Htin Aung

Htin Aung Htin Aung w latach 50. Biografia

Narodziny	18 maja 1909 Yangon
Śmierć	10 maja 1978(w wieku 68 lat) Rangun
Narodowość	Birmańczyk
Trening	University of Cambridge Trinity College University of London University of Oxford
Czynność	Historyk

Htin Aung ( birmański ထင် အောင်  ; tʰìɴ àuɴ , znany również jako Maung Htin Aung  ; 1909-1978) jest ważnym historykiem birmańskim. Htin Aung, student Oksfordu i Cambridge , napisał kilka książek o historii i kulturze Birmy w języku birmańskim i angielskim . Jego prace w języku angielskim wniosły mile widzianą perspektywę birmańską do międzynarodowych studiów nad historią kraju, pisanych do tej pory głównie przez brytyjskich historyków kolonialnych. Ważne prace to Historia Birmy , Elementy ludowe w buddyzmie birmańskim i Dramat birmański (Dramat birmański, 1937).

Od 1946 do 1958 był rektorem Uniwersytetu w Rangunie , najbardziej prestiżowego stanowiska akademickiego w Birmie.

Biografia

Htin Aung urodził się w 1909 roku w arystokratycznej rodzinie birmańskiej. Był praprawnukiem Maha Minhla Mindina Razy, urzędnika sądowego z dynastii Konbaung, który walczył w I wojnie angielsko-birmańskiej (1824-26). Był także młodszym bratem Tin Tuta (przyszłego ministra finansów Aung Sanassassiné w 1947).

Htin Aung ukończył najlepsze liceum w Rangunie ( Szóste Liceum Botataung lub Liceum St. Paul's ). Następnie uzyskał tytuł licencjata prawa na uniwersytecie w Cambridge , tytuł licencjata prawa cywilnego na uniwersytecie w Oksfordzie oraz dwa doktoraty z antropologii i literatury. W latach 1946-1958 był rektorem Uniwersytetu Yangon, a w 1959 r. rektorem. Był ambasadorem Birmy na Sri Lance od 1959 do 1962. Później był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Columbia , a następnie na Uniwersytecie Wake Forest (Karolina Północna).

Pracuje

Htin Aung napisał wiele ważnych książek o Birmie pod pseudonimem Maung Htin Aung . Jego książki są szeroko wykorzystywane do stosunkowo słabo udokumentowanych studiów nad historią i kulturą tego kraju.

1. Dramat birmański (Oxford University Press, 1937)
2. Birmańskie opowieści ludowe (Oxford University Press, 1948)
3. Dramat birmański: studium z tłumaczeniami sztuk birmańskich (Oxford University Press, 1956)
4. Opowieści prawa birmańskiego (Oxford University Press, 1962)
5. Elementy ludowe w buddyzmie birmańskim (Oxford University Press, 1962).
6. Dotknięty Paw: relacja o stosunkach anglo-birmańskich 1752-1948 (Martinus Nijhoff, 1965)
7. Opowieści birmańskiego mnicha (Columbia University Press, 1966)
8. Listy napisane w przeddzień wojny angielsko-birmańskiej (Martinus Nijhoff, 1967)
9. Historia Birmy (Columbia University Press, 1967)
10. Lord Randolph Churchill i tańczący paw: brytyjski podbój Birmy 1885
11. Historia Birmy przed 1287: Obrona Kronik (1970).
12. Opowieści ludowe Birmy (Sterling Publishers, 1976)

Uwagi i referencje

1. (w) Historia Birmy , Nowy Jork i Londyn, Columbia University Press,1967
2. (mój) Htin Aung, Beyond Nyaungyang (birmańskie tłumaczenie The Stricken Peacock) , Yangon, Sapemwethu,1973
3. (w) Międzynarodowy Who's Who: 1964 ,1964, 28 th  ed. , s.  43
4. (w) GE Harvey: Imperialistyczny złoty Historyk Odczyt wygłoszony w Ramakrishna Hall 21 lutego 1973

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Htin Aung  ” ( patrz lista autorów ) .

• Baza danych autorów National University of Singapore, dostęp 29 września 2008 r.
• (en) Historia Birmy , Nowy Jork i Londyn, Columbia University Press,1967, Sekcja O autorze