Hamsa

Hamsa ( sanskryt हंस, haṃsa, birmański ဟင်္ သာ, híɴθà , często notowany hintha lub hinthar  ; môn ဟံသာ, [hɔŋsa] lub hongsa  ; shan ႁင်း သႃႇ, [haŋ4 sʰaa2]  ; khmer ហង្ស) to łabędź lub gęś, która służy jako Vâhana ( wierzchowiec lub pojazd) do boga stwórcy hinduizmu , Brahmy .

Często utożsamiany jest z łabędziem niemym ( Cygnus olor ) lub gęś białogłową ( Anser indicus ).

Reprezentując duszę lub istotę, jest obecny w kulturze Indii i Azji Południowo-Wschodniej jako symbol i element dekoracyjny.

Mitologia

Wiele dzieł ludowych lub literackich poświęcono Hamsie, która ma odrębną mitologię . W czasach wedyjskich uważano go za powiązanego z bogiem słońca Suryą . Następnie symbolizował siłę i męskość. Wraz z pojawieniem się i utrwaleniem Upaniszad , hamsa nabrał innych atrybutów, w szczególności stając się „  symbolem czystości, nieprzywiązania, boskiej wiedzy, kosmicznego oddechu ( prany ) i najwyższych osiągnięć duchowych  ” . Przywiązano do niego taki stopień symboliki, ponieważ przekroczył ograniczenia otaczającego go stworzenia: może chodzić po ziemi ( prithvi ), latać po niebie i pływać w wodzie.

Hamsa był szeroko stosowany w sztuce Gandhary , w połączeniu z wizerunkiem Buddy Gautamy . Uważa się również za święte w nauczaniu Buddy ( Dharmy ).

W hinduskiej mitologii , Lake Manasarovar w Himalajach jest lato dom w Hamsa. Poetyckie obrazy są dołączone do lotu łabędzi w kierunku tego jeziora.

Azja Południowo-Wschodnia

Birma

Hamsa jest napisane w języku birmańskim  : ဟင်္ သာ .

Jest bardzo reprezentowany w sztuce birmańskiej, a dokładniej jako łabędź w mitologii birmańskiej.

W Birmie , Hamsa jest zwierzę symbolizuje Mon ludzi . Nadał swoje imię miastu Pégou (Bago): Hamsawaddy lub Hanthawaddy , „królestwo gęsi” i nadal pojawia się na flagach stanu Mon i regionu Bago .

Tajlandia

Hamsa jest napisana po tajsku : หงส์.

W Tajlandii figurantem królewskiej barki Suphannahong jest Hamsa.

Uwagi i odniesienia

  1. Kalidasa , w Raghuvaṃśa
  2. Sylvia Fraser-Lu (1994), Birmese Crafts: Past and Present, Oxford University Press, ( ISBN  978-0195886085 ) , strona 116
  3. Robert Reid i Michael Grosberg (2005), Myanma (Birma), ( ISBN  978-1740596954 ) , strona 140

Zobacz też

Linki zewnętrzne