Irakijczyk

Irakere to kubańska grupa muzyczna założona przez pianistę Chucho Valdés w 1973 roku .

Jego członkowie

Wśród jego członków byli:

Historia i wkład

Po rewolucji Castro nowy reżim nie zachęcał do muzyki jazzowej, która kojarzyła się z jankesami , ale muzycy nie mogli już opuszczać wyspy w najcięższym okresie zimnej wojny . W tym kontekście Chucho Valdès jest upoważniony do utrzymywania kombinacji . W 1973 roku ochrzcił swoją formację Irakere , co w języku joruba oznacza gęsty las .

W 1978 roku Newport Jazz Festival zaprogramował wieczór w Carnegie Hall , legendarnym nowojorskim miejscu , który zakończył się występem Chucho Valdès. W CBS Records Label , nabywa, mimo trudności prawnych ze względu na Stanów Zjednoczonych ' embarga handlowego wobec Kuby , aby nagrać dwie żywe tarcze , Irakere I i Irakere II . Potem to samo szkolenie odbywa się w Europie, na festiwalu w Montreux i wielu innych miejscach.

W 1980 r. Zaostrzenie klimatu między Stanami Zjednoczonymi a blokiem sowieckim położyło kres rozluźnieniu stosunków kulturalnych. Paquito D'Rivera opuszcza Kubę, a historyczna formacja musi zmienić swój skład. Występowanie poza wyspą staje się coraz trudniejsze. Tak więc w 1998 roku, na 2 nd Midem Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, i chociaż wiza nie jest konieczne, usługa jest wolna, uzyskania prawa wjazdu do Stanów Zjednoczonych powoduje imbroglio oraz terminu koncertu. Szkolenie zatrzymano na początku 2000 roku .

Przewiduje się, że szkolenie to zostanie zreformowane w 2013 r.

Cechy szczególne

Humor, otwartość i tropikalny rytm, ta grupa jest gdzieś pomiędzy muzyką afrykańską, kubańską, jazzem i muzyką awangardową. „Używaliśmy afrykańskich instrumentów rytualnych, wciąż granych w niektórych regionach Kuby, ale nigdy nie używanych w muzyce popularnej. Wyrwaliśmy je z rytualnej roli , wkomponowane we wszelkiego rodzaju uniwersalne elementy, jazz, bardzo ważny dla harmonii, dla możliwości improwizacji, jaką oferuje; muzyka klasyczna, a nawet rock ”- mówią.

Zastosowania grup perkusyjnych instrumentów zróżnicowane jak bębny Bata , Abacua i Arara , w chekerés , w erikundis , w maracasów , w claves , w cowbells , w bongo , w tumbadoras i guiro .

Dyskografia

Bibliografia

  1. Release 5 maja 2013
  2. Le Monde, 29 sierpnia 1998
  3. Le Monde, 25 czerwca 1983 r

Zobacz też

Artykuły