Jean-François Gaultier z Biauzat
| Jean-François Gaultier z Biauzat | |
_p4.031_GAULTIFR_DE_BIAUZAT_(Jean-Fran%C3%A7ois).jpg)
| |
| Funkcje | |
|---|---|
| Członek Zgromadzenia Ustawodawczego | |
| 27 marca 1789 - 30 września 1791 | |
| Burmistrz Clermont-Ferrand | |
| 25 stycznia 1790 - 10 lipca 1791 | |
| Poprzednik | Etienne Bonarme |
| Następca | Antoine Bergier |
| Burmistrz Clermont-Ferrand | |
| 5 listopada 1794 - 16 lipca 1795 | |
| Poprzednik | Antoine Bergier |
| Następca | Michel Monestier |
| Członek Rady Pięćset | |
| 18 kwietnia 1798 - 11 maja 1798 | |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 23 października 1739 |
| Miejsce urodzenia | Vodable , Królestwo Francji |
| Data śmierci | 22 lutego 1815 |
| Miejsce śmierci | Paryż , Królestwo Francji |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | Góra |
| Małżonka | Claudine Antoinette Vimal |
| Dzieci | Magdelaine Antoinette Gaultier de Biauzat |
| Zawód | Prawnik , sędzia |
Jean-François Gaultier Biauzat jest francuskim prawnikiem, dziennikarzem i politykiem , urodzonym w Vodable the23 października 1739, zmarł w Paryżu dnia22 lutego 1815.
Dzieciństwo
Jean-François urodził się w dużej rodzinie Vodable , właściciela małego gospodarstwa położonego w miejscowości Biauzat. Jest synem François Gaultier, prawnika w parlamencie, giermka i generała-porucznika z mandatu Vodable i Jacquette Jourde. Studiował w kolegium jezuickim w Billom, a następnie w Tuluzie . Po ukończeniu prawa pracował jako prawnik w Clermont-Ferrand wraz z ojcem od 1767 roku . Należąc do oświeconej sławy, związał się z masonerią .
Kariera polityczna
Wszedł do polityki, zostając w 1787 r. Członkiem rady sądowniczej Zgromadzenia Prowincji Owernii. W następnym roku opublikował broszurę sprzyjającą zniesieniu praw feudalnych: Skargi na dopłaty, które zwykli ludzie popierają we wszelkiego rodzaju podatkach, z historycznymi i politycznymi obserwacjami na temat pochodzenia i wzrostu ich wysokości . Wybrany poseł z Trzeciego Estate do reprezentowania senechaussee z Clermont w Estates generalnego , był w Paryżu podczas réveillon zamieszkami , który był świadkiem ze strachu, na koniecKwiecień 1789. Bierze przysięgę korcie tenisowym na20 czerwca 1789. Z sukcesów jego codziennej korespondencji z przyjaciółmi politycznymi z Clermont-Ferrand narodził się pomysł Journal des debates , którego pierwszy numer ukazał się na30 sierpnia 1789.
Wybierając nazwy wydziałów w 1790 r. , Błagał, aby departament, którego stolicą jest Clermont-Ferrand, nie nazywał się Mont-d'Or, ale Puy-de-Dôme , obawiając się, że nazwa „Mont-d 'Gold 'nie staje się zbyt bogaty.
Został wybrany burmistrzem Clermont-Ferrand w styczniu 1790 , ale zrezygnował w 1791 roku , kiedy został wybrany jako sędzia na 4 th dzielnicy Paryża; Georges Couthon jest odpowiedzialny za prowadzenie bieżących spraw kancelarii. Członek Club des Jacobins , najwyraźniej dołączył do Club des Feuillants na jakiś czas po ucieczce króla . Następnego dnia po 10 sierpnia 1792 r. Wrócił do Owernii, gdzie został aresztowany22 marca 1794. Wydany po 9-Thermidor (27 lipca 1794), ten umiarkowany przyjmuje bardziej radykalne opinie w obliczu postępu Kontrrewolucji . Mianowany na burmistrza Clermont-Ferrand wListopad 1794przez przedstawiciela misji Josepha-Mathurina Musseta , został zwolniony16 lipca 1795.
Po powrocie do Paryża został komisarzem dyrektora Sądu Kasacyjnego i został jednym z szesnastu ławników wybranych do Sądu Najwyższego Vendôme podczas procesu Gracchusa Babeufa, ale był przychylny oskarżonemu. Korzystny dla zamachu stanu w 18 roku V Fructidor , wstąpił do Towarzystwa Przyjaciół Murzynów i Kolonii i bywał w Club de la rue du Bac , gdzie występował przeciwko cenzurze wyborczej.
Podczas wyborów w VI roku zgromadzenie wyborcze Paryża przesyła je do Rady Pięciu Stu , ale ten wybór jest nieważny przez ustawę z 22 Floréal roku VI (11 maja 1798). Po zamachu stanu 18 Brumaire dokonanym przez Napoleona Bonaparte stracił stanowisko sędziego w sądzie kasacyjnym, który sprawował przez dwa lata. Jednak przyjaźń z Cambacérèsem umożliwiła mu objęcie stanowiska komisarza i prokuratora w sądzie w Sekwanie wLipiec 1800. Plik9 grudnia 1810, musi zrezygnować ze względów zdrowotnych (kończy swoje ślepe życie). Został doradcą dworu cesarskiego w Paryżu i pozostał aż do śmierci. Został pochowany na cmentarzu Père Lachaise (oddział 13).
Rodzina
Ożenił się w 1769 roku w Ambert , Puy-de-Dôme , Claudine Antoinette Vimal (1739-1789). Ich córka Magdelaine Antoinette (1773-1845), chociaż pisownia może się różnić, ponieważ „Madeleine Antoinette”, a jej mężem jest Claude Jean Baptiste Abraham (1768–1815), prawnik baru Clermont-Ferrand, sekretarz generalny Le Puy -de- Dôme , są dziadkami innego burmistrza Clermont-Ferrand , Agis-Léon Ledru . Mianowicie, że CJB Abraham był synem Antoine Abraham, prokuratora sprawiedliwości Clermont-Ferrand (1730-); i Lady Catherine Mancel.
Potomkowie
- Jego imię nosi wąska uliczka w Clermont-Ferrand.
Bibliografia
- Pierre-Yves Beaurepaire, Freemasons na wschodzie Clermont-Ferrand w XVIII th century , Prasy Universitaires Blaise Pascal,1991, 365 s. ( czytaj online ).
- Philippe Bourdin, Places, Words, Revolutionaries: Puy-de-Dôme between 1789-1799 , University Press Blaise Pascal,1995, 512 pkt. ( czytaj online ).
- Philippe Bourdin, „Jean-François Gaultier de Biauzat (1739–1815) Hortensius czy nowy Robespierre? », Historyczne Roczniki Rewolucji Francuskiej , 1997, nr 307, s. 31-60
- Francisque Mège, Gaultier de Biauzat, zastępca trzeciego stanu w Estates General w 1789 r., Jego życie i korespondencja , Paryż, E. Lechevalier,1890( czytaj online ) (2 tomy).
- François Wartelle i Albert Soboul ( red. ), Słownik historyczny rewolucji francuskiej , PUF, coll. "Kwadryga",2005, „Gaultier de Biauzat Jean-François”, str. 493-494.
- Laurence Froment , Les Vimal-Gaultier de Biauzat: fortunes and nieszczęścia rodziny Auvergne, 1754-1792 , Create,2007, 429, str. ( ISBN 978-2848190785 ).
- „Jean-François Gaultier de Biauzat” , w: Adolphe Robert and Gaston Cougny , Słownik francuskich parlamentarzystów , Edgar Bourloton , 1889-1891 [ szczegóły wydania ]
- Notatka historyczna o MJF Gaultier-de-Biauzat , w: JBBouillet, Tablettes historique de l'Auvergne , 1841, s. 606-623 [ czytaj online ]
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- „ Plik Gaultier de Biauzat na stronie internetowej Zgromadzenia Narodowego ”
- „ Nota biograficzna na stronie miasta Clermont-Ferrand ”
Uwagi i odniesienia
- Ronserail, Gaulthier de Biauzat, urodzony w Vodable , Gonfanon nr 74, Argha
- François Wartelle (2005) , str. 493-494.
- Bourdin, Gaulthier de Biauzat w swojej korespondencji , Gonfanon nr 53, Argha
- „ Arkusz Gaultier de Biauzat na stronie Zgromadzenia Narodowego ”
- Bourdin Philippe, „ Jean-François Gaultier de Biauzat (1739-1815), Hortensius czy nowy Robespierre? », Historyczne Roczniki Rewolucji Francuskiej ,1997, str. 31 do 60 (www.persee.fr/doc/ahrf_0003-4436_1997_num_307_1_2022)