| Narodziny | 18 grudnia 1872 |
|---|---|
| Śmierć | 2 lutego 1939 r (w wieku 66 lat) |
| Imię urodzenia | René Roblot |
| Pseudonimy | Jacques Debout, Jean Saint-Clair |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Kanon |
| Religia | katolicyzm |
|---|---|
| Nagrody |
Nagroda Poetycka Akademii Francuskiej (1919) Cena Dodo (1927) Cena Montyon (1936) |
Jacques Debout , którego prawdziwe nazwisko brzmi Canon René Roblot , urodził się dnia18 grudnia 1872w Rauville-la-Place (Manche), zmarł dnia2 lutego 1939 rw Paryżu był świeckim księdzem i literatem francuskim . Używał również pseudonimu Jean Saint-Clair .
Urodził się w środowisku mieszanym przez burżuazję ubioru, rolników i nauczyciela publicznego. 18 grudnia 1872w Rauville-la-Place (Kanał), gdzie M gr Anger-Billiards, kapelan Matki Bożej Wybawienia od 1874 do 1906, będzie źródłem jego powołania zakonnego i podziwu dla pisarza Julesa Barbey d 'Aurevilly . Miejscem jego urodzenia jest jednooka gospoda Matki Giguet de L'Ensorcelée autorstwa Julesa Barbey d'Aurevilly . Otrzymał głęboko chrześcijańskie wykształcenie . Jest studentem College of Agneaux, gdzie jego talenty i rozproszenie uwagi są wściekłe.
Opat Demokratów, Jacques Debout, zaangażował się w powstający ruch Kręgów Nauk Społecznych i Instytutów Ludowych, założył Revue L'Espérance i w 1896 r. Wniósł swój wkład w Kongres Chrześcijańskiej Demokracji; ociera ramiona o Marc Sangnier . Kapelan wojskowy w czasie wojny 1914-1918, zdobył nagrodę poetycką Akademii Francuskiej za płodne zgony .
W 1919 r. Stworzył przegląd „ Les Cahiers catholiques”, którym kierował do śmierci, a następnie w 1922 r. Dni Sztuki Religijnej (konferencje, wystawy, koncerty, spektakle teatralne, spotkania itp.).
Autor wielu dzieł o wielkim wpływie i utalentowany mówca, nauczyciel w Ateliers d'art Sacré założonej przez Maurice'a Denisa i George'a Desvallièresa, a następnie kierowanej przez Henri de Maistre (Atelier są sekcją Towarzystwa Świętego Jana na rzecz rozwoju sztuki chrześcijańskiej ), zmarł w Paryżu dnia2 lutego 1939 r.
Mistrz szklarski Paul Bony zaprojektuje w hołdzie jego pamięci witraż umieszczony nad chrzcielnicą kościoła parafialnego w Rauville-la-Place.
Po encyklice Rerum novarum z15 maja 1891, the 16 lutego 1892Encyklika Papieża Leona XIII zachęca do wielkiego ruchu chrześcijańskiej demokracji. René Roblot, jeszcze kleryk, który nie ma jeszcze 20 lat, zorganizował już Kongres Młodych Katolików w Cherbourgu, aw 1895 r. Założył L'Espérance, którego manifest brzmiał: „Zachęcać młodzież pracującą do studiowania i obrony wiary religijnej. Zapewnij mu uzasadnione przekonania społeczne, które chronią go przed rewolucyjnymi błędami i umożliwiają skuteczne działanie w swoim otoczeniu ”. Już w 1896 r. Na Kongresie Chrześcijańskiej Demokracji L'Espérance przedstawiła swój wkład w postaci raportu; a René Roblot zostaje kapelanem Institut Populaire du Marais „ Entre Ciel et Terre ”. Portret Jacquesa Debouta autorstwa Georgesa Hooga : „Z nieco artystycznym urokiem, dusza świętego kapłana, którego chrześcijaństwo było zjadliwe, by potępiać egoizm, hipokryzję i zadowolone z siebie miernoty; serce poety, który od młodości był poruszony nędzą ludzi ubogich ”. W ten sposób René Roblot spotkał Marca Sangniera i opublikował Les Nouvelles semailles, Marc Sangnier i Le Sillon . Jego talenty oratorskie doprowadziły go do zorganizowania wielu „sprzecznych spotkań”, najpierw w kawiarniach w dzielnicach robotniczych, a następnie w całej Francji; to doświadczenie, pisarz Jacques Debout opublikuje je w Le Monde des Vivants , w Fantoches Rouges et Bonshommes Gris . A na konferencje wielkopostne w Kanadzie Jacques Debout wybiera temat: „ Chrześcijaństwo to życie doprowadzone do maksimum ”.
Urodzony w sercu kraju zainspirowany Barbey d'Aurevilly, gdzie otrzymał „pierwsze niezatarte wrażenia”, mały René Roblot widzi, jak Canon Anger-Billards, silna osobowość i przyjaciel Barbey, wkracza w jego życie kilka miesięcy po jego urodzeniu (ich korespondencja została opublikowana). Jules Amédée Barbey d'Aurevilly, M gr Auguste Alexandre gniew bilard i przyszłość Jacques Debout tworzą duchową i literackiej genealogii opartej na wspólnych wartościach przywiązanie do ziemi, patriotyzmem, odwagą w walce intelektualnej i wiary katolickiej. Podczas inauguracji Muzeum Barbey d'Aurevilly w Saint-Sauveur-le-Vicomte Jacques Debout przeczytał wiersz, w którym złożył hołd „ temu wielkiemu iluminatorowi naszych starych legend ”. Blogi powieściopisarza, pamfleta i katolickiego pamiętnikarza Léona Bloya, bliskiego Barbey d'Aurevilly, uznał w drugim tomie swojego pisma Quatre Ans de Captivité w Cochons-sur-Marne „znamię pisarza”, przekonany w 1904 roku: czytając Świat Żywych , Jacques Debout „mógłby pewnego dnia napisać arcydzieło”. Plik27 listopada 1919Jacques Debout widzi siebie - jednogłośnie zwycięzcę Konkursu Poetyckiego - przekazującego nagrodę pod kopułą Akademii Francuskiej po czytaniu Maurice'a Donnaya ; utwór zostanie poprzedzony Maurice'em Barresem .
Jacques Debout zakłada 5 czerwca 1919z dziennikarzem Jeanem Morienvalem i Antoine Charrier przegląd Les Cahiers Catholiques , którego celem jest „sprawienie, by katolicyzm był coraz bardziej kochany” przez interesujących czytelników na tematy tak różnorodne, jak ruchy idei i sztuki, życie świętych czy społeczne akcja. Następnie w 1922 roku założył Dni Sztuki Religijnej .