Jean-Pierre Chopin

Jean-Pierre Chopin Kluczowe dane
Narodziny 7 lutego 1950
Albert (Suma)
Narodowość Francuski
Podstawowa działalność Pisarz , filozof , eseista , dramaturg i krytyk sztuki
Inne zajęcia Burmistrz Courcelles-sous-Moyencourt ( Somme )
Nagrody Doktor Literatury

Jean-Pierre Chopin to francuski pisarz , filozof , eseista , dramaturg i krytyk sztuki urodzony w Albert (Somme) na7 lutego 1950.

Biografia

Wykładowca na uniwersytecie w Lille , a następnie profesor literatury w Lycée Sacré-Coeur d' Amiens , Jean-Pierre Chopin, po swojej pierwszej książce Topologie du salaud, która w 1985 roku „została zauważona i poparta przez Simone de Beauvoir  ” , Jest w 1991 r. doktorem listów na Sorbonie , obronił na Uniwersytecie Paris-IV , pod kierunkiem Michela Crouzeta, tezę O kryzysie nadziei lub konstruktorze nihilizmu u Paula Valéry'ego . W 1994 roku współpracował z Nicole Ceylerette-Pietri w Gallimard przy edycji kompletnego Cahiers de Paul Valéry.

Jako krytyk sztuki jesteśmy mu winni komentarze do prac Paula Ambille , Michèle Battut , Raymonda Biaussata , Gastona Bogaerta , Alaina Bonnefoita , Alfreda Defosseza , Jeana Garonnaire , Alaina Géneau, Alexisa Hinsbergera , Éliane Thiollier i Alaina Thomasa .

Zainstalowany w Courcelles-sous-Moyencourt w 2001 roku, Jean-Pierre Chopin jest burmistrzem odkwiecień 2014. Jego wspaniałym wzorem był Michel de Montaigne , który zwykł mawiać w tym względzie: „Bardzo skromnie staram się brać przykład z tego, który był burmistrzem Bordeaux i który dzielił swój czas między refleksję i sprawy publiczne” .

Publikacje

Książki

Testowanie Teatr
  • Bardzo zwyczajne kłamstwa , Éditions Bénévent, 2008.
Obraz

Materiały konferencyjne

  • „Mit według Paula Valéry'ego”, Mit-symbol-powieść , materiały z kolokwium Uniwersytetu w Pikardii , Amiens, 1978, s.76-86.
  • „  Mdłości jako mistyk poetyki”, materiały z kolokwium w Pavie , Schena Editore, 1993.
  • „Apocalypse valéryenne”, Paul Valéry Orient , materiały z konferencji w Tokio , Modern Letters Minard, 1998, s. 127-144.

Artykuły filozoficzne

  • "Myśl mistyczna Paula Valéry", Bulletin des études valéryennes , nr 43,Listopad 1986, s.  37-62 .
  • „Pogotowie Valeryan lub Cioran w obliczu swoich idoli”, Modern Times , Gallimard, nr 489,Kwiecień 1987, s.  157-167 .
  • „Valéry czyli intelektualista trzeciego typu”, Bulletin des études valéryennes , nr 46,maj 1987, s. 45-51.
  • „Wielka lekcja Valéry'ego, czyli sztucznej inteligencji jako komedii umysłu”, Milieux , nr 30,Wrzesień 1987, s.  20-27 .
  • „Paradoksy zbrodni u Thomasa de Quincey  ”, Milieux , nr 34, 1988, s.  50-55 .
  • „Rewolucja jako topologia bytu”, Listy do rewolucji , Maison de la culture d'Amiens , Éditions des Trois-Cailloux,Kwiecień 1989.
  • „  Eros i Priape  ”, Biuletyn Studiów Waleriana , nr 53,Marzec 1990, s.  45-65 .
  • „  Gość lub odrzucony zawrót głowy” (o Simone de Beauvoir ), recenzja Roman 20-50 , nr 13, Presses universitaire du Septentrion ,Czerwiec 1992, s.  11-29 .
  • „Krytyka krytyki genetycznej”, Bulletin des études valéryennes , nr 64, 1993, s.  37-53 .
  • „Jak ptaki bez skrzydeł” (hołd dla Simona Lantiéri), ​​publikacje Uniwersytetu Prowansji , 2000, s.  133-138 .
  • "Ale wszystkie te ruiny mają pewien róż", Valéry i Morze Śródziemne , zbiory "Pisma Południa", Edisud, Aix-en-Provence, 2005, s.  87-103 .
  • „Expressis verbis – Wywiad z Jean-Pierre Chopin”, Alkemie – Półroczny przegląd literatury i filozofii , nr 24: l'Exil , Classiques Garnier, 2019, s.  215-241 .
  • „Myśli zamkniętego”, Alkemie - Półroczny przegląd literatury i filozofii , nr 26: Dusza , Classiques Garnier, 2020, s.  165-171 .

Artykuły krytyków sztuki

  • Artykuły opublikowane w La Voix du Nord i Les Échos du Touquet w latach 1978-2000: Paul Ambille, Michèle Battut, Chantal Berry-Mauduit, Michel Beszié, Raymond Biaussat, Gaston Bogaert, Alain Bonnefoit, Alfred Defosez, Jean-Claude Dresse, Marcel Essard , Claude Fauchère, Jean Garonnaire, Daniel Gélis, Dominique Guillemard, Claude Hemeret, Jean-Pierre Hénaut, Alexis Hinsberger, Gérard Le Nalbaut, Christian Lepère, Jacques Roulleaux, Michel Sementzeff, Alain Thomas, Éliane Thiollier, J. Van Rycke, J. Van Rycke .

Konferencje

  • „Wyjdź, aby wejść” z Paulem Valéry , biblioteka Douai ,23 marca 2012.

Krytyczny odbiór

  • „Jean-Pierre Chopin demonstruje obecną wagę „głębokiej myśli” Valéry'ego, mało znanego jako paradoksalnie zbyt znanego, a do tego „żeby zarysować jakikolwiek biznes kończący jego akademicki wizerunek”, pod którym jest pochowany pod przykrywką pozytywizmu , scjentyzmu, „metafizycznej przypadkowości”, tego, który bardziej niż ktokolwiek inny był podobny do zagadki, do niewypowiedzianego, do słuchania Bytu jak do muzycznej muszli, do ontologicznej otwartości. ” – André Mandin
  • „W czyśćcu goryczy Jean-Pierre Chopin dochodzi do końca idei myśli paradoksalnej. Aby zwalczyć jego rozczarowania, jego gorycz, nie należy ich lekceważyć… Termin „czyściec” wskazuje na miejsce „przeznaczone do oczyszczenia umysłu z jego uprzedzeń”. Jean-Pierre Chopin mówi także o homeopatycznym alfabecie, który traktuje zło ze złem, „zaszczepiając pewne gorzkie myśli, które paradoksalnie uwalniają gorycz, jaką można mieć, gdy pozostaje niewyrażona”, wprowadzając czytelnika w konflikt wobec niepokojących myśli. „To podejście, które ma być bardziej przeczyszczające niż lecznicze” – wyjaśnia. Podejście, które ma na celu przede wszystkim walkę z sekciarstwom i obskurantyzmem. Nadzieja znajduje się w szczególności na okładce książki i obrazie Vincenta Van Gogha Sowera o zachodzie słońca . „Siewca, który mimo naszych czasów, o których mówi się, że dekadencki, w swoim geście uosabia nadzieję, zwłaszcza z tym wspaniałym żółtym słońcem na horyzoncie i tym drzewem, które przelewa się z ramy i aspiruje do wyprzedzenia”. " - Nominacja Estebana

Bibliografia

  1. Monique Bień „Courcelles-sous-Moyencourt: Ósmy książka dla burmistrza! », Picard Le Courrier , 30 listopada 2020, s.  20 .
  2. Theses.fr, Jean-Pierre Chopin
  3. Strona internetowa Alaina Géneau, Géneau wg Jean-Pierre'a Chopina
  4. Monique Biéri, „Burmistrz śladami Montaigne”, Le Courrier picard , 9 listopada 2017
  5. Pauline Defoix, „Near Poix-de-Picardie, uwolnij się od goryczy dzięki nowej książce Jean-Pierre Chopina”, Le Réveil de Neufchâtel , 6 grudnia 2020 r.
  6. Jean-Pierre Chopin, „Sortir to enter” z Paulem Valéry , prezentacja konferencji, 2012
  7. André Mandin, „Paul Valéry i medycyna”, Historia nauk medycznych , tom XXVI, nr 1, 1992, s. 35-42.
  8. Esteban Nomine, „Esej o filozofii – Courcelles-sous-Moyencourt: swoim czyśćcem goryczy , swoim ósmym utworem, Jean-Pierre Chopin zwraca uwagę na rozczarowania, nad którymi rozmyślamy i które pożerają nasze życie”, Le Bonhomme Picard , 2 grudnia 2020, s.  23 .

Załączniki

Pośpiech

  • Pierre-Emmanuel Reger, „Jean-Pierre Chopin wydał swoją szóstą książkę”, Le Réveil de Neufchâtel , 26 grudnia 2014 (czytaj online) .
  • Mathias Schweisguth, „Jean-Pierre Chopin, burmistrz i pisarz”, Le Bonhomme picard ,październik 2017.
  • Monique Biéri, „Burmistrz śladami Montaigne  ”, Le Courrier picard ,listopad 2017.
  • Régis Sinoquet, „Burmistrz i filozof”, Le Courrier Picard ,marzec 2018.
  • Pierre-Emmanuel Reger, „W pobliżu Poix-de-Picardie , Jean-Pierre Chopin jest ponownie wybrany na burmistrza”, Le Réveil de Neufchâtel , 28 maja 2020 r.
  • Monique Biéri, „Courcelles-sous-Moyencourt: ósma książka dla burmistrza! », Picard Le Courrier , 30 listopada 2020 r.
  • Esteban Nomine, „Esej o filozofii – Courcelles-sous-Moyencourt: swoim czyśćcem goryczy , swoim ósmym dziełem, Jean-Pierre Chopin wskazuje na rozczarowania, o których rozmyślamy i które pożerają nasze życie”, Le Bonhomme Picard , grudzień 2, 2020.
  • Pauline Defoix, „W pobliżu Poix-de-Picardie, uwolnij się od goryczy dzięki nowej książce Jean-Pierre Chopina”, Le Réveil de Neufchâtel , 6 grudnia 2020 r.

Linki zewnętrzne