Haplogrupa J (Y-DNA)

W genetyki , Haplogrupa J (M304) jest Haplogrupa z chromosomem Y .

Ta haplogrupa wywodzi się z Bliskiego Wschodu i uważa się, że pojawiła się ponad 40 000 lat temu. Jest bardzo obecny na Bliskim i Bliskim Wschodzie. W Europie najbardziej gęsto występuje wśród Greków (23%) oraz Albańczyków (w tempie 20%), w Kosowie oraz we Włoszech.

Dystrybucja

Podklad J-M267

Haplogrupa J-M267 zdefiniowana przez PSN M267 jest współcześnie najbardziej powszechna na Półwyspie Arabskim : Jemen (do 76%), Arabia Saudyjska (do 64%) (Alshamali 2009), Katar (58%), aw regionie kaukaskim : Dagestan (do 56%). J-M267 jest ogólnie powszechny wśród arabskich Beduinów (62%), Żydów aszkenazyjskich (20%) (Semino 2004), Algierii (do 35%) (Semino 2004), Iraku (28%) (Semino 2004) ), Tunezji ( 30%), Syrii (do 30%), Egiptu (do 20%) (Luis 2004) i Półwyspu Synaj . Rzadziej występuje w Maroku (6 do 8% wśród Berberów, 10 do 14% wśród Arabów) (Semino 2004).

W pewnym stopniu częstotliwość haplogrupy J-M267 załamuje się na granicach arabsko/semickojęzycznych terytoriów z przewagą niearabskojęzycznych/semickich terytoriów, takich jak Turcja (9%), Iran (5%) i sunnici (2,3%). ) i szyitów w północnych Indiach (11%) (Eaaswarkhanth 2009). Niektóre z powyższych liczb wydają się być największymi liczbami uzyskanymi w niektórych badaniach, podczas gdy najmniejsze liczby uzyskane w innych badaniach są pomijane. Jest również bardzo powszechna wśród Żydów, zwłaszcza linia Cohena (46%) (Hammer 2009).

ISOGG wskazuje, że J-M267 pochodzi z Bliskiego Wschodu. Występuje w częściach Bliskiego Wschodu, Anatolii i Afryki Północnej, ze znacznie rzadszym występowaniem w południowej części śródziemnomorskiej Europy i Etiopii.

Podklad J-M172

Haplogrupa J-M172 występuje w najwyższych stężeniach na Kaukazie i Żyznym Półksiężycu / Iraku i rozciąga się na całym Morzu Śródziemnym (w tym na półwyspie włoskim, bałkańskim, anatolijskim i iberyjskim oraz w RPA. Północ) (Giacomo 2003).

Globalna dystrybucja subhaplogroups J2-M172 został powiązany z Demic dyfuzji, który towarzyszy neolityczna i jej dystrybucji przestrzennej we odpowiada Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej na obecność neolitu pozostaje takie jak malowane ceramiki i ceramiki. Niemniej jednak badanie opublikowane w 2016 roku na subkontynencie indyjskim wydaje się wskazywać, że dyfuzja haplogrupy J2a w tym regionie jest starsza niż pojawienie się subkladów związanych z dyfuzją rolnictwa w Anatolii , w południowo-wschodniej Europie oraz w basenie Morza Śródziemnego . Ta obecność przed neolitem może wyjaśniać, że ta haplogrupa nie jest specyficzna dla konkretnej kasty.

Najwyższe kiedykolwiek odnotowane obecne stężenie J-M172 wynosi 72% w północno - wschodniej Gruzji (Nasidze, 2004). Inne wysokie wskaźniki obejmują Inguska 32% (Nasidze 2004), Cypryjczycy 30-37 % (Capelli 2005), libański 30% (Wells i wsp. 2001), irackich Asyryjczyków , Mandaeans i Arabowie 29,7% (Sanchez i wsp. 2005), Syryjczyków i Syryjczycy 22,5%, Kurdowie 24% do 28%, Pasztunowie 20-30%, Irańczycy 23% (Aburto 2006), Żydzi aszkenazyjscy 24%, Arabowie palestyńscy 16,8% do 25%, Żydzi sefardyjscy 29% i szyici z północnych Indii 18 %, Czeczeni 26%, Bałkary 24%, Jaghnobis 32%, Ormianie 21-24% i Azerbejdżanie 24% - 48%.

W Azji Południowej J2-M172 jest znacznie wyższy wśród kast drawidyjskich (19%) niż wśród kast indoeuropejskich (11%). J2-M172 i J-M410 są obecne w 21% wśród średnich kast drawidyjskich, następnie są kasty powyżej 18,6% i kasty poniżej 14%. (Sengupta 2006) Nie znaleziono podgrup M172, takich jak M67 i M92 w próbkach indyjskich lub pakistańskich, co również może sugerować częściowe wspólne pochodzenie (Sengupta, 2006).

Według badań genetycznych przeprowadzonych w Chinach przez Shou i wsp., J2-M172 występuje z dużą częstością u Ujgurów (17/50 = 34%) i Uzbeków (7/23 = 30,4%), z umiarkowaną częstością wśród Pamiri ( 5/31 = 16,1%) i niska częstotliwość wśród Yugurów (2/32 = 6,3%) w północno-zachodnich Chinach.

Uwagi i referencje

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego " Haplogroup J (Y-DNA) " ( patrz lista autorów ) .

„ Haplogrupa J2 (Y-DNA) ” , na Eupedii (dostęp 17 sierpnia 2020 r . ) .
(w) Ornella Semino i in., „ Pochodzenie, dyfuzja i różnicowanie haplogrupy chromosomu Y E i J: Wnioski na temat neolityzacji Europy i późniejszych wydarzeń migracyjnych w regionie śródziemnomorskim ” , American Journal of Human Genetics , lai 2004 ( przeczytaj online ).
(w) Sakshi Singh i wsp. Analiza wpływu neolitycznej dyfuzji demicznej na indyjską pulę chromosomu Y przez haplogrupę J2-M172 , Scientific Reports , tom 6, numer artykułu: 19157, 2016

Załączniki

Bibliografia

(en) Farida Alshamali , Luísa Pereira , Bruce Budowle , Estella S. Poloni i Mathias Currat , „ Lokalna struktura populacji na Półwyspie Arabskim ujawniona przez różnorodność Y-STR ”,2009( PMID 19339785 , DOI 10.1159 / 000210448 ) ,s. 45–54
en) F. Di Giacomo , F. Luca , N. Anagnou , G. Ciavarella , RM Corbo , M. Cresta , F. Cucci , L. Di Stasi , V. Agostiano , M. Giparaki , A. Loutradis , C. Mammi' , EN Michalodimitrakis , F. Papola , G. Pedicini , E. Plata , L. Terrenato , S. Tofanelli , P. Malaspina i A. Novelletto , " Wzorce kliniczne różnorodności chromosomów Y człowieka w kontynentalnych Włoszech i Grecji są zdominowane przez efekty dryfu i założyciela ”,2003( PMID 12927125 , DOI 10.1016 / S1055-7903 (03) 00016-2 ) ,s. 387–95
(en) Michael F. Hammer , M. Doron Behar , Tatiana M. Karafet Fernando L. Mendez , Brian Hallmark , Tamar Erez , Lev A. Zhivotovsky , Saharon Rosset i Karl Skorecki „ Rozszerzony chromosom Y haplotypy wielokrotność determinacji i unikalne rodowód żydowskiego kapłaństwa ”,2009( PMID 19669163 , PMCID 2771134 , DOI 10.1007/s00439-009-0727- 5 ) ,s . 707-17
(en) J. Luis , D. Rowold , M. Regueiro , B. Caeiro , C. Cinnioglu , C. Roseman , P. Underhill , L. Cavallisforza i R. Herrera , „ Levant versus the Horn of Africa: Evidence for Dwukierunkowe Korytarze Migracji Ludzi ”,2004( PMID 14973781 , PMCID 1182266 , DOI 10.1086/382286 ) ,s . 532–44
(en) Sengupta S, Zhivotovsky LA, King R, etal, „ Polaryzacja i czasowość dystrybucji chromosomu Y o wysokiej rozdzielczości w Indiach identyfikują zarówno rdzenną, jak i egzogenną ekspansję i ujawniają niewielki wpływ genetyczny pasterzy z Azji Środkowej ”,Luty 2006( PMID 16400607 , PMCID 1380230 , DOI 10.1086/499411 ) , s . 202–21

Powiązane artykuły

Ludy Kaukazu : wielu z nich to rasy kaukaskie, którzy są J2 w północno-wschodniej części Morza Czarnego . Swoje pierwsze kroki stawiają w Europie po zakończeniu epoki lodowcowej .
Ripuary Franks : Franki Reńskie zostały haplogrupowane jako J2a1 pochodzące z kultury Kyjatic .

Linki zewnętrzne

[1] , j2-m172.info

Haplogroups chromosom Y (T-DNA),

Najnowszy wspólny przodek patrylinearny

sol

IJK

jot

NIE

R1a

R1b