Jacques Eléonor Rouxel de Grancey

Jacques-Eléonor Rouxel Hrabia Grancey
Przezwisko	Marszałek Médavy
Narodziny	31 maja 1655 w zamku Chalancey
Śmierć	6 listopada 1725(w wieku 70 lat) w Paryżu
Pochodzenie	Królestwo Francji
Godność państwa	Marszałek Francji
Nagrody	Rycerz Ducha Świętego
Rodzina	Wnuk Jacquesa Rouxel de Grancey Dziadek Philippe François Rouxel de Blanchelande

Jacques Eléonor Rouxel, hrabia Grancey i baron de Médavy , urodzony dnia31 maja 1655w Chalancey Castle i zmarł dalej6 listopada 1725( „Nagła śmierć” ) w Paryżu , jest wojskowy i dżentelmen francuski XVII th i XVIII th  stulecia. Został wyniesiony do godności marszałka Francji w 1724 roku .

Biografia

Jacques Eléonor Rouxel pochodzi z rodziny szlacheckiej normandzkiej . Jest synem Pierre Rouxel (1626-1704), hrabiego Grancey i Médavy , pułkownika pułku Grancey i Henriette de La Palud de Bouligneux , był także wnukiem Jacquesa Rouxel de Grancey (1605-1680) ), Marszałek Francji .

Cadet w strażników w wieku 18 lat, był brygadier wojsk króla w 1688 roku i generał broni w 1702 roku .

Jego główne działania wojskowe to:

• Podbój Franche-Comté ( 1674 );
• Bitwa pod Seneffe ( 1674 );
• Bitwa pod Consarbrück ( 1675 ), gdzie zostaje ranny i wzięty do niewoli;
• Obrona Bonn ( 1690 );
• Bitwa pod Staffardą ( 1690 );
• Podbój Saluces , Nicei i Villefranche ( 1691 );
• Bitwa pod La Marsaille ( 1693 ), gdzie został ranny;
• Bitwa pod Luzzara ( 1702 ):

Monsieur de Vendôme , który zastąpił Catinata i de Villeroya , ponieważ pierwszy nie żył, a drugi więzień dostarczył15 sierpnia 1702, bitwa pod Luzzarą. Jacques-Eléonor de Grancei, generał-porucznik wojsk królewskich, zachowywał się jak zwykle, jak bohater, i przyczynił się do zdobycia Luzzary i Guastalli .

W 1703 roku Jacques-Eléonor de Grancey objął dowództwo wojsk, które zamierzały penetrować Trentino, aby otworzyć łączność mediolańczyków z Bawarią i przeciąć przejścia do armii cesarskiej. Zmusił ją do wejścia do okopów, które założyła w dolinach Odry i Noty , a potem stał się panem Rivy , Arco , Nago i Torbalé .

W następnym roku generał broni "Rouxel de Médavid Grancei" , pod rozkazami marszałka de Vendôme, rozpoczął oblężenie i zajął Vercelli , a następnie Ivrée i Verrue . Król przekazał generałowi władzę nad miastem i zamkiem Argentan , który opustoszał po śmierci (1704) jego ojca, Pierre'a de Rouxela.

W 1705 roku Vendôme i Médavy kontynuowali kampanię we Włoszech. Po bitwie pod Cassano (1705) , niedaleko Adda , wygrali bitwę pod Calcinato , z którą walczyli19 kwietnia 1706.

Monsieur de Vendôme został odwołany z Włoch, aby udać się do Flandrii i naprawić straty  ; zastąpił go Monsieur le Duc d'Orléans , który został ranny podczas oblężenia Turynu , gdzie stracił życie marszałek Marsyn ,7 września 1706. 9 dnia tego samego miesiąca Medavid Grancey, gubernator Argentan na równinach Castiglione ( bitwa pod Castiglione (1706) ), odniósł całkowite zwycięstwo nad imperialami dowodzonymi przez księcia Hesji-Cassel , co było jego największym zwycięstwem. Rezultatem tego dnia dla wroga były trzy tysiące zabitych ludzi, trzy tysiące pięćset wziętych do niewoli, odebrane sztandary i flagi, ich artyleria wpadła w ręce Francuzów i rozpoczęło się oblężenie Castiglione .

Aby wynagrodzić hrabiego de Médavy, król uhonorował go od 23 października 1706, kołnierza jego zamówień. Potwierdził to w swoim dowództwie naczelnym wojsk włoskich, które sprowadził do Francji w miesiącu rKwiecień 1707. Po bitwie pod Hochsteds i traktacie z cesarzem, gubernator Argentan wrócił do Francji na czele swojej dywizji złożonej z piętnastu tysięcy ludzi. Gdy tylko przybył Medavid Grancey i jego korpus wojskowy, król przekazał mu rząd generalny krajów i księstwa Nivernais i Donzois oraz naczelne dowództwo wojsk w Sabaudii, z którymi maszerował na oblężenie Tulonu (1707) .

W 1714 r. Rouxel de Médavid został naczelnym dowódcą prowincji Dauphiné i Provence. Wiedział, jak zatrzymać postęp zarazy, która spustoszyła te kraje, i udowodnił, że równie dobrze umie działać w czasie pokoju, dla zbawienia państwa, jak walczyć i podbijać w czasie wojny.

Kawaler Orderu Ducha Świętego od tego czasu1 st styczeń 1711, Król Francji Ludwik XV uczynił go marszałkiem Francji w 1724 roku .

Z jego małżeństwa (12 czerwca 1685) z Marie-Thérèse Colbert de Maulévrier , siostrzenicą Jean-Baptiste Colberta , miał tylko trzy córki, wszystkie trzy zmarły przed ojcem. Ze związku pozamałżeńskiego miał syna, Claude Rouxel de Blanchelande, byłego podpułkownika pułku Chennelay (1726), rycerza Saint-Louis, naturalnego syna, którego rozpoznał. Ten ostatni był ojcem Philippe François Rouxel de Blanchelande .

W latach 1705 i 1725 , Jacques Eleonor miał zamek Grancey-le-Château-Neuvelle zbudowany na miejscu średniowiecznej twierdzy wzniesionej w 1098 przez Ponce de Grancey.

Herb

Postać	Ozdobić herbem
	Srebrzysty, 3 koguty Gules, dziobaty, czubaty i czubaty Or.

Uwagi i odniesienia

1. Jacques Eléonor Rouxel na roglo.eu
2. Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , Herbarz z Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X )

Źródło

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Jacques Eléonor Rouxel de Grancey  ” ( zobacz listę autorów ) .
• Jean-Alexandre Germain , Historia Argentan i okolic: w tym badania historyczne (epizody dominacji Celtów, pierwszych Galów, Rzymian, Franków i Normanów w Galach) , t.  2, maska,1845, 204  s. ( czytaj online ) ;

Linki zewnętrzne

• Jacques Eléonor Rouxel na roglo.eu  ;