Emile Morinaud

Emile Morinaud
Rysunek.
Funkcje
Poseł na Sejm 1898 - 1902
1919 - 1940
Rząd Trzecia Republika
Grupa polityczna PRS ( 1924 - 1928 )
GSR ( 1928 - 1932 )
GR ( 1932 - 1936 )
GDRI ( 1936 - 1940 )
Biografia
Data urodzenia 17 lutego 1865
Miejsce urodzenia Philippeville ( Algieria Francuska )
Data śmierci 20 lutego 1952
Miejsce śmierci Djidjelli ( Algieria Francuska )
Rezydencja Algieria Francuska

Émile Jean Morinaud to francuski polityk urodzony17 lutego 1865w Philippeville ( Algieria ) i zmarł dnia20 lutego 1952w Djidjelli ( Algieria ).

Biografia

Prawnik i zastępca, wstąpił do republikańsko-socjalistycznego po 1913 r. Po wykluczeniu go około 1898 r. Z grupy radykalno-socjalistycznej na wniosek Paula Faure'a z powodu jego antysemityzmu . Został wybrany w 1898 roku na kandydata Francuskiej Partii Demokratycznej i Antyżydowskiej i został burmistrzem Konstantyna , pokonując Gastona Thomsona, którego oskarżył o działanie „w imieniu Żydów” . Jest sekretarzem grupy antysemickiej, której przewodniczy Édouard Drumont, autor La France juive, zdecydowanie antyżydowskiego dzieła.

Po radykalnym wykluczeniu uniezależnił się od Algierii od 1898 do 1902 roku, a następnie z powodów taktycznych umieścił swój antysemityzm w nawiasie, co pozwoliło mu zostać ponownie wybrany na Konstantyna w 1919 r. do 1942 roku.

Burmistrz w czasie zamieszek (lub pogromu) Konstantyna, w Sierpień 1934, podczas którego setki muzułmanów zabiło 25 osób, w tym kobiety i dzieci, wszyscy Żydzi, dziesiątki rannych, splądrowali „żydowską” dzielnicę, pozwolił buntownikom, przeciwko którym wysłał wojska dopiero po trzech dniach.

Działacz na rzecz uchylenia dekretu Crémieux , który wspólnie nadał obywatelstwo francuskie wszystkim Żydom w Algierii w 1871 roku, wyróżnił się w swojej antyżydowskiej „walce”, zakazując Żydom miejskim dostępu do usług socjalnych i zdrowotnych.

Po I wojnie światowej był więc socjalistą, a następnie radykalnym posłem, dzięki czemu otrzymał stanowisko podsekretarza stanu ds. Wychowania fizycznego RP.2 marca w 13 grudnia 1930w rządzie André Tardieu (2) , a następnie ponownie27 stycznia 1931 w 20 lutego 1932, w rządach Pierre'a Lavala (1) , (2) i (3) .

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Dzisiaj Skikda
  2. Dzisiaj Jijel
  3. Laurent Joly (2007), "Antysemici i antysemityzm w Izbie Deputowanych w III th Rzeczypospolitej," Modern and Contemporary History Journal , 3/2007 (nr 54-3), str. 63-90.
  4. Jacques Marsylia, Francja i Algieria, Journal d'une passion , Paryż, Larousse, 2002, s. 143
  5. Robert Attal, The Riots of Constantine, 5 sierpnia 1934 , Paryż, Romillat, wyd .  „Terra Hebraïca”,2002, 215  str.