| Narodziny | 700 |
|---|---|
| Śmierć | 770 |
| Czynność | Pisarz |
| Religia | Dżinizm |
|---|
Haribhadra to nazwa udziału w doxographe Jain z VIII -go wieku ( Haribhadra I lub Haribhadra Suri ), drugi lekarz buddyjski trendu syncretistic (około 800) ( Haribhadra II ).
Haribadra I był liderem grupy mnichów Ascetics gałęzi śwetambarowie z Jainism pomiędzy VII TH i VIII XX wne na subkontynencie indyjskim .
Pochodzący z rodziny braminów w Radżastanie znany był z pragnienia wiedzy i pokory. Jesteśmy mu winni wiele ważnych tekstów o dżinizmie z dziedziny logiki , jogi , astrologii , a nawet wiadomości . Jego głównym dziełem jest Dharmabindu, który mówi o zasadach obowiązujących świeckich wyznawców dżinizmu. Był także pionierem w pisaniu tekstów dżinizmu w sanskrycie, a nie prakrycie .
Jego doksografia The Shad-darshana-samuchchaya ( Ṣaḍdarśanasamuccaya „Kompendium sześciu systemów filozoficzno-religijnych” ) przedstawia podsumowanie kilku systemów filozoficznych, w tym buddyzmu i dżinizmu. To właśnie temu ostatniemu systemowi poświęcona jest większa część pracy, która kończy się tym osądem: „Dżinizmu nie da się zaatakować znikąd” – co nie przeszkadza autorowi w obiektywnej prezentacji innych systemów, pozostawiając to do mądrzy do samodzielnego ustalenia. Praca jest również znana poza kręgami Jain.
Haribhadra II jest indyjskim egzegetą buddyjskim, działającym około 800 r. za czasów dynastii Pala . Mógł być uczniem Śantarakszity i był współczesny Kamalashili . Znany jest z obszernego komentarza do Pradżniaparamity w 8000 wersetach , zatytułowanego Abhisamayâlamkâralokâ ("Światło na ozdobie wyższego zrozumienia"). Praca ta wprowadza syntezę pomiędzy nurtem madhjamaki a myślami prac Pradżniaparamity.