Grupa Armii von Mackensen

Nazwa zgrupowania armii von Mackensena została nadana kolejno trzem dużym połączonym jednostkom imperiów centralnych w czasie I wojny światowej , pod dowództwem niemieckiego generała (późniejszego feldmarszałka ) Augusta von Mackensena . Były to jednostki z cesarstwem niemieckim , w monarchii austro-węgierskiej , a następnie Królestwa Bułgarii i Imperium Osmańskiego .

Front Wschodni

16 kwietnia 1915Podczas gdy państwa centralne przygotowania ogólnego ofensywę przeciwko cesarskiej armii rosyjskiej na froncie wschodnim , nowa grupa armii jest tworzony pod kierunkiem August von Mackensen, dotychczasowy szef 9 th armii niemieckiej . 11 th armii niemieckiej , przeniesiony z frontu zachodniego , została umieszczona pod bezpośrednim dowództwem Mackensen. Odbywa południową część 4 th armii austro-węgierskiej dowodzonej przez arcyksięcia Józefa Ferdynanda Habsburga-Toskanii , który podlega de facto von Mackensen.

W Kwiecień 1915, zgrupowanie armii składa się z następujących jednostek:

Od 1 st maja 1915, zgrupowanie armii von Mackensen prowadzi ofensywę Gorlice-Tarnów, która pozwala na odzyskanie austro-węgierskiej Galicji . Dowództwo zgrupowania armii zostało przeniesione do Jasła, a następnie do Jarosławia . Po przejęciu Przemyśl The3 czerwca 1915a ze Lwowa ( Lwów ) dnia22 czerwcavon Mackensen został awansowany do stopnia feldmarszałka.

Wejście Włoch do I wojny światowej i włoska ofensywa na Isonzo , od23 czerwca 1915, Wiążą się z transferem do włoskiego przed dużą część jednostek austro-węgierskich i rozpuszczanie 3 th armii austro-węgierskiej zajmując południową obszarze jednego z Grupy Armii Mackensen. Armia austro-węgierska II e (gen. Eduard von Böhm-Ermolli ) zostaje następnie dołączona do Grupy Armii Mackensen, gdy nowa armia Bugu (gen. Alexander von Linsingen ) utworzyła niemiecko-austro-węgierską jednostkę.8 lipca.

Boug obraźliwe  (de) , od czerwca doSierpień 1915pozwala na zepchnięcie Rosjan w kierunku Bugu . Podczas Wielkiego Odwrotu Rosyjskiego latem 1915 r. dowództwo Grupy Armii von Mackensena zostało ponownie przeniesione do Lublina (8 sierpnia) potem do Białej (28 sierpnia), w języku rosyjskim Polska .

18 września 1915von Mackensen otrzymuje dowództwo nowej grupy armii na froncie bałkańskim . Siły imperiów centralnych na froncie rosyjskim zostają zreorganizowane wraz z utworzeniem nowej grupy armii von Linsingen .

Front bałkański

Po niepowodzeniu pierwszej ofensywy austro-węgierskiej na Serbię (lipiec-grudzień 1914), Imperiów centralne decydują się na operacje CV z większych zasobów: Niemcy sprawia, że silny wkład natomiast bliski wejścia Bułgarii do I wojny światowej wraz z Centralnym Empires, tworzy nową presję na granicy wschodniej Serbii . Imperia Centralne chcą wyeliminować Serbię przed rozmieszczeniem sił ekspedycyjnych Ententy , które lądują w Salonikach z29 września 1915, nie zmienia równowagi sił na ich niekorzyść.

18 września 1915Nowa grupa armii polega na austro-węgierskiej Banat tym nowym 11 th  armia niemiecka pod dowództwem Max von Gallwitz i 3 e armii austro-węgierskiej dowodzony przez Hermann Kövess von Kövesshaza von Kövesshaza . 1 st  Bułgarski wojsko  (w) , dowodzony przez Kliment Boyadzhiev , później zostaną przypisane do Grupy Armii Mackensen. Austro-Węgrzy woleliby sprawować naczelne dowództwo na bałkańskim teatrze, ale Bułgarzy nalegają, aby kierunek działań powrócił do Niemców. Sztab zgrupowania armii składa się z zespołu przywiezionego z Polski przez von Mackensena oraz niewielkiej grupy złożonej z gen. Richarda Hentscha , szefa niemieckiego wywiadu wojskowego i austro-węgierskiego pomocnika reprezentowanego przez oficera łącznikowego, pułkownika Juliusa Lustig-Preana von Preansfeld.

Na początku kampanii Grupa Armii von Mackensen składała się z następujących jednostek:

6 października, siły niemiecko-austro-węgierskie przekraczają Dunaj. Biorą Belgrad na9 października. Siły bułgarskie wchodzą do akcji w dniu11 października i rozpoczęli generalną ofensywę przeciwko Serbii 14 października. Przytłoczona armia serbska wycofuje się do Kragujevaca . Austrowęgierskie 3 rd postępy armii wzdłuż granicy Czarnogóry i Albanii , jak i siłom niemieckim bułgarskich połączenia sił w Macedonii w celu zapobieżenia siły Ententy z przekroczeniem granicy greckiej. Odwrót armii serbskiej przez Albanię  (in) (listopada-grudzień 1915), przez ośnieżone góry, zginęło 200 000 serbskich i czarnogórskich żołnierzy i cywilów; Tylko 155 000 mogło zostać ewakuowanych przez aliantów na wyspę Korfu .

Pod koniec listopada Niemcy, mając na uwadze osiągnięte cele, wycofali z frontu bałkańskiego 3 z 6 dywizji, nie chcąc kontynuować posuwania się ku Salonikom, zarówno po to, by nie naruszać neutralności Grecji, jak i dlatego, że uważali bardziej satysfakcjonujące jest unieruchomienie kilku francusko-brytyjskich dywizji samą ich obecnością. Ze swojej strony Austro-Węgrzy, którzy nigdy nie doceniali bycia pod niemieckim dowództwem, jednostronnie wycofali się z grupy armii na20 grudnia 1916 i tworzą niezależny front w południowej Albanii.

Wiosną 1916 r. niemiecki sztab przewidział atak na obóz w Salonikach, ale zrezygnował z tego, biorąc pod uwagę znaczenie środków, jakie musiał zaangażować w bitwę pod Verdun . WSierpień 1916bałkański teatr działań znalazł się pod zwierzchnictwem bułgarskiego naczelnego dowództwa (gen. Nicolasa Jekova ), które korzystając z niejednoznacznej polityki Grecji w I wojnie światowej zorganizowało ofensywę Strymonów i otoczyło obóz w Salonikach.

11 października 1916 rna froncie Salonik sformowano nową niemiecko-bułgarską grupę armii ( Heeresgruppe Below ) pod dowództwem niemieckiego generała Otto von Below . 23 kwietnia 1917, staje się Heeresgruppe Scholtz pod nowym przywódcą, Friedrichem von Scholtz . Po klęsce Bułgarii i rozejmie w Salonikach (29 września 1918), resztki grupy armii wycofały się w kierunku Dunaju.

Front Rumuński

Latem 1916 r. Imperia Centralne przygotowywały się do ewentualnego wejścia Rumunii do I wojny światowej po stronie Ententy. 28 lipcasztaby niemiecki, austro-węgierski i bułgarski zawierają porozumienie, do którego nieco później dołączy Imperium Osmańskie, które przewiduje, że w przypadku inwazji wojsk rumuńskich na Austro-Węgierski Siedmiogród Bułgarzy odpowiedzą inwazja rumuńskiej Dobroudji .

28 sierpnia 1916, gdy przystąpienie do wojny jest skuteczne, marszałek von Mackensen obejmuje dowództwo nad trzecią grupą armii noszącą jego imię. 2 września, ta grupa podejmuje ofensywę w Dobroudji. 23-24 listopadaprzy wsparciu austro-węgierskich jednostek inżynieryjnych przekroczył Dunaj pod Svichtowem i przyczynił się do zdobycia Bukaresztu, który spadł na6 grudnia. Grupa Armii von Mackensen składa się z następujących jednostek:

Źródła i bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Bernhard Bachinger, „Strategie niemieckie podczas tworzenia Frontu Orientu zimą 1915-1916” , w Jean-Yves Le Naour (red.), Front d'Orient 1914-1919: Zapomniani żołnierze , Gaudissen,2016.
  2. (w) Richard L. DiNardo , Inwazja: podbój Serbii, 1915 , Santa Barbara, Kalifornia, Praeger, wydawnictwo ABC-CLIO, LLC, et al.  „Wojna, technologia i historia”,2015, 212  s. ( ISBN  978-1-4408-0092-4 , OCLC  913812132 ), s.  50 .
  3. (w) John Horne , Towarzysz do I wojny światowej , Chichester, UK Malden, MA, Wiley-Blackwell , et al.  „Blackwell towarzysze historii świata”,2010, 696  s. ( ISBN  978-1-4051-2386-0 , OCLC  844962447 ), s.  107