Uzdrowiciel

Uzdrowiciel , znany również jako medicastre , jest osobą, na ogół bez dyplomu medycznego, który twierdzi, że do leczenia, poza naukowej praktyki prawnej medycyny , przez empirycznych lub magicznych środków , ze względu na rzekome poszczególnych prezenty lub do wykorzystaniem osobistych receptur . Oznacza to również świętego uzdrowiciela , który jest częścią, świętym cudotwórcą, świętego opiekuna i świętego propitiatory , z popularnych świętych  (FR) . Popularny kult świętych uzdrowicieli, będący czasami dziedzictwem pogańskich przeżyć , przejawia się poprzez odwoływanie się terapeutów ( uzdrawianie przez wiarę ) do tych „wyspecjalizowanych terapeutów”.

Uzdrowiciele

W średniowieczu w Europie nie było określonej granicy między lekarzami, uzdrowicielami, czarownicami. Stopniowo medycyna odeszła od duchowych wierzeń i znachorstwa .

W świecie zachodnim uzdrowiciele, spadkobiercy praktyk przodków tradycyjnych społeczeństw, mogą być magnetyzerami , różdżkarzami , kościołami, egzorcystami ... W tradycyjnych społeczeństwach Azji , Afryki , Ameryki , Oceanii , uważani za czarownice lub jasnowidze, uzdrowiciele są na ogół szamanami . Uzdrowiciele na Filipinach i Brazylii są czasami nazywani psychologami .

W Szwajcarii istnieją różne kategorie, zapory sieciowe, tajni twórcy , w zależności od problemu zdrowotnego. W Dolinie Aosty obecni są też twórcy tajemnic , a także rabeilleurs (odpowiednik „rebouteux” we francuskiej Valle d'Aosta ), którzy wykonują masaże na zniekształcenia.

Francja ( XIX th  century)

Uczestnicząc w procesie medykalizacji terytorium francuskiego, ustawa z 19 Ventôse XI roku (10 marca 1803) ustanawia pojęcie nielegalnej praktyki lekarskiej, stawiając uzdrowicieli jako nielegalnych konkurentów lekarzy. W istocie upoważnia to do wykonywania zawodu lekarskiego tylko osoby posiadające dyplom lekarza, chirurga lub pracownika służby zdrowia.

Jednak w praktyce ustawa nie jest to trudne do zastosowania bardziej karanie ludzi udając, że ludzie lekarzy praktykujących medycynę nielegalnie, co wyjaśnia długowieczność różnego rodzaju uzdrowicieli w całym XIX -tego  wieku.

Kościołem

Mianowani supłacze w Anjou, renoubeurs, bailleuls, remancheurs, stolarz, remettoux lub komoda w innych regionach, należą do lokalnej społeczności, gdzie często wykonują zawody rolników, pasterzy, hodowców, gryzoni, a nawet kowali. Ich kariery i wiedza, którą zawdzięczają starszym, dają im solidne doświadczenie w redukcji zwichnięć i złamań. Ich praktyki oparte na manewrach mechanicznych mogły również przybrać formę „masaży” lub „energicznego ugniatania”.

Tajni uzdrowiciele

Z racji przynależności do społeczności wiejskiej bardzo bliscy kościołowi, czasami tworzą tylko jedną i tę samą postać. Posiadacze jednej lub więcej tajemnic, które zostały im przekazane lub ujawnione przez starszych, którzy nie czują się już w stanie wykonywać swojej funkcji, często pod koniec życia, są uznawani za dar leczenia dolegliwości z nimi związanych. tajniki. Ich terapia opiera się głównie na odmawianiu modlitw związanych z gestami zapożyczonymi zwłaszcza z religii katolickiej.

Szarlatanów

Ta kategoria składa się z handlarzy wędrownych, którzy zajmują się przede wszystkim sprzedażą leków, ale także oferują manewry „medyczne” oparte na procedurach, które zapożyczają od innych uzdrowicieli, ćwiczą jasnowidzenie i wypełniają lukę w zaniedbanych obszarach przez oficjalną medycynę, taką jak np. stomatologia lub okulistyka. „Czasami podróżując w grupach, często poprzedzone obiecującymi plakatami, ustawiali swoje kozły na wiejskim rynku, na skrzyżowaniu miast, w czasie jarmarków i targów, przychodząc na spotkanie z zebraną klientelą, rozbawioną hałaśliwym uwodzeniem. natarczywej reklamy ”.

Religijni ludzie

Bliscy chorym ze względu na miłość, którą powinni okazywać, od dawna zajmują centralne miejsce w przygotowywaniu lekarstw, które często przynoszą chorym bezpłatnie i którym towarzyszą radą i modlitwą. Jednak zdarza się również, że zajmują się handlem narkotykami, które często pochodzą z własnej produkcji.

Znani uzdrowiciele

Niemcy

Stany Zjednoczone Ameryki

Francja

Rosja

szwajcarski

Uwagi i odniesienia

  1. Marc Leproux, Devotions and Saints Healers , Presses Universitaires de France,1957, 271  str..
  2. René Taton , La science moderne: (od 1450 do 1800) , t.  2, Paryż, PUF,1958, 800  pkt..
  3. SIONNEAU S., Nielegalne leki i popularne leki we Francji w XIX wieku na przykładzie Maine-et-Loire , praca doktorska z historii, pod kierunkiem Yves Denéchère, 2013.
  4. LÉONARD J., „Uzdrowiciele we Francji w XIX wieku”, w Revue d'histoire moderne et contemporaine, tom 27, nr 3, lipiec-wrzesień 1980, strony 501 do 516.
  5. BOUTEILLER M., Popular Medicine of Yesterday and Today, Paryż, Maisonneuve i Larose, 1966.
  6. DARMEZIN A.-J., Przesądy i popularne środki zaradcze w Touraine, Thesis, Bordeaux, 1904, strony 20 i 28.
  7. BONNEMAIN B., „Duchowieństwo i nielegalna praktyka farmacji we Francji po rewolucji francuskiej”, w Revue d'histoire de la pharmacy , 92ᵉ rok, nr 342, 200, strony 277–302.

Zobacz też

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły