Grupa antyżydowska | |
![]() Przybycie posłów antysemickich do Izby podczas ponownego wjazdu parlamentarnego w 1898 r. | |
Sypialnia | Izba Deputowanych (III Republika) |
---|---|
Legislatura (y) | VII p ustawodawcy |
Fundacja | 1898 |
Zanik | 1902 |
Połączył się |
Akcja Liberalna Narodowo-Republikańskiej Grupy |
Prezydent | Edward Drumont |
Sekretarz generalny | Emile Morinaud |
Reprezentacja | 29/586 |
Ideologia |
Antysemityzm Francuski nacjonalizm |
Grupa antyżydowskie (zwany także nacjonalistyczna grupa antysemicki ) to grupa parlamentarna w Izbie Deputowanych w Trzeciej Republiki Francuskiej . Utworzone na wiosnę 1898 nie był bardzo aktywne w pozostałej części VII XX ustawodawcę (1898-1902).
Miesza się w kraju przez afery Dreyfusa , a lokalnie, przez algierskiego anty - żydowskiej niepokojów , polityczny anty - antysemityzm wszedł do komnaty po wyborach parlamentarnych w 1898 roku . Jednym z nowo wybranych jest nie kto inny jak polemista Édouard Drumont , autor La France juive i dyrektor La Libre Parole .
To pod jego prezydenturą utworzyła się grupa antyżydowska 3 czerwca 1898około piętnastu zastępców, do których wkrótce dołączyli inni członkowie. Plik30 październikata „nacjonalistyczna grupa antysemicka” publikuje manifest potwierdzający winę Dreyfusa i potrzebę „wyzwolenia całej Francji spod jarzma Żydów”.
Podobnie jak złożony charakter antysemityzmu Drumonta, który czerpie tyle samo z tradycyjnego katolickiego anty-judaizmu, jak i z antykapitalizmu rewolucyjnej lewicy, grupa jest bardzo heterogeniczna, kojarząc monarchistów ( rojalistów lub bonapartystów ) z nacjonalistycznymi republikanami , zebranymi , postępowi lub radykalni, a także byli Blankiści często przechodzili przez bulangizm . Ponieważ grupa nie jest zamknięta, kilku jej członków jest również zapisanych do innych formacji parlamentarnych: pięciu z nich należy do radykalno-socjalistycznej grupy, zanim zostali wykluczeni ze21 grudnia.
Wśród żądań grupy jest uwolnienie antyżydowskiego agitatora Maxa Régisa i uchylenie dekretu Crémieux . Drumont i 65 innych posłów również przedłoży ustawę w tej sprawie10 lutego 1899. Z ich żądaniami będzie walczył na trybunie socjalista Gustave Rouanet .
Ideologiczna słabość jej wspólnego mianownika i oratorska przeciętność jej prezydenta wyjaśniają marginalność, a następnie gwałtowny zanik grupy antyżydowskiej, która wydaje się wtopić w 1899 r. W słabo zorganizowane szeregi prawicowej opozycji , w szczególności za pośrednictwem tej grupy Obrony Narodowej pod przewodnictwem Georges Berry . Ponadto represje od 1899 r. Nacjonalistycznej agitacji przeciwko Dreyfusardowi, a następnie spory spowodowane zerwaniem między Drumontem a Julesem Guérinem, doprowadziły do licznych dezercji.
Aby przygotować się do wyborów w 1902 r. , Zespół La Libre Parole utworzył w 1901 r. Komitet wyborczy, Narodowy Komitet Antyżydowski , który poparł kilku antysemickich kandydatów. Ale większość z nich, a także sam Drumont, zostali pobici, co uniemożliwiło utworzenie nowej grupy antyżydowskiej. W Izbie pozostaje jednak wrażliwość antysemicka, głównie w obrębie nacjonalistycznej grupy republikańskiej i Akcji Liberalnej (zgromadzeni katolicy), która wita kilkunastu członków dawnej grupy Drumont.
![]() |
![]() |
![]() |
Édouard Drumont , generał Jacquey i Émile Morinaud , odpowiednio przewodniczący, wiceprzewodniczący i sekretarz grupy (rysunki Maurice'a Dulaca, 1898). |
Zwykli członkowie listy podanej przez La Libre Parole wCzerwiec 1898 oraz założona przez Laurenta Joly w 2007 roku:
Członkowie występujący tylko na jednej z tych dwóch list: