Herrnhut | |||
Siedziba Braci Morawskich. | |||
Heraldyka |
|||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Niemcy | ||
Wylądować | Saksonia | ||
Okręg ( Landkreis ) |
Görlitz | ||
Burmistrz ( Bürgermeister ) |
Willem Riecke | ||
Kod pocztowy | 02747 | ||
Kod gminy ( Gemeindeschlüssel ) |
14 6 26 180 | ||
Kod telefoniczny | 035873 | ||
Rejestracja | GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI | ||
Demografia | |||
Populacja | 5922 mieszk. (2019) | ||
Gęstość | 115 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 51 ° 01 ′ 00 ″ północ, 14 ° 44 ′ 30 ″ wschód | ||
Wysokość | 344 m |
||
Powierzchnia | 5170 ha = 51,7 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Saksonia
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | www.herrnhut.de | ||
Herrnhut ( w języku niemieckim: / h ɛ ʁ n ˌ h u ː t / , ? Posłuchaj [raport] ; w Czechy : Ochranov ) to miasto w okręgu Görlitz , w Ziemi z Saksonii w Niemczech . Miasto jest znane jako miejsce schronienia dla braci morawskich i punkt wyjścia do ich pracy misyjnej .
Herrnhut znajduje się we wschodniej części Górnych Łużyc , w połowie drogi między miastami Löbau i Zittau . Bundesstraße 178 biegnie na południe od centrum miasta.
Oprócz centrum na terenie gminy znajduje się 12 miejscowości:
|
|
|
W 1722 r. Hrabia Nikolaus Ludwig von Zinzendorf (1700-1760), doradca w służbie Augusta Mocnego , nabył seigneurialną domenę Berthelsdorf na Górnych Łużycach . To tutaj hrabia i jego żona Erdmuthe-Dorothée witają na swoich ziemiach grupę czeskich Braci , wygnańców wypędzonych z Moraw przez prześladowania religijne w okresie kontrreformacji . Plik17 czerwcaod tego roku założyli nową wspólnotę Braci Morawskich, którą nazywają Herrnhut , czyli „opiekę Bożą” lub „opiekę Pańską” (z wersetu 4 Psalmu 84 ).
Pod wpływem samego Zinzendorfa, a następnie jego następcy Augusta Gottlieba Spangenberga , wspólnota ta rozwinęła później bardzo silną działalność misyjną . Na przestrzeni wieków Herrnhut zyskał światową sławę dzięki wspólnocie ewangelickiej zgromadzonej w komunii Unitas Fratrum („jedność braci”).
Gmina otrzymała prawa miejskie w 1929 roku . W następstwie II wojny światowej , pod okupacją Armii Czerwonej , znaczna część zabudowy została zdewastowana przez pożar.