HMS Berkeley (L17)
| HMS Berkeley | ||
 HMS Berkeley w 1942 roku. | ||
| Rodzaj | Niszczyciel | |
|---|---|---|
| Klasa | Polowanie typu I | |
| Historia | ||
| Serwowane w | Royal Navy | |
| Stocznia | Cammell Laird , Birkenhead | |
| Zamówione | 21 marca 1939 | |
| Kil ułożony | 8 czerwca 1939 | |
| Uruchomić | 29 stycznia 1940 | |
| Uzbrojony | 6 czerwca 1940 | |
| Status | Zatopiony 19 sierpnia 1942 | |
| Załoga | ||
| Załoga | 74 mężczyzn (19 sierpnia 1942) 146 mężczyzn (pełne) |
|
| Charakterystyka techniczna | ||
| Długość | 85,34 m² | |
| Mistrz | 8,83 m² | |
| Wersja robocza | 3,60 m² | |
| Przesunięcie | 1016 ton | |
| Deadweight | 1362 ton | |
| Napęd | 2 kotły parowe Admiralicji 2 turbiny parowe Parsons |
|
| Moc | 18 730 KM (14 000 kW ) | |
| Prędkość | 28,50 węzłów | |
| Cechy wojskowe | ||
| Uzbrojenie | 2 x 2 x 4 cale armaty morskie QF Mark XVI Jedna bateria czterech 2-funtowych armat morskich QF 30 bomb głębinowych , 2 wyrzutnie, 1 stojak |
|
| Zakres działania |
3500 mil morskich (6500 km) przy 15 węzłach (28 km/h) 1000 mil morskich (1900 km) przy 26 węzłach (48 km/h) |
|
| Kariera | ||
| Port macierzysty | HMNB Portsmouth | |
| Orientacyjny | L17 | |
| Lokalizacja | ||
| Informacje kontaktowe | 49°59′07,65″ północ, 1°02′05″ wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Manche
| ||
HMS Berkeley (L17) to brytyjski niszczyciel klasy Hunt Type I do Royal Navy . Rozpoczęty dnia29 stycznia 1940, została zatopiona podczas nalotu na Dieppe ,19 sierpnia 1942.
Budowa
Berkeley jest kontrolowana 21 marca 1939 w 1939 programowania ram dla stoczni z Cammell Laird w Birkenhead w Anglii . Kil zostało zawarte w dniu 8 czerwca 1939 roku w Berkeley została uruchomiona w dniu 29 stycznia 1940 roku i oddany do użytku w dniu 6 czerwca 1940 r.
Był sponsorowany przez cywilną społeczność Hemel Hempstead w Hertfordshire w ramach Tygodnia Okrętów Wojennych w marcu 1942 roku.
Berkeley jest częścią pierwszej partii dziesięciu niszczycieli klasy Hunt. Muszą reagować na niedobór niszczycieli, zwłaszcza eskorty. Muszą połączyć ciężkie uzbrojenie przeciwlotnicze slupów klasy Bittern o prędkości 29 węzłów, aby uzyskać szybsze połączenie z flotą.
Test przechyłu podczas testowania statku wykazuje błąd konstrukcyjny, który sprawia, że statek jest niebezpiecznie niestabilny. Aby przywrócić stabilność do akceptowalnych poziomów, wylądowano 4-calową armatę morską QF Mk XVI , wycięto nadbudówkę i lejek okrętu oraz zainstalowano dodatkowy balast. Po zmodyfikowaniu Berkeley zostaje oddany do użytku23 marca 1940.
Kariera operacyjna
HMS Berkeley jest pospiesznie uzbrojony i oddany do użytku6 czerwca 1940aby zrekompensować brak niszczycieli Royal Navy, która poniosła ciężkie straty. Okręt został natychmiast przydzielony do operacji Ariel i brał udział w ewakuacjach w Kanale La Manche i Zatoce Biskajskiej . W lipcu jego uzbrojenie zostało ukończone w Portsmouth .
Berkeley spędził resztę 1940 roku, a następnie1941do prowadzenia misji obrony wybrzeża i eskorty na Kanale La Manche i Morzu Północnym .
Najazd na Dieppe
HMS Berkeley bierze udział w operacji Jubilee przed Dieppe ( Francja ),19 sierpnia 1942. Około 10 rano , gdy Niemcy wykorzystali przewagę na plażach, bombowce Luftwaffe zaatakowały konwój morski, który odpowiedział z pomocą Królewskich Sił Powietrznych i Wolnych Francuskich Sił Powietrznych .
Ogień alianckiego AAA trafia w Dornier Do 217 . Podczas gdy ten ma rozbić się w Le Tréport , otwiera swoje ładownie i pozbywa się bomb, które w nim pozostały, w tym grób na Berkeley , zabijając szesnastu marynarzy i uniemożliwiając mu działanie do końca bitwy.
W pośpiechu, jaki nastąpił po klęsce, Sztab Generalny uznał łódź za niemożliwą do holowania do Anglii i nakazał jej zatopienie. Na miejsce zostaje wysłany zespół rzemieślników, ale uważa, że bezpieczniej jest zatopić go z innego statku. HMS Albrighton – kolejny niszczyciel klasy Hunt – został poproszony o zajęcie się nim. Pozostała przy życiu załoga (58 ludzi) została ewakuowana i przeniesiona do łodzi motorowych , po czym Albrighton storpedowała swój siostrzany statek, który eksplodował i szybko zatonął.
Wyróżnienia bitewne
- Morze Północne 1942
- Runda 1942
- Dieppe 1942
Wrak
Wrak zostaje rozbity na trzy części z powodu burz.
28 listopada 1999nurkowie wchodzą na pokład statku, który jest podarowany Miejscu Pamięci 19 sierpnia 1942 r. w Dieppe. Wrak leży na głębokości 20 metrów do położenia geograficznego 49°59'N, 1°02'E .
Bibliografia
- Bernard Dupuy, „kretynów”, to jest dla ciebie, że umrę: niemożliwe wysiadanie , Dupuy Bernard, coll. „Notatniki mewy”,2008( ISBN 9782953147704 ).
- " Nowa saga o wrakach Côte d'Albatre " , na paris-normandie.fr ,3 grudnia 2011(dostęp 21 sierpnia 2018 r . ) .
Zobacz również
Bibliografia
- (w) Blair, Clay (2000). Wojna U-Bootów Hitlera: Łowcy 1939–1942. Londyn: Cassell & Co. ( ISBN 0-304-35260-8 ) .
- (w) Colledge, JJ ; Warlow, Ben (2006) [1969]. Okręty Royal Navy: Kompletny zapis wszystkich okrętów bojowych Royal Navy (wyd. Rev.). Londyn: Chatham Publishing. ( ISBN 978-1-86176-281-8 ) .
- (pl) angielski, Jan (1987). The Hunts: Historia projektowania, rozwoju i karier 86 niszczycieli tej klasy zbudowanych dla floty królewskiej i alianckiej podczas II wojny światowej. Światowe Towarzystwo Statkowe. ( ISBN 0-905617-44-4 ) .
- (en) Lenton, HT (1970). Marynarka wojenna II wojny światowej: brytyjskie niszczyciele floty i eskorty: tom drugi. Londyn: Macdonald & Co. ( ISBN 0-356-03122-5 ) .
- (en) Rohwer, Jürgen; Hümmelchen, Gerhard (1992). Chronologia wojny na morzu 1939–1945. Londyn: Greenhill Books. ( ISBN 1-85367-117-7 ) .
- (en) Whitley, MJ (2000). Niszczyciele II wojny światowej: międzynarodowa encyklopedia . Londyn: Cassell & Co. ( ISBN 1-85409-521-8 ) .