Jean-Francois Colosimo

Jean-Francois Colosimo Obraz w Infoboksie. Jean-François Colosimo w 2018 roku. Funkcje
Dyrektor
Wydawnictwa Cerf
od 2013
Eric de Clermont-Tonnerre ( d )
Prezes
Narodowego Centrum Książki
2010-2013
Vincent Monade ( d )
Dyrektor
wydawniczy CNRS
2006-2010
Filip Chretien ( d ) Jacques Baudouin
Biografia
Narodziny 19 listopada 1960
Awinion
Narodowość Francuski
Trening
Uniwersytet Parysko -Sorboński Uniwersytet Fordham
Uniwersytet Arystotelesa w Salonikach
Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych
Zajęcia Redaktor , historyk , wydawca, scenarzysta , eseista
Małżonka Elizaveta Colosimo ( d ) (od1988)
Dzieci Anastasia Colosimo ( d )
Veronika Dorman ( d )
Thaïssia Colosimo ( d )
Inne informacje
Pracował dla Instytut Saint-Serge
Religia Prawowierność
Członkiem Komitet Historii Prefektury ( d ) (2012-2015)
Różnica Kawaler Legii Honorowej (2008)

Jean-François Colosimo , ur19 listopada 1960w Awinionie jest francuskim teologiem prawosławnym , historykiem , wydawcą , dokumentalistą i eseistą . Od 2013 roku jest dyrektorem zarządzającym Éditions du Cerf , po objęciu funkcji prezesa Narodowego Centrum Książki .

Biografia

Życie osobiste

Rodzina Colosimo pochodzi z Kalabrii w południowo-zachodnich Włoszech . Jego ojciec pracował tam jako łupieżca (syn. rzeźnika), zanim wyemigrował do Francji i założył tam rodzinę.

Żonaty z Elizavetą (sekretarz Saint-Serge), Jean-François Colosimo ma trzy córki: Veronikę (żonę Dorman, dziennikarkę), Anastasię (politolog i eseistkę) i Thassię.

Trening

Jean-François Colosimo kontynuował w latach 1978-1988 studia filozofii, teologii i historii religii na Sorbonie oraz w Praktycznej Szkole Studiów Wyższych (Paryż), na Uniwersytecie Aristote ( Thessaloniki ), na Uniwersytecie Fordham i Instytucie Św. ( Nowy Jork ) i przeprowadził dwie wizyty badawcze na Górze Athos i Górze Synaj .

Specjalista chrześcijaństwa i prawosławia (sam jest prawosławnym chrześcijaninem), od 1990 roku wykłada historię filozofii i teologii bizantyjskiej w Instytucie Saint-Serge . Jest członkiem naukowego komitetu sterującego Europejskiego Instytutu Studiów Religijnych oraz korespondentem naukowym Fundacji na rzecz Innowacji Politycznych .

Trasa

W latach 1988-2010 Jean-François Colosimo pracował jako redaktor. Był doradcą literackim w Stock i dyrektorem literackim w Lattès , dyrektorem redakcyjnym w Odile Jacob , a następnie w La Table Ronde , w latach 2006-2010 był dyrektorem generalnym CNRS Éditions .

Od 2000 roku wraz z Fayardem opublikował serię prac kwestionujących współczesne metamorfozy Boga i wynikające z nich społeczno-polityczne implikacje.

Jean-François Colosimo prowadzi również działalność dziennikarską. Redaktor naczelny Cahiers de la Table Ronde (2003-2006), członek rady redakcyjnej magazynu 2050 (2004-2008), felietonista Le Monde des religions , Jeux d'Éprimens o kulturze Francji , na Grand Débat de Radio Notre-Dame , regularnie współpracuje z kilkoma mediami pisanymi i audiowizualnymi.

Zajmuje się także działalnością publiczną, a od 2002 roku brał udział w różnych komisjach państwowych i misjach politycznych, zagranicznych i kulturalnych.

W latach 2012-2015 był członkiem Prefekturalnej Komisji Historii .

12 maja 2010, jest prezesem Narodowego Centrum Książki , mianowany na to stanowisko przez Prezydenta Republiki Nicolasa Sarkozy'ego na wniosek ministra kultury Frédérica Mitterranda . Zrezygnował dnia25 czerwca 2013 r.i zostaje prezesem zarządu editions du Cerf .

Zaraz po przybyciu do Editions du Cerf rozpoczął odzyskiwanie firmy kosztem zwolnienia blisko 60% personelu. Olivier Faye z gazety Le Monde ubolewa nad tym, że pod jego kierownictwem wydawnictwo stało się „wyrzutnią dla młodych prawicowych autorów”, takich jak Eugénie Bastié czy Laetitia Strauch-Bonart . Wydawnictwo publikowało dotychczas równolegle wielu lewicowych autorów, takich jak Chantal Mouffe , Gaël Brustier , Régis Debray , Jean-Yves Le Drian czy Clémentine Autain .

Różnica

Został pasowany na rycerza Legii Honorowej w styczniu 2008 roku przez Nicolasa Sarkozy'ego .

Publikacje

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. „  Jean-François Colosimo: nowe spojrzenie w Narodowym Centrum Książki  ” , na lesechos.fr ,4 czerwca 2010(dostęp 26 grudnia 2018 )
  2. Anastasia Colosimo: „Bluźnierstwo jest w istocie zbrodnią bez ofiar” , Times of Israel
  3. https://www.whoswho.fr/bio/jean-francois-colosimo_60634
  4. Noël Blandin, „  Jean-François Colosimo  ” , na stronie republique-des-lettres.fr (dostęp 29 marca 2016 )
  5. Nicolas Senèze, „  Jean-François Colosimo na czele Éditions du Cerf  ” , na La Croix ,26 czerwca 2013(dostęp 29 marca 2016 )
  6. Pierre Sautreuil , „  The Saint-Serge Institute, zmatowiały klejnot francuskiej ortodoksji  ”, La Croix ,20 lutego 2019( ISSN  0242-6056 , przeczytany online , konsultowany 5 grudnia 2019 r. )
  7. "  Utworzenie Komitetu Historii Prefekturalnej przy min. Wewnętrznych i mianowania jego członków, dekretów z dnia 5 marca 2012 r  ” , na univ-droit.fr: Portail Universitaire du droit (konsultowane z 24 sierpnia 2020 ) .
  8. „  Komisja ds. Historii Prefektury: nominacje (  ” , na stronie univ-droit.fr: Portail Universitaire du droit (dostęp 24 sierpnia 2020 r . ) .
  9. Jérôme Dupuis, „  Jean-François Colosimo, prezes CNL rezygnuje  ” , na L'Express.fr ,25 czerwca 2013 r.(dostęp 25 czerwca 2013 )
  10. "  Były szef CNL powołany do editions du Cerf  " , na stronie Le Figaro.fr ,25 czerwca 2013 r.(dostęp 25 czerwca 2013 )
  11. Zobacz http://www.livreshebdo.fr/article/le-cerf-se-restructure
  12. Olivier Faye, "  Laurent Wauquiez stara się uchwycić konserwatywny nurt  " , na lemonde.fr ,22 października 2018(dostęp 22 października 2018 )
  13. "  https://www.editionsducerf.fr/librairie/rubriques/polemique/livre_z_a  "

Linki zewnętrzne