Isabelle Autissier

Isabelle Autissier Obraz w Infobox. Funkcje
Honorowy Prezydent ( d )
WWF Francja
Członek Rady Gospodarczej, Społecznej i Środowiskowej
Biografia
Narodziny 18 października 1956
Paryż
Imię urodzenia Isabelle Marie Clotilde Autissier
Narodowość Francuski
Trening Państwowa Wyższa Szkoła Agronomiczna w Rennes
Czynność Prezenter radiowy
Inne informacje
Pracował dla France Inter
Członkiem Rada Doradcza Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych
Fondation de France
Sport Żagiel ( w )
Nagrody
Wymowa

Isabelle Autissier , urodzona dnia18 października 1956w Paryżu jest francuskim marynarzem , pierwszą kobietą, która opłynęła świat podczas zawodów w 1991 roku. Mieszka w La Rochelle od 1980 roku, jest także pisarką i honorową prezeską WWF - Francja .

Biografia

Młodzież i studia

Isabelle Autissier, który urodził się w Paryżu w 12 th  arrondissement , młodość spędził w Saint-Maur-des-Fossés w Paryżu i odkrył Żeglarstwo w Wielkiej Brytanii w wieku od 6 lat.

W 1978 roku ukończyła Państwową Szkołę Agronomiczną w Rennes, uzyskując dyplom inżyniera rolnictwa (specjalizacja rybołówstwo ). W 1980 roku na zlecenie CORPECUM prowadziła badania nad langustynami i dużymi skorupiakami . Ta działalność badawcza jest kontynuowana w imieniu IFREMER w La Rochelle, na łowiskach Zatoki Biskajskiej . Od 1984 do 1990 roku , uczyła w Szkole Morskiej i akwakultury w La Rochelle.

Kariera

W 1991 roku wraz z Christophem Auguinem , Alainem Gautierem i Jeanem-Lucem Van Den Heede założyła stowarzyszenie IMOCA , aby zebrać kapitanów statków jednokadłubowych o długości 60 stóp. W tym samym roku ukończyła 7 th w BOC Challenge, w osiąganiu wyczynu będąc pierwszą kobietą, aby okrągły wyścig świata. To właśnie ten sukces skłonił ją do rezygnacji z nauczania, aby całkowicie poświęcić się wyścigom oceanicznym. W 1994 roku, podczas kolejnej edycji, jego Ecureuil Poitou-Charentes został zniszczony przez falę w południowej Australii.

Po powrocie, jego nowa reputacja pozwoliła mu uzyskać wsparcie firmy PRB z Vendée („Produkty do malowania budynków  ”) i rozpocząć budowę nowej 60-stopowej. Następnie wezwał architekta Jean-Marie Finota i budowniczego Marca Pintę do zaprojektowania pierwszego 60-metrowego modelu Open z przechylanym kilem, z Geodis d'Auguin. Z PRB , uruchomionym wLipiec 1996, wzięła udział w wyścigu Vendée Globe 1996-1997 , w którym została zdyskwalifikowana po postoju w Kapsztadzie w celu naprawy uszkodzonego steru , ale ponownie wyruszyła, aby ukończyć tę podróż dookoła świata i przybyć 4 dni po zwycięzcy . Podczas tego wyścigu, w którym zawodnicy stawili czoła ekstremalnie trudnym warunkom, zawróciła w środku burzy, aby spróbować znaleźć Gerry Roufs , którego latarnia Argos przestała emitować, ale niestety nie mogła go zlokalizować. przed ekstremalnymi warunkami, które spowodują, że jego łódź będzie się kilkakrotnie składać.

W 1999 roku , podczas solowej rundy wyścigu World Around Alone (ex-Boc Challenge), wywrócił się z prędkością 25 węzłów, a jego łódź pozostała do góry nogami. Uratować ją przyjedzie włoski szyper Giovanni Soldini . Prawdopodobnie to właśnie ten wypadek przyspieszył decyzję Isabelle Autissier o porzuceniu wyścigów solo. Mimo to kontynuowała kilka wyścigów z załogą.

Isabelle Autissier również zajęła się pisaniem. Po kilku opowiadań, esejów, a także jako operowego libretta , Homo Loquax , w 2009 roku opublikował swoją pierwszą powieść, tylko morze będzie go pamiętać , opowieść o oszustwa na morzu zainspirowany prawdziwym faktem - w Crowhurst przypadek w 1969 roku.

W grudzień 2009, Została wybrana prezesem francuskiego oddziału z World Wildlife Fund (WWF).

W 2012 roku zaprezentowała Les Récits d'Isabelle Autissier , program nadawany w każdą niedzielę na antenie France Inter . Latem prezentowała także In extremis w tej samej stacji radiowej. Program kończy się w 2016 roku i od tego czasu poświęca się swojej działalności charytatywnej, w tym WWF.

Funkcje

Nagrody

Osiągnięcia sportowe

Nagrody

Wyróżnienia akademickie

Publikacje

Edukacyjne opowieści morskie w formie albumów CD

Uwagi i odniesienia

  1. „  Monique Barbut prezydentem WWF France, Isabelle Autissier honorowym prezydentem  ” , w sprawie WWF France (konsultowano się 19 stycznia 2021 r. )
  2. „Nietypowe trasy. Ci żeglarze skądinąd: Inżynierowie i badacze wypłynęli w morze ”, Le Monde , 10 marca 1993
  3. Patrick Leroux , „  Krok po kroku, długodystansowa przygoda Vendée Globe śladami Isabelle Autissier.  », Release ,15 lipca 1996( czytaj online ).
  4. „  PRB  ”
  5. „Uszkodzenie wyklucza Isabelle Autissier z wyścigu w Vendée Globe”, Le Monde , 3 grudnia 1996
  6. Kultury Marinara , „  Vendée Globe 1996 Dokument  ” ,5 lutego 2014(dostęp 23 września 2016 )
  7. „Nawigator Isabelle Autissier jest na zatraceniu na środku Południowego Pacyfiku”, Le Monde , 17 lutego 1999
  8. „Giovanni Soldini bezpiecznie przywiózł Isabelle Autissier do portu”, Le Monde , 5 marca 1999
  9. [1]
  10. Robert Solé, „Dziś rano zabiera nas łodzią. Isabelle Autissier poświęca swoją pierwszą powieść oszustwu na morzu ”, w Le Monde des Livres , cahier du Monde , 19 czerwca 2009, s. 4
  11. http://www.wwf.fr/s-informer/actualites/isabelle-autissier-a-ete-elue-al-unanimite-presidente-du-wwf-france
  12. Prezentacja Isabelle Autissier i jej programów na stronie internetowej France Inter.
  13. https://www.franceinter.fr/personne-isabelle-autissier%7C 23 czerwca 2015
  14. Członkowie EKES-u
  15. Dekret z 21 kwietnia 1995 w sprawie mianowania członka rady doradczej Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych; dekret z 23 czerwca 1998 r .; Dekret z dnia 1 st września 2003
  16. Dekret z dnia 30 maja 2005 r. W sprawie powołania rady dyrektorów Parku Narodowego Port-Cros
  17. "  WWF Kim jesteśmy?  » , On WWF (dostęp 6 października 2017 )
  18. http://www.ecoledelamer.com
  19. „  Stacja SNSM: dwóch ratowników w centrum uwagi  ”, Le Télégramme ,20 stycznia 1998( czytaj online ).
  20. „Eldorado Isabelle Autissier. Francuski żeglarz pobił rekord Nowego Jorku - San Francisco o 14 dni przez Cape Horn ”, Le Monde , 24 kwietnia 1994
  21. „Francuska żeglarz Isabelle Autissier przekroczyła linię mety pierwszego Route de l'Or”, Le Monde , 24 marca 1998
  22. Dekret z 31 grudnia 2020 r. Promujący narodowy porządek Legii Honorowej .
  23. „  Uwierzytelniona wersja elektroniczna opublikowana w Dz.U. nr 0113 z 15.05.2016 | Legifrance  ” na www.legifrance.gouv.fr (przeglądano 14 grudnia 2017 r. )
  24. „  Powołanie lub awans w Zakonie Sztuki i Literatury lipiec 2009  ”
  25. (w) roku Strona internetowa ISAF Marins 1995
  26. „  Trzej medaliści olimpijscy o nazwisku Glories of Sport 2011  ” , na medailles-olympiques-francais.over-blog.com ,15 listopada 2011(dostęp 30 listopada 2011 )
  27. „  Grand Prize for French Outreach - Isabelle Autissier  ” , na www.prixdurayonnement.fr (dostęp 13 stycznia 2020 ) .
  28. „Katolicki Uniwersytet w Louvain (UCLouvain) w piątek [2/2/2007] przyznał tytuł doktora honoris causa czterem osobistościom wybranym ze względu na ich zaangażowanie w przyszłość planety. Są to nawigatorka Isabelle Autissier, klimatolog Stephen H. Schneider (Stanford University), profesor ekonomii Partha Dasgupta (University of Cambridge) oraz francuski pisarz i akademik Erik Orsenna . "

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne