HMS Brissenden (L79)

HMS Brissenden
Przykładowe zdjęcie artykułu HMS Brissenden (L79)
HMS Brissenden (L79)
Rodzaj Eskortuj niszczyciel
Klasa Polowanie typu IV
Historia
Służył  Royal Navy
Budowniczy John I. Thornycroft & Company
Stocznia Southampton - Anglia
Zamówione 28 lipca 1940
Leżał kil 28 lutego 1941
Uruchomić 15 września 1942
Komisja 12 lutego 1942
Status Zburzony w 1965 roku
Załoga
Załoga 170 mężczyzn
Charakterystyka techniczna
Długość 90,22  m
Mistrz 9,6  m
Wersja robocza 2,36  m
Przesunięcie 1194  t
Przy pełnym obciążeniu 1586  t
Napęd 2 kotły parowe Admiralicji
2 turbiny parowe Parsons 2 śmigła
Moc 19 000  KM (14 000  kW )
Prędkość 26 węzłów (48,2 km / h)
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie 3 2 x 4-calowe armaty morskie QF Mark XVI Mk. XIX
Bateria czterech dział Zawieszka 2 funty QF Mk. VIII
2 Działa 20 mm Oerlikon w pojedynczym P Mk. III
4 działa Vickers 12,7 mm podwójne mocowanie Mk. V, później wymienione przez 4 Oerlikons dział 20 mm podwójny zespół mK. V
trzy rury wodowania torpeda 533 mm
40 opłat głębokość , dwie wyrzutnie jeden stojak
Zakres działania 1175 mil morskich (2200 km) przy 25,5 węzłów
Kariera
Orientacyjny L79

HMS Brissenden ( liczba proporzec l79) jest eskorta niszczyciel od Hunt klasy Type IV zbudowany dla Royal Navy w czasie II wojny światowej

Budowa

Brissenden jest kontrolowana 28 lipca 1940 roku w ramach programu awaryjnego 1940 wojennej dla stoczni z John I. Thornycroft & Company of Southampton w Anglii pod numerem J6140 . Kil zostało zawarte w dniu 28 lutego 1941 r Brissenden została uruchomiona w dniu 15 września 1942 roku i oddany do użytku w dniu 12 lutego 1943 r.

Został sponsorowany przez społeczność cywilną Barnes w Surrey podczas krajowej kampanii Warship Week w marcu 1942 roku.

Okręty typu Hunt mają zaspokoić zapotrzebowanie Królewskiej Marynarki Wojennej na dużą liczbę małych okrętów typu niszczycieli zdolnych zarówno do eskortowania konwojów, jak i do operowania flotą. Hunt typu IV, różni się od poprzednich naczyń typu I, II i III przez konstrukcję według zupełnie innej płaszczyźnie prywatnego. Oba okręty typu IV pochodzą z niezależnej linii i zostały zbudowane według prywatnego modelu przygotowanego przed wojną przez firmę John I. Thornycroft & Company . Przekazany Admiralicji i odrzucony w 1938 roku, zmodyfikowany model został przyjęty w 1940 roku. Mają nowy projekt kadłuba, z przednią częścią w kształcie litery U z charakterystycznym podwójnym przegubem i pełną sekcją środkową z kwadratowym zakrętem na klinie. . Ten kształt ma na celu zwiększenie wydajności przy niskich prędkościach i ograniczenie kołysania bez potrzeby stosowania balastu lub stabilizatorów w celu ulepszenia statków jako platform artyleryjskich; Testy wykazały 8% wzrost wydajności przepływu przy 20 węzłach (37 km / h) przy 2% spadku prędkości statku. Inne cechy to długa dziobówka rozciągająca się przez większość długości statku, co zwiększa wewnętrzną przestrzeń mieszkalną (brak miejsca jest odwiecznym problemem na statkach wojennych). Przy większych załogach) i pozwala załodze niemal całkowicie walczyć pod osłoną. . W rezultacie działo „X” jest teraz na poziomie pokładu dziobówki, a nie na podniesionym pokładzie schronu. Konstrukcja jest wystarczająco duża, aby pomieścić potrójny zestaw wyrzutni torped, ale ponieważ znajdują się one również na pokładzie dziobowym, urządzenie treningowe musiało być zdalnie zamontowane na pokładzie poniżej. Uzbrojenie uzupełniono pary pojedynczy 20mm Oerlikon dział w skrzydłach pokładu i parę bliźniaczych Vickersa sterowane elektrycznie 12,7 karabinów maszynowych śródokręciu szybko wykryte nieskuteczne i zastąpiony dwoma montażu pistoletu Oerlikon symbol V . Poziom ochrony zapewniany załogom tych dwóch statków okazał się korzystny w czasie wojny, kiedy załogi były często zamknięte dla stanowisk bojowych przez długi czas w przerażających warunkach pogodowych, a konstrukcja - choć była to swego rodzaju ślepa uliczka - tego rodzaju koncepcja eskorty miała silny wpływ na powojenne statki.

Polowanie typu IV wynoszą 90,22  m na długości . Główna belka statku ma 9,60  m, a zanurzenie 2,36  m . Wyporność wynosi 1194  ton w standardzie i 1586  ton z pełnym załadunkiem.
Dwa kotły Admiralicji wytwarzające parę o ciśnieniu 2100  kPa (21 barów ) i mocy 327 ° C Jednobiegowe turbiny parowe Parsons, które napędzają dwa wały napędowe, generując 19 000  KM (14 000  kW ) przy 380 obr / min. To daje statkowi prędkość 26 węzłów ( 48  km / h ).

Głównym uzbrojeniem okrętu jest sześć 4-calowych dział QF Mk XVI (102  mm ) o podwójnym zastosowaniu (przeciw okrętom i przeciwlotnikom) na trzech podwójnych stojakach, z jednym przednim i dwoma tylnymi. Dodatkowym uzbrojeniem przeciwlotniczym bliskiego zasięgu jest stanowisko z poczwórnymi 2-funtowymi działami "pom-pom" MK.VII i dwoma działami Oerlikon Mk. III kal . 20 mm zamontowanymi w skrzydłach mostu.Zainstalowane są trzy wyrzutnie torped. 533 mm. Do 40 ładunków głębinowych można było transportować za pomocą dwóch wyrzutni głębokich ładunków, a uzbrojenie przeciw okrętom podwodnym stanowią dwie wyrzutnie głębinowych.

Historia

Druga wojna światowa

1943

Od 30 października 1942 roku i po testach akceptacyjnych i uruchomieniu, Brissenden został przydzielony do Scapa Flow 3 marca 1943 roku, gdzie dołączył do Home Fleet i nadal był w pełni wyposażony. Następnie statek ma za zadanie patrolowanie i eskortowanie transportów przybrzeżnych do zachodnich podejść . 21 kwietnia wraz z niszczycielami Anthony  (H40) i Lewes  (G68) brał udział w eskorcie konwoju WS29S . Po zastąpieniu go niszczycielem Boreas  (H77) 26 kwietnia powrócił do Scapa Flow.

Brissenden następnie zmobilizowany w Operacji Husky , lądowania aliantów na Sycylii , we Włoszech . 21 czerwca eskortował konwój kombinowany WS31 / KMF17 podczas wyprawy na Gibraltar . Kiedy konwój WS31 oderwała się dalej w kierunku Przylądka Dobrej Nadziei , RPA , pięć dni później, Brissenden i lekki krążownik Uganda  (66) nadal eskortować konwój KMF17 do Gibraltaru. Tam dołączył do 58 th Destroyer Division w śródziemnomorskim Floty .

7 lipca Brissenden i jej siostrzane statki Blankney  (L30) , Blencathra  (L24) , Brecon  (L76) i Brocklesby  (L42) zostały umieszczone w Escort Team V i opuściły Bone w Tunezji jako część eskorty konwoju KMF18 . Po przybyciu na Bark West Beach na Sycylii, trzy dni później, odłączył się od konwoju KMF18 w celu wsparcia artylerii i patroli na morzu. Brissenden i Blankney zostały wysłane do podjęcia miasta Pozzallo w południowo-wschodniej Sycylii, ale w dniu 13 lipca podczas wypadku z Blankney , została mocno uszkodzona w dziobie i wycofał się z pracy i jedzie na Maltę do tymczasowych napraw, przed powrotem do Wielkiej Brytanii.

W Liverpoolu Ten 21 sierpnia Brissenden zostanie naprawiony w prywatnej stoczni, a po ukończeniu 9 września, został przydzielony do 15 th niszczyciel Flotylla z siedzibą w Plymouth , 2 października, na misjach patrolowych i eskorty konwojów przybrzeżnych w kanale La Manche i podejścia zachodnie. 11 listopada wrócił do Floty Śródlądowej, by eskortować konwoje arktyczne , a 10 lipca wraz z niszczycielem Middleton  (L74) i trałowcem Halcyon  (J42) uczestniczył w eskorcie konwoju RA54A u wybrzeży Islandii . odcinek rejsu do Loch Ewe . Po rozdzieleniu konwoju RA54A 13 listopada dołączył do niego niszczyciel Termagant  ( R89 ) i polski niszczyciel ORP Burza w eskorcie konwoju JW54A do Związku Radzieckiego . Brissenden oddzielone od konwoju JW54A trzy dni później. 12 grudnia powrócił do eskortowania konwoju w regionie kanału La Manche ze swojej bazy w Plymouth.

1944

W lutym 1944 roku Brissenden patrolował północne wybrzeże Francji. 5 lutego, z jego siostrzane statki Tanatside  (L69) , Talybont  (L18) i Wensleydale  (L86) , to starli się z łodzi torpedy i dwa niemieckie trałowce na północnym wybrzeżu Bretanii , wróg pogłębiarka M156 jest mocno uszkodzona w walce. W dniu 15 marca, podczas eskortowania konwoju WP492 północy krańcach kraju związkowego , ponownie dołączył bliźniaka niszczyciel Melbreak  (L73) przeciwko flocie wroga Schnellboote łodzi torpedowych , uszkadzając Schnellboot S143 .

5 kwietnia Brissenden został zmobilizowany do przyłączenia się do operacji Neptun , która aktywnie uczestniczyła w inwazji na Normandię . Brissenden i jej siostra statek Wensleydale spotykają się w Sił B z Zachodniej Szturmowej Task Force w Milford Haven , biorąc udział w wierteł i przechodząc, a 5 czerwca zaczął przekroczyć kanał, statków badawczych patrouillantà i okręty podwodne wroga w obszarze specjalnej siły . 12 czerwca, eskortując następujące konwoje, z Wensleydale , starł się z wrogim Schnellboote, a 22 czerwca był nalotem powietrznym, ale nie odniósł żadnych uszkodzeń.

Po zakończeniu kampanii Neptuna Brissenden powrócił do patrolowania i eskortowania konwojów przybrzeżnych i operacji flotylli na południowo-zachodnim podejściu. Przeniósł się do Pembroke 12 lutego.

1945

Ukończenie jej remont w styczniu 1945 roku, Brissenden został przydzielony do 21 st niszczyciel Flotylli siedzibą w Sheerness , jako patrol i usługi towarzyskie dla konwojów przybrzeżnych Morza Północnego . W tym samym okresie nieprzyjaciel zintensyfikował operacje kotwiczenia min i torpedowania przez okręty podwodne wyposażone w fajki w ujściu Tamizy oraz w rejonie podejść południowo-zachodnich. W tym samym czasie, gdy bazy Luftwaffe są eliminowane z wybrzeża Francji, konwoje transatlantyckie są kierowane przez kanał La Manche, aby dotrzeć do portów na wschodnim wybrzeżu, a siły patrolowe i eskortowe wymagają dodatkowego uzupełnienia.

W czerwcu, po zakończeniu wojny w Europie, Brissenden został zabrany na Morze Śródziemne, w razie potrzeby gotowy do wysłania na Daleki Wschód .

Po wojnie

Po zakończeniu II wojny światowej Brissenden pozostawał we Flocie Śródziemnomorskiej do 1947 r., Po wzięciu udziału w patrolach morskich u wybrzeży Palestyny . Wrócił do Wielkiej Brytanii i 19 czerwca 1948 r. Został zredukowany do statusu rezerwowego w Portsmouth , a następnie przeniesiony do floty rezerwowej w Lisahally w Ulster w 1953 r.

Plan sprzedaży w Kuwejcie, który ma zostać przekształcony w jacht królewski, nie został sfinalizowany. W końcu została umieszczona na liście rozbiórki w 1962 roku i 18 lutego 1965 roku sprzedana BISCO do rozbiórki przez Arnotta Younga w Dalmuir za 29 000 funtów . Przybył na miejsce rozbiórki na Clyde 3 marca tego samego roku.

Honory bojowe

Przykazanie

Uwagi i odniesienia

  1. Lenton 1970, s. 89.
  2. Gardiner i Chesneau 1980 , s.  46
  3. Lenton 1970, s. 85, 89.
  4. Lenton 1970, s. 87
  5. Friedman 2008, s. 319
  6. Geoffrey B. Mason , „  HMS Brissenden (L79) - Type IV, Hunt-class Escort Destroyer  ” , naval-history.net,2004(konsultowano w ngày 7 września 2018 r. )
  7. Barnett 1991
  8. Winser 2002
  9. Kemp 2000
  10. Ruegg i Hague 1993
  11. Schoefield 1984
  12. Woodman 2007
  13. Edwards 2015

Bibliografia

Linki zewnętrzne