HMS Sheldrake (L06)
| HMS Sheldrake | |
 HMS Sheldrake | |
| Rodzaj | Slup |
|---|---|
| Klasa | Zimorodek - Kittiwake Group |
| Historia | |
| Służył | Royal Navy |
| Budowniczy | John I. Thornycroft & Company |
| Stocznia | Southampton - Anglia |
| Zamówione | 21 stycznia 1936 |
| Leżał kil | 21 czerwca 1936 |
| Uruchomić | 28 stycznia 1937 |
| Komisja | 1 st lipiec 1.937 |
| Status | Sprzedany do Chin 30 września 1946 r |
| Załoga | |
| Załoga | 60 mężczyzn |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 71 m Lpp 74,14 m Lht |
| Mistrz | 8,08 m |
| Wersja robocza | 1,91 m |
| Przesunięcie | 539 t |
| Przy pełnym obciążeniu | 711 t |
| Napęd | 2 kotły parowe Admiralicji 2 turbiny parowe Parsons 2 śmigła |
| Moc | 3600 KM (2685 kW ) |
| Prędkość | 20 węzłów (37 km / h) |
| Funkcje wojskowe | |
| Uzbrojenie | 1 4-calowe działo morskie QF Mk V L / 45, montaż 40 ładunków głębinowych HA Mk.III |
| Kariera | |
| Orientacyjny | L06 / K06 |
HMS Sheldrake ( liczba proporzec L06, od 1940, K06) to slup przybrzeżnych klasy Kingfisher zbudowany dla Royal Navy i używane podczas II wojny światowej
Budowa
Sheldrake został zamówiony przez Admiralicji Brytyjskiej w dniu 21 stycznia 1936 roku w stoczni z John I. Thornycroft & Company of Southampton , Anglia . Kil zostało zawarte w dniu 21 czerwca 1936 roku Sheldrake została uruchomiona w dniu 28 stycznia 1937 roku i oddany do użytku w dniu 1 lipca 1937 r.
Klasa Kingfisher jest próbą zbudowania statku patrolowego pod 600 ton, ze względu na brak klauzul dotyczących statków tej wielkości w 1930 roku Traktatu Naval Londynu . Oczekuje się, że odprowadzi przybrzeżny transport w czasie wojny. Jego niewielkie rozmiary i wynikający z tego niski zasięg (bazuje na zmniejszonym niszczycielu) sprawiają, że nie nadaje się do pracy na pełnym morzu.
Statki typu Kingfisher zostały zaprojektowane jako eskorty przybrzeżne, mogące zastąpić starsze statki używane do ochrony łowisk i szkolenia w walce z okrętami podwodnymi w czasie pokoju, a jednocześnie nadają się do masowej produkcji w czasie wojny.
Zimorodek mierzy 71,32 m na długości pomiędzy liniami pionowymi i 74,12 m na długości , za pomocą wiązki o 8,08 m i zanurzeniu 2,21 m. Wyporność wynosi 518 ton w standardzie i 752 t przy pełnym obciążeniu.
Dwa trójbębnowe kotły wodnorurowe Admiralicji napędzają dwie turbiny parowe z przekładnią Parsons o mocy 3600 koni mechanicznych (2700 kW), co daje prędkość 20 węzłów (37 km / h). Główne uzbrojenie to pojedyncze działo QF 102mm Mk V na montażu niskokątnym. Uznano to za wystarczające do leczenia łodzi podwodnej na powierzchni. Osiem karabinów maszynowych Lewis stanowi uzbrojenie przeciwlotnicze okrętu. Broń przeciw okrętom podwodnym była wówczas stosunkowo ciężka, o pojemności 40 ładunków głębinowych , wystrzeliwanych przez dwie wyrzutnie i dwie rynny z sonarem typu 124 zamontowanym w wysuwanej kopule. Statek ma załogę składającą się z 60 oficerów i ludzi.
Żałosny brak uzbrojenia obronnego został rozwiązany na początku wojny, dodając kilka karabinów maszynowych Vickers na tylnym pokładzie grup Kingfisher i Kittiwake , według Shearwaters. Gdy stały się dostępne, dodano dwa działa Oerlikon kal. 20 mm na pojedynczych mocowaniach cokołów z tyłu nadbudówki, a niepotrzebny karabin maszynowy został później zastąpiony inną parą tych broni. Radar magnetronowy typu 271 został dodany do dachu mostu, gdy stał się dostępny, był to zestaw wskaźników celu zdolnych do wykrycia zamku statku, a nawet peryskopu lub fajki z łodzi podwodnej. Na maszcie dodano radar ostrzegawczy typu 286. Statki, które miały działo Mark V na otwartym stanowisku HA Mark III, miały dodaną tarczę, która dawała załogom dział pewną ochronę na odsłoniętej dziobnicy .
Historia
30 września 1946 r. Sheldrake został sprzedany do Chin w celach handlowych pod nazwą Tuch Loon .
Przykazanie
- Komandor porucznik (porucznik) Arthur Edward Tolfrey Christie (RN) z5 kwietnia 1938 w 21 października 1940
- Dowódca (Cdr.) (W stanie spoczynku) Valentine Maurice Wyndham-Quin (RN) z21 października 1940 w 30 stycznia 1941
- Dowódca (Cdr.) (W stanie spoczynku) Edmund Hugh Hopkinson (RN) z30 stycznia 1941 w 28 czerwca 1941
- Porucznik (porucznik) Roland Chisnell Watkin (RN) z28 czerwca 1941 w 2 czerwca 1942
- T / A / Lieutenant Commander (T / A / Lt.Cdr.) Richard Popkis Chapman (RNR) z2 czerwca 1942 w 18 grudnia 1942
- Porucznik (porucznik) Gerald Joseph Parry (RNR) z18 grudnia 1942 w 13 października 1943 r
- T / porucznik (T / porucznik) Joseph Davidson Love (RNR) z13 października 1943 r w 18 grudnia 1943
- T / porucznik (porucznik) Thomas Charles Harrison (RNVR) z18 grudnia 1943 w 22 marca 1945 r
- T / A / Lieutenant Commander (T / A / Lt.Cdr.) George Henry Riches (RNVR) z22 marca 1945 r w połowie 1945 roku
Uwagi i odniesienia
- Friedman 2008, s. 82–83.
- Gardiner i Chesneau 1980, str. 62.
- Friedman 2008, s. 323–324.
- Friedman 2008, s. 83.
- Friedman 2008, s. 83–84.
- Brown 2009, s. 164.
Bibliografia
- (en) Brown, David K. (2007). Atlantic Escorts: Statki, broń i taktyka w czasie II wojny światowej. Barnsley, Wielka Brytania: Seaforth Publishing. ( ISBN 978-1-84415-702-0 ) .
- (en) Friedman, Norman (2008). Brytyjskie niszczyciele i fregaty: druga wojna światowa i później. Barnsley, Wielka Brytania: Seaforth Publishing. I ( ISBN 978-1-84832-015-4 ) .
- ( fr ) Gardiner, Robert; Chesneau, Roger, wyd. (1980). Conway's All The World's Fighting Ships 1922–1946. Londyn: Conway's Maritime Press. ( ISBN 0-85177-146-7 ) .
- (we) Lenton, HT; Colledge J. J . (1973). Okręty wojenne II wojny światowej (wydanie drugie). Shepperton, Wielka Brytania: Ian Allan. ( ISBN 0-7110-0403-X ) .
- (en) Llewellyn-Jones, Malcolm (2006). Royal Navy and Anti-Submarine Warfare, 1917–49. Abingdon, Wielka Brytania: Routledge. ( ISBN 0-415-38532-6 ) .
- (en) Rohwer, Jürgen; HümmKingfisher elchen, Gerhard (1992). Chronologia wojny na morzu 1939–1945. Londyn: Greenhill Books. ( ISBN 1-85367-117-7 ) .
- (en) Winser, John de S. (1999). BEF Statki przed, na i po Dunkierce. Gravesend, Wielka Brytania: World Ship Society. ( ISBN 0-905617-91-6 ) .