I-15 (okręt podwodny)
| I-15 | |
 Japoński okręt podwodny I-15 , 15 września 1940 r | |
| Rodzaj | Łódź podwodna |
|---|---|
| Klasa | typ B (klasa I-15) |
| Historia | |
| Służył | Cesarska Marynarka Wojenna Japonii |
| Sponsor | Cesarstwo Japonii |
| Budowniczy | Kure Naval Arsenal |
| Stocznia | Kure , Japonia |
| Leżał kil | 25 stycznia 1938 |
| Uruchomić | 7 marca 1939 |
| Komisja | 30 września 1941 |
| Status | Zatopiony 10 listopada 1942 |
| Załoga | |
| Załoga | 94 oficerów i marynarzy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | łącznie: 108,7 m |
| Mistrz | łącznie: 9,3 m |
| Wersja robocza | 5,1 m |
| Przesunięcie | 2584 ton na powierzchni 3654 ton pod wodą |
| Napęd | 2 silniki diesla Silniki elektryczne |
| Moc | diesel: 12400 KM (9250 kW) elektryczny: 2000 KM (1500 kW) |
| Prędkość |
23,5 węzłów (43,522 km / h) na powierzchni 8 węzłów (14,816 km / h) podczas nurkowania |
| Głębokość | 100 m |
| Funkcje wojskowe | |
| Uzbrojenie | 6 dziobowych wyrzutni torpedowych 533 mm 17 torped 1 działo pokładowe 14 cm / 50 |
| Zakres działania | 14.000 mil morskich (25928 km) przy 16 węzłach (29,632 km / h) |
| Samolot | 1 wodnosamolot Yokosuka E14Y |
| Flaga | Japonia |
I-15 był japoński Type B (乙型(伊十五型)) okręt podwodny , który służył w II wojnie światowej w Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej .
Budowa
Zbudowany przez arsenał marynarki wojennej Kure w Japonii, I-15 został zadokowany 25 stycznia 1938 roku. Został zwodowany 7 marca 1939 roku, a ukończony i oddany do użytku 30 września 1940 roku.
Opis
I-15 , ważący 2,600 ton na powierzchni, jest zdolny do nurkowania do 100 m, a następnie porusza się z maksymalną prędkością 8 węzłów , w zakresie 96 mil morskich ze zmniejszoną prędkością 3 węzłów. Na powierzchni jego zasięg wynosił 14 000 mil morskich, rozwijając maksymalną prędkość 23,6 węzłów. Na pokładzie znajdował się pasażerski hydroplan zwiadowczy Yokosuka E14Y (aliancki znany jako Glen ), przechowywany w hangarze hydrodynamicznym u podstawy wieży nawigacyjnej ( kiosku ).
Historia serwisowa
Jej pierwszym i jedynym dowódcą był dowódca Nobuo Ishikawa . I-15 eksploatowane od północnego wybrzeża Oahu podczas nalotu na Pearl Harbor . Jego drugi patrol wojenny, w maju i czerwcu 1942 r., Zabrał go na Aleuty , gdzie zbadał kilka wysp. Trzeci i ostatni patrol I-15 odbył się od sierpnia do listopada 1942 r., Kiedy to operował na Wyspach Salomona na południowym Pacyfiku , wspierając japońskie starania o utrzymanie Guadalcanal .
Zniknięcie I-15 nasuwa kilka hipotez. Według Morison The I-15 uderzył w okręt USS North Carolina z torpedą w dniu 15 września 1942. Więcej Aktualne władze (Hackett & Kingsepp) utrzymują, że torpeda pochodziły z innej eksploatacji podmorskich w okolicy, I-19 , który był również odpowiedzialny za zatonięcie USS Wasp , które I-15 należycie obserwował i zgłosił. 10 listopada 1942 r. Były amerykański niszczyciel (zmodyfikowany w szybki trałowiec ), USS Southard , zatopił I-15 na przylądku Recherche w San Cristóbal wraz z całą załogą. Komandor Ishikawa został pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana. 14 grudnia 1942 roku, ponad miesiąc po zatonięciu I-15 , USS Wahoo zatopił nieznany okręt podwodny, który błędnie zidentyfikował jako I-15 .
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Japanese submarine I-15 ” ( zobacz listę autorów ) .
- (w) „ I-19 ” na wrecksite.eu (dostęp 22 listopada 2013 )
- „ Imperial submarines I-15 ” , Combinedfleet.com (dostęp: 16 grudnia 2012 )
- O'Kane 1987 , s. 96–98.
Bibliografia
- (en) Polmar, Norman (1986). Okręty podwodne Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii 1904-1945 . Londyn: Conway Maritime Press Ltd. ( ISBN 0851773966 ) .
- (en) Chesneau, Roger (1980). Wszystkie statki bojowe świata 1922-1946 . Londyn: Conway Maritime Press Ltd. ( ISBN 0-85177-1467 ) .
- (en) Jentsura, Hansgeorg (1976). Okręty wojenne Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii, 1869-1945 . Annapolis: Naval Institute Press. ( ISBN 0-87021-893-X ) .