HMS Brixham (J105)

HMS Brixham
Rodzaj Saper
Klasa Bangor
Historia
Służył  Royal Navy
Budowniczy Blyth Shipbuilding & Drydock Co. Ltd.
Stocznia Blyth - Northumberland - Anglia
Zamówione 9 września 1939 r
Leżał kil 6 listopada 1940
Uruchomić 21 września 1941
Komisja 19 sierpnia 1942
Status Odsprzedany w 1948 roku
Załoga
Załoga 60 mężczyzn
Charakterystyka techniczna
Długość 53  m L HT
Mistrz 8,69  m
Wersja robocza 3,12  m
Przesunięcie 667  t standard
833  t pełne obciążenie
Napęd 2 3-bębnowe kotły wodnorurowe Admiralicji - 2 turbiny parowe - 2 wały napędowe
Moc 2000  KM (1500  kW )
Prędkość 16 węzłów (29,6 km / h)
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie 1 x 12-funtowe 3-calowe działo QF (76,2 mm)
1 x 2-funtowe QF
40 ładunki głębinowe podczas eskorty
Zakres działania 2800 mil morskich (5200 km) przy 10 węzłach (19 km / h)
Kariera
Orientacyjny J105

HMS Brixham ( liczba proporzec J105) to trałowiec z klasy Bangor uruchomił dla Royal Navy (RN), który służył podczas II wojny światowej .

Projekt

Brixham kazano jako część klasy Bangor od 1939-40 programu w dniu 9 września 1940 roku w stoczni w Blyth Shipbuilding & Drydock Co. Ltd. w Blyth w Northumberland , Anglia . Kil zostało zawarte w dniu 6 listopada 1940 roku Brixham została uruchomiona 21 października 1941 roku i oddany do użytku w dniu 19 sierpnia 1942 r.

Klasa Bangor miała być początkowo makietą trałowca klasy Halcyon w służbie Royal Navy . Napęd z tych statków jest przez 3 rodzaje silnika: diesel silnika , podwójne lub potrójne ekspansja tłokowy silnik parowy i parowej turbiny . Jednak ze względu na trudność w uzyskaniu silników wysokoprężnych, wersja z silnikiem Diesla została przeprowadzona w niewielkich ilościach.

Trałowca Royal Navy z napędem turbinowym klasy Bangor przenosi 667 ton przy normalnym obciążeniu . Aby pomieścić kotłownie, statek ten ma większe gabaryty niż pierwsze wersje z silnikiem Diesla o łącznej długości 53 metrów L HT , szerokości 8,69 metra i zanurzeniu 3,12 metra. Statek ten jest napędzany przez 2 turbiny parowe zasilane przez 2 3-walcowe kotły wodnorurowe Admiralicji i napędzające dwa wały napędowe. Silniki rozwijają moc 2000  koni mechanicznych (1500  kW ) i osiągają maksymalną prędkość 16 węzłów (30 km / h). Saper może przewozić maksymalnie 163 tony oleju opałowego, co daje mu zasięg 2800  mil morskich (5200 kilometrów) przy prędkości 10 węzłów (19 km / h).

Ich brak rozmiaru daje okręty tej klasy małych możliwościach manewrowych na morzu, to byłoby jeszcze gorsze niż te z korwet z klasy Kwiat . Uważa się, że wersje z silnikami wysokoprężnymi mają gorsze właściwości jezdne niż warianty z silnikami tłokowymi o niskiej prędkości. Ich płytkie zanurzenie czyni je niestabilnymi, a ich krótkie kadłuby mają tendencję do tonięcia na dziobie, gdy są używane na wodach czołowych.

Okręty klasy Bangor są również uważane za ciasne dla członków załogi, wbijając ponad 60 oficerów i marynarzy na statek pierwotnie planowany dla łącznie 40 ludzi.

Bangory wyposażone w turbiny parowe są uzbrojone w 12-funtowe 3-calowe działo przeciwlotnicze QF (76,2 mm) i 2-funtowe (40 mm) działo przeciwlotnicze QF . Na niektórych statkach 2-funtowe działo zostało zastąpione pojedynczym lub podwójnym działem przeciwlotniczym Oerlikon kal. 20 mm , podczas gdy większość okrętów była wyposażona w cztery dodatkowe pojedyncze wózki Oerlikon podczas wojny. W misjach eskortowych ich sprzęt do trałowania min można wymienić na maksymalnie 40 ładunków głębinowych .

Historia

Druga wojna światowa

6 listopada 1942 r., Zacumował na Gibraltarze , pancernik HMS  Nelson należący do Force H , złożony z holenderskiego niszczyciela HrMs Isaac Sweers (G83) , niszczycieli HMS  Porcupine , HMS  Brilliant , HMS  Boadicea , HMS  Avon Vale , HMS  Farndale , HMS  Puckeridge i HMS  Calpe zderzyły się ze statkiem handlowym Empire Gawain oraz trałowcami HMS  Bude i HMS Brixham . HMS Nelson doznał niewielkich uszkodzeń.

20 stycznia 1943 The Submarine z klasy S HMS  Safari  (P211) pozostawiając Algier do ósmej wojennych patrol, wszystko w basenie Morza Śródziemnego, i kazano patrolowania wybrzeży Neapolu we Włoszech . Przed przystąpieniem do patrolu prowadzone są ćwiczenia przeciw okrętom podwodnym na brytyjskich trawlerach HMS Juliet (T136) i HMS Cava (T145), a następnie na trałowcach typu Bagor HMS  Polruan i HMS Brixham .

24 lutego 1943 roku Brixham odzyskał 53 ludzi z amerykańskiego statku handlowego Nathanael Greene, który został storpedowany i uszkodzony przez niemiecki okręt podwodny U-565 około 40 mil morskich (75 kilometrów) na północny wschód od Oranu , na geograficznym położeniu 35 ° 56. 'N, 0 ° 05' e . Brixham wziął Nathanael Greene na hol do Brytyjskiego ratownictwa holownika HMRT Restive przejął na 9 P.M. i prowadził na mieliźnie w Salamanda cztery mile (7,5 km) na zachód od Mustaghanam , 6.30 rano następnego dnia.

HMS Brixham nie pojawia się już jako aktywna jednostka na liście Royal Navy z kwietnia 1945 roku

Po wojnie

Został sprzedany 7 lipca 1948 roku w celu zniszczenia .

Honory bojowe

Udział w konwojach

Brixham już odpłynął z następujących konwojów podczas swojej kariery:

  1. Konwój GUS 47
  2. Konwój KMS 19M
  3. Konwój KX 4A
  4. Konwój MKS 1O
  5. Konwój MKS 1X
  6. Konwój MKS 3x
  7. Konwój MKS 11
  8. Convoy ET 14
  9. Convoy ET 19
  10. Konwój ESS 2

Przykazanie

Uwagi:
RNR: Royal Navy Reserve
RNVR: Royal Navy Volunteer Reserve

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

  1. Brown, str. 124
  2. Chesneau (1980), s. 61
  3. Lenton, str. 254
  4. Chesneau, str. 64
  5. ADM 199/662 - Dokumenty z Brytyjskich Archiwów Narodowych z Kew do Londynu
  6. ADM 199/1839 - Dokumenty z Brytyjskich Archiwów Narodowych z Kew do Londynu

Bibliografia

Linki zewnętrzne