu, po zajęciu, w ramach pokuty, stanowiska współdyrektora w Éditions du Rocher , został sekretarzem generalnym, a następnie prezesem Maison du livre français (podlegającego Ministerstwu Spraw Zagranicznych) i wreszcie od 1964-69 dyrektor działu literatury ogólnej księgarni Hachette . Oprócz tych działań, Jean Mistler regularnie pisze o krytyce literackiej i muzycznej w L'Aurore .
Należy do komitetu patronackiego Nouvelle École .
Jean Mistler został wybrany dnia 2 czerwca 1966w Akademii Francuskiej w katedrze Roberta d'Harcourta . Został tam przyjęty13 kwietnia 1967przez Marcela Briona . Zostaje wybrany na wieczystego sekretarza w dniu15 listopada 1973po rezygnacji Maurice'a Genevoix i będzie sprawował te funkcje do czasu jego rezygnacji ze względów zdrowotnych dnia19 września 1985.
Jean Mistler zmarł dnia 11 listopada 1988 i jest pochowany w Sorèze w krypcie rodziny Auriol, gdzie spoczywa również jego żona, która zmarła wkrótce po nim.
Jean Mistler jest ojcem Marie-Dominique Lancelot, żony Michela Lancelota , znanego jako „Charlotte Matzneff”.