Jean-Baptiste Estelle

Jean-Baptiste Estelle Obraz w Infobox. Funkcje
Pierwszy radny Marsylii
1718-1720
Konsul Francji
Biografia
Narodziny Styczeń 1662
Marsylia
Śmierć Styczeń 1723
Marsylia
Zajęcia Dyplomata , polityk , kupiec
Inne informacje
Różnica Order św. Michała

Jean-Baptiste Estelle , urodzony w Marsylii w rStyczeń 1662 i zmarł w tym samym mieście w Styczeń 1723Jest kupcem , dyplomatą i politykiem Francuzem . Był francuskim konsulem w Maroku i Syrii, a następnie radnym miasta Marsylii podczas zarazy w 1720 roku .

Biografia

Jean Baptiste Estelle jest synem Pierre'a Estelle, konsula Francji i Gabrielle de Moustiers. Ożenił się z Elisabeth de Bonnaud de Roquebrune.

Konsul

W 1680 r. Jean-Baptiste Estelle został wezwany do Algieru przez swojego ojca Pierre'a Estelle, który był tam konsulem od 1670 r. Po powrocie do Marsylii w 1683 r. Poszedł również za swoim ojcem w 1685 r. Do Maroka, Tangeru, a następnie do Tetouan . W 1688 roku Izba Handlowa w Marsylii zleciła mu promowanie handlu z Marokiem. Moulay Ismaïl oskarżył go dyskretnie o prowadzenie negocjacji handlowych w interesie Maroka. Wyżsi urzędnicy i dygnitarze ze świty Moulaya Ismaïla przypisywali mu żart z kupca, według marokańskiego historyka Abderahmane'a Ben Zidane'a  (w) , co oznacza dosłownie „syn małego wiadra”. Jean-Baptiste Estelle zbiłby fortunę dzięki hojności monarchy.

Powierzono mu również inne misje, aw 1690 r. Został konsulem Francji w Salé , misji, w ramach której rozwijał stosunki handlowe między oboma krajami i zajmował się odkupieniem chrześcijańskich więźniów.

W 1699 r. Został przeniesiony do konsulatu Seyde w Syrii, gdzie mógł zobaczyć zniszczenia spowodowane przez zarazę w tym kraju. W 1711 r. Zrezygnował z obowiązku powrotu do Marsylii i poświęcił się handlowi.

Handlarz

Zetknął się z domem Guilhermy, Chaud et C , który znał w Lewancie . Rozwijał handel z Bliskim Wschodem, w szczególności z Seyde. Stał się znanym miastem Marsylii i28 października 1718, został wybrany pierwszym radnym Marsylii.

Wójt i zaraza

Plik 25 maja 1720, żaglowiec Le Grand Saint-Antoine, który wypływa z Orientu ( Syria - Cypr ), kotwiczy na wyspie Pomègues w porcie w Marsylii. Część ładunku na tym statku należy do Estelle i jej współpracowników. Zgodnie z przepisami ta łódź, która miała na pokładzie podczas przeprawy dziewięć osób zabitych, powinna była udać się bezpośrednio do kwarantanny na wyspie Jarre znajdującej się 15  km od miasta. Ale tak nie było. Powstały kontrowersje dotyczące tego, co się stało i dokładnej roli wójta. Archiwa Marsylii pokazują, że wykorzystał swoje wpływy, aby przekonać stewardów sanitarnych do zezwolenia na zejście na ląd bogatych towarów do kwarantanny w Nowym Szpitalu, zwanym także Lazaretem , który znajdował się w czasie na północ od aglomeracji, zamiast poddawać go kwarantannie na wyspie Jarre tak jak powinno być w przypadku zgonów na pokładzie łodzi. Zaraza przenoszona była z tych terenów na całe miasto i nie tylko. Estelle, dzięki swoim pobytom na Bliskim Wschodzie (wtedy nazywanym Lewantem), była świadoma związanego z tym ryzyka. Byłby spotkał kapitana Chataud , dowódcy statku, który byłby zakotwiczonych w pobliżu Tulonu i byłby poradził mu, aby przejść do Livorno we Włoszech . Następnie uzyskał akt zgonu z powodu zarazy, uważanej wówczas za inną niż dżuma, co pozwoliło mu uniknąć ryzyka uszkodzenia towarów na wyspie Jarre. Dokument przechowywany w archiwum narodowym Francji , list podpisany przez Benoît de Maillet, oficjalnego korespondenta Ministerstwa Marynarki Wojennej, opisuje to spotkanie. Wyznaczeni przez radnych intendenci, także kupcy, również przymknęliby oczy na niebezpieczeństwo. Zapisy pokazują, że byli świadomi zarazy krążącej wówczas w Syrii i Palestynie . Jednak ładunek składał się z ponad 700 bel bawełny i jedwabiu oraz bardzo cienkiego płótna z Damaszku o wartości 300 000 funtów, czyli równowartości dzisiejszych 9 milionów euro.

W każdym razie, po ogłoszeniu zarazy, po kilku dniach epidemii, Estelle jest bardzo odważna i wykonuje swoje zadanie, niewątpliwie z wyrzutów sumienia. Zajmuje się ewakuacją zwłok, szuka lekarzy i martwi się o zaopatrzenie. Ostatecznie to Chevalier Roze położy kres chorobie.

W swoim czasie Estelle była różnie oceniana. Rząd początkowo uważa go za winnego. Trybunał nie zastanawia się długo nad jego początkową dotkliwością. Marszałek Villars napisał6 listopada 1721 : „Jej sama JKW powiedziała mi, że Sieur Estelle, któremu początkowo chcieliśmy przypisać początek nieszczęściom, dobrze uzasadnił to fałszywe oskarżenie i że służył bardzo dobrze, jak również swoim kolegom. ” .

Plik 19 stycznia 1722, Lebret proponuje Estelle przyznawania listów szlachty i gratyfikacji od 6000  funtów. Znany królowi w lipcu, zmarł wkrótce po rStyczeń 1723.

A ulica w 1 st  dzielnicy Marsylii nosi jego imię.

Herb

Herbami Jean-Baptiste Estelle są: „Lazurowy z trzema złotymi gwiazdami zestaw 2 i 1, z wodzem uszytym Gulesem naładowanym lwem przechodzącym złoto” .

Uwagi i odniesienia

  1. „Król, który leczy zarazę” , Wyzwolenie , 10 lipca 2007.
  2. Charles Carrière, Ferréol Rebuffat, Martwe miasto Marsylii, plaga roku 1720 , Marsylia, Éditions Jean-Michel Garçon, s.  235 ( ISBN  9-782950-284716 ) .
  3. Videogramme, Marsylia: Czarna plaga z 1720 r. Oparta na archiwach Marsylii, patrz odniesienia
  4. Charles Carrière, Ferréol Rebuffat, op. cit. , s.  258 .
  5. Octave Teissier , Herbarz radnych Marsylii od 1660 do 1790 , Marsylia, Marius Olive,1883, 183,  str. ( OCLC  79641950 , uwaga BnF n o  FRBNF31440807 ) , str.  94

Załączniki

Źródła

Powiązany artykuł