Jamel Eddine Bencheikh

Jamel Eddine Bencheikh Biografia
Narodziny 27 lutego 1930
Casablanka
Śmierć 5 sierpnia 2005 r. lub 8 sierpnia 2005 r.
Wycieczki
Narodowości Algierski
Francuski
Zajęcia profesor uniwersytetu , poeta , pisarz
podpis Jamel Eddine Bencheikh podpis

Jamel Eddine Bencheikh , ur.27 lutego 1930w Casablance w Maroku i zmarł dnia8 sierpnia 2005 r.in Tours jest francusko-algierskim pisarzem i naukowcem. Profesor na uniwersytetach w Algierze , Paryżu-VIII i Paryżu-IV , specjalizuje się w poezji i średniowiecznej literaturze arabskiej.

Biografia

Jamel Eddine Bencheikh urodził się i wychował w Maroku (Casablanca, a następnie Oujda ), w algierskiej rodzinie pięciorga dzieci, z których jest trzecim. Po ukończeniu szkoły we francuskim liceum wyjechał do Lyonu na studia medyczne, które przerwał po dwóch latach. Studiował arabski i prawo w Algierze . Zaprzyjaźnia się z poetą Jeanem Sénakiem, któremu poświęca tekst po swoim zamachu. Kontynuował arabistykę, nauczał i zdał agregację w Paryżu w latach 1956-1962. Zaciągnął się do armii francuskiej, odpowiadał w Saint-Cyr za szkolenie francuskich oficerów walczących w Algierii. Następnie powrócił do niepodległej Algierii, gdzie był asystentem, a następnie wykładowcą średniowiecznej literatury arabskiej na Wydziale Literackim w Algierze. Opublikował The Algierian Poetry of French Expression, 1945-1965 , antologię, która pozostaje jednym z głównych odniesień do poezji tego okresu. Pisał także kroniki literacko-polityczne w różnych tygodnikach, które zebrano w 2001 roku w zbiorze Pisma polityczne (1963-2000) .

Jamel Eddine Bencheikh udaje się na wygnanie do Francji, by zaprotestować przeciwko ograniczeniom wolności nałożonym przez reżim Houariego Boumediène . Został pracownikiem naukowym CNRS od 1969 do 1972, następnie profesorem na Uniwersytecie Paris-VIII , wreszcie na Uniwersytecie Paris-IV aż do przejścia na emeryturę w czerwcu 1997 roku.

Po raz ostatni wrócił do Algieru w marcu 1992 roku. On towarzyszy swoich pozycjach i tekstami, okres przemocy Algieria przeszedł on szczególnie od 1993 roku wziął stanowisko wobec fundamentalizmu, wypowiadająca się „garść, którzy mówią w imieniu islamu. W taki sposób, że jest pogłębienie nieporozumienie między muzułmanami a Zachodem”.

Działania redakcyjne

Jego krytyczne i naukowe prace w dziedzinie średniowiecznej literatury arabskiej uczyniły go jednym z jego najwybitniejszych uczonych. Praca nad poetyką, estetyką i egzegezą, która umożliwiła postęp całemu pokoleniu studentów i badaczy. Cahier n o  13 literackich Studiów Maghrebu to hołd dla profesora był, prestiżowej ale zbyt mało znany i refleksji, który pozwolił na obecność w dziedzinie literackiej i intelektualnej Afryki Północnej Francji.

Najbardziej znany jest z przetłumaczenia „ Tysiąca i jednej nocy” . Jego tłumaczenie we współpracy z André Miquelem i jego bratem Touhami Bencheikhem jest pierwszym kompletnym tłumaczeniem, zawierającym wszystkie 1205 wierszy, w nieocenzurowanym języku francuskim, opartym na edycji Boulaq , nazwy egipskiego miasta, w którym tekst został po raz pierwszy wydrukowany w 1835 r.] .

Podczas zniknięcia Jamel Eddine Bencheikh Maati Kabbal napisał w gazecie Liberation  :

„Uwolnienie Wschodu z uścisku zachodniego orientalizmu: do tego zmierza jego podejście. Do tysiąca i jednej nocy (z których pierwszy tom został wydany w 2005 roku na Pléiade w nowym tłumaczeniu) zaproponował mu możliwość przeprowadzenia tej wydawniczej i krytyki projektu. Daleki od skrótów do infantylnego i leniwego Orientu, który zgodnie z krzykliwymi obrazami nieustannie igraszki we krwi i cielesnych żądzach, pracuje ze swoim przyjacielem André Miquelem, aby wnieść do ich tłumaczenia złożony Orient, poetycki, ale i teatr tragizmu. "

Pracuje

Bibliografia

  1. www.asile.org/meyssan , „  Jamel-Eddine Bencheikh  ” , na www.bibliomonde.com (dostęp 6 grudnia 2016 r. )
  2. Encyclopædia Universalis , "  JAMEL EDDINE BENCHEIKH  " , na Encyclopædia Universalis ( dostęp 6 grudnia 2016 )
  3. „  Algierski pisarz Jamal Eddine Bencheikh nie żyje  ” , na www.afrik.com (dostęp 6 grudnia 2016 )

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne