Icaricia lupini Jest to gatunek w Ameryce Północnej od motyli z rodziny o Lycaenidae i podrodziny z Polyommatinae .
Te gatunki Icaricia Lupini została opisana przez francuskiego entomologa Jean-Baptiste de Boisduval Alphonse Dechofour w 1869 roku, w ramach początkowej nazwy z Lycaena lupini .
Często był umieszczany w różnych rodzajach w zależności od źródeł, zwłaszcza w rodzajach Plebejus i Aricia . Jego obecne umiejscowienie w rodzaju Icaricia zostało potwierdzone w ostatnich badaniach filogenetyki molekularnej .
W rozróżnieniu między populacjami Icaricia lupini a pokrewnymi gatunkami Icaricia acmon od dawna panuje pewna dwuznaczność ; niedawno wykazano, że ten ostatni występuje tylko na wybrzeżu Pacyfiku.
Według Funeta:
Icaricia lupini to po angielsku Lupin Blue .
Imago z Icaricia lupini jest mała motylkowy (rozpiętość od 22 do 29 mm) ponad niebiesko fioletowy czarną ramką i submarginal rzędu czarne kropki w dalszej części męskiej ciemnobrązowego kobiet z samym submarginal linii czarnymi kropkami na tylnej, ale otoczony pomarańczą. Rewers ma jasnoszare tło, ozdobione rzędami czarnych kropek zakreślonych na biało i podbrzeżną linią czarnych kropek zakreślonych na pomarańczowo na tylnych skrzydłach.
Icaricia lupini jest trudna do odróżnienia od Icaricia acmon , z którą może współistnieć.
Te gąsienice są żółtawy z małymi czarnymi plamami i zielonym paskiem na plecach.
Gąsienice żyją razem z mrówkami.
Obrazy Icaricia lupini latają od czerwca do sierpnia, w zależności od biotopów, w jednym pokoleniu w Kanadzie.
Gatunek zimuje w stadium gąsienicy.
Roślinami żywicielskimi gąsienic są Eriogonum : Eriogonum fasciculatum , Eriogonum ovalifolium i Eriogonum umbellatum .
Icaricia lupini występuje w zachodniej części Ameryki Północnej , szczególnie w południowo-zachodniej Kanadzie , zachodniej części Stanów Zjednoczonych i północnym Meksyku.
Gatunek bytuje głównie na łąkach i wrzosowiskach górskich oraz chaparral.
Brak specjalnego statusu ochrony.