Regent |
---|
Narodziny | W kierunku 1520 |
---|---|
Śmierć | 1587 |
Czynność | płatny towarzysz |
Rodzina | Dom Rohana |
Tata | Charles de Rohan-Gié |
Matka | Giovanna di Sanseverino ( d ) |
Rodzeństwo |
François de Rohan-Gié Claude de Rohan-Gié |
Małżonka | Francois d'Orleans |
Dzieci |
Leonor Orleańskiego Jacques d'Orlean ( d ) Françoise d'Orlean |
Jacqueline de Rohan-Gyé (ur. Ok. 1520 r., Zmarła w 1587 r. ) Była z małżeństwa Dame de Blandy i regentką w imieniu swojego syna, księcia Léonora, markiza Rothelina i hrabstwa-księstwa Neufchâtel i Valangin . Była druhną do królowej Eleonory , następnie druhną do Katarzyny Medycejskiej . Nawrócona na protestantyzm pod koniec lat pięćdziesiątych XVI wieku zorganizowała schronisko hugenotów w Brie . Chłopi, którzy przybyli na żniwa w Brie, wnieśli te nowe pomysły z powrotem do Thiérache . Jacqueline de Rohan jest więc pośrednio źródłem protestantyzmu w tym regionie północnej Francji.
Najmłodsza córka marszałka Charlesa de Rohana Lorda Gié i jego drugiej żony Jeanne de Sanseverino-Bisignan , wyszła za mąż w Lyonie na19 lipca 1536do François d'Orléans (1513-1548) (2 marca 1513 - 25 października 1548), Markiz de Rothelin (kadet Orléans-Longueville , hrabia Neuchâtel; jest trzecim synem Jeanne de Bade-Hochberg-Neuchâtel i księcia Louisa Iera ), księcia Châtelaillon , wicehrabiego Melun i porucznika kompanii Longueville (1513-1548). Z tego związku rodzi się troje dzieci:
Jest męską wnuczką Pierre'a de Rohana, wicehrabiego Fronsac i Françoise de Penhoet. Jest wnuczką Bernarda de Saint-Séverin , księcia Bisignan i Jeanne Eléonore Piccolomini . Jest także potomkiem króla Alfonsa V Aragonii i jego kochanki Giraldony Carlino .
Broń markiza de Rothelin
Gules z dziewięcioma bliźniakami Or. Dodano główne sojusze jego znamienitej rodziny. Te z Evreux-Navarre i herbu domu Mediolanu w całości.
Jej mąż zmarł 25 października 1548. Jako kurator swojego syna, księcia Léonora w księstwie Neuchâtel , wyjechała do Szwajcarii, gdzie Konfederacja próbowała usunąć księstwo z dziedzictwa Léonora. Tam zetknęła się ze zreformowanym Guillaume Farelem (byłym członkiem Wieczernika Meaux ) i Jeanem Calvinem . To było wtedy, że przeszła na protestantyzm i uczynił jej zamek z Blandy, w Brie (Blandy przyszedł do niej z Longueville, viscounts z Melun małżeństwem założenia przodka Jean de Dunois drania Orleanu z Marie d'Harcourt dziedziczką Melun) , schronienie dla hugenotów , za co został skazany na karę więzienia w Luwrze w 1567 r. Protestantyzm w Brie trwał nadal po jego śmierci pomimo prześladowań, a duch reformy wszedł do Thiérache przez dzierżawców, którzy przybyli do pracy w Brie na żniwa.
Zobacz historię Château de Blandy-les-Tours .
Jeśli Jacqueline de Rohan wyszła za mąż tylko raz, będzie musiała przejść co najmniej cztery pogrzeby. Zmarła w 1587 roku w wierze protestanckiej. Jako Lady of Blandy i na mocy prawa krajowego została pochowana w chórze parafii Saint Maurice jako katoliczka.
Nadchodzi rewolucyjny zamęt. Jeżeli zamek Blandy , zamienił się w gospodarstwie przez Marszałkowskich Villars wcześnie XVIII th century niezauważone, ponieważ nie wykazuje oznak feudalizmu, papiery Marquise Rothelin i Rohan księżniczka przyciągnąć uwagę. Decydujemy o jego ekshumacji iw imię Równości zostaje ponownie pochowany jako osoba prywatna na cmentarzu parafialnym.
W połowie XIX -go wieku , wieś rosła i cmentarz za kościołem stał się zbyt mały i niewygodny. W związku z tym gmina przenosi go poza obszary mieszkalne. W obliczu odmowy biskupa Meaux przywrócenia jej do chóru kościoła, Jacqueline de Rohan zostaje pochowana po raz trzeci na nowym cmentarzu. Uważana za heretykę, została pochowana poza ziemiami chrześcijańskimi, bardzo blisko muru ogrodzenia. Aby sfinansować jego pomnik pogrzebowy, apelujemy do jego potomków. Dynastii sabaudzkiej odmowie dbać o pochówku, to House of Orleans , w osobie księcia Aumale , który został zbudowany jego grób.
W 1990 roku stela została zdewastowana. Blandy postanawia go przywrócić. Przesuwamy jego grób o kilka metrów, bo przeszkadzał w manewrach grabarzy, i rezerwujemy honorowe miejsce, zawsze daleko, w kącie cmentarza, skąd nawet dziś możemy uczcić jego pamięć. Pogrzeb protestancki zajął Jacqueline de Rohan ponad cztery wieki: ceremonii przewodniczyło dwóch pastorów, w tym pastor Lienhardt , specjalista od historii protestantyzmu w północnej Francji, który jest źródłem badań nad tą makabryczną odyseją. .
Grób markiza de Rothelin, księżnej Rohanu na cmentarzu w Blandy les Tours