Inula helenium
Inula heleniumKrólować | Plantae |
---|---|
Pod-panowanie | Tracheobionta |
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Podklasa | Asteridae |
Zamówienie | Asterales |
Rodzina | Asteraceae |
Uprzejmy | Inula |
Zamówienie | Asterales |
---|---|
Rodzina | Asteraceae |
Wielki Oman wielki ( Inula helenium ) jest dużą rośliną pochodzenia azjatyckiego, naturalizowany przez długi czas w Europie , gdzie był on używany do swoich właściwości leczniczych. Należy do rodzaju Inula i rodziny astrowatych . W tej dużej rodzinie Inules są podobne do stokrotek , z dwoma rodzajami kwiatów: na obwodzie kwiatków języczkowatych, w środku (krążek), kwiatkami rurkowymi. Różyczki obwodowe z rodzaju Inula są żeńskie, podczas gdy kwiatuszki krążkowe są hermafrodytami.
Mitologiczna interpretacja, podjęta przez starożytnych autorów, takich jak Pliniusz, Hésychius, przybliża Inulę helenium do imienia Heleny, która miałaby w ręku gałąź Aunea, kiedy została usunięta przez Paryż . Współcześni, na przykład słownik Pierre'a Chantraine'a, wiążą go bardziej z łacińskim vulnus , rana, ze względu na jego wrażliwe zalety.
Wielki Oman wielki jest czasami nazywany Oman wielki, niemiecki zioło, Chiron panaceum, lwica lub koń-oko, a rzadziej Inule sneezeweed .
Bylina mniej lub bardziej owłosiona, czasami tworząca duże kępki. Wyprostowane łodygi, które mogą łatwo osiągnąć dwa metry. Liście duże, proste, owalne, naprzemiennie, regularnie i drobno ząbkowane, dolne szypułkowe, górne siedzące i okrywowe. Kwiatostan jest corymb z dość dużymi żółtymi główek kwiatów (zwykle ponad 4 cm), ale niektóre główki kwiatowe mogą być również samotny. Zewnętrzne wypustki owalne, owalne ze spiczastym końcem, mają tendencję do zwijania się. Różyczki na obwodzie mają postać długich, cienkich wypustek. Owoce to brązowe niełupki . Kwitnie latem.
Dane według: Julve, Ph., 1998 i nast. - Baseflor. Botaniczny, ekologiczny i chorologiczny indeks flory Francji. Wersja: 23 kwietnia 2004 .
Oman jest jedną z roślin jadalnych. Szczególnie doceniamy jego bardzo aromatyczny korzeń, stosowany jako świeży lub suszony do przyprawiania niektórych deserów.
Ta bogata inulina korzeniowa jest zarówno gorzka, jak i tonizująca (stąd czasami nadawana jest roślinie nazwa francuskiego cinchona ).
Gatunek ten ma również różne zalety lecznicze:
Uwaga : stosowanie tej rośliny nie jest szczególnie zalecane kobietom w ciąży i karmiącym piersią, a ze względu na niepożądane skutki takie jak biegunka, wymioty i bóle miednicy zaleca się przyjmować ją wyłącznie na receptę.
W przeszłości roślina ta słynęła nie tylko ze swoich właściwości leczniczych: legenda głosi, że piękna Helena trzymała w dłoni gałąź, gdy została porwana przez Paryż (stąd jej nazwa naukowa). W symbolice chrześcijańskiej , ze względu na swoje właściwości lecznicze, kojarzy się z uzdrawianiem grzechów. „ Inula jest odporna na truciznę, oświeca chorą klatkę piersiową / I daje radość i przyjemność sercu. Kto kocha słowo Boże i swój Kościół, niech z łatwością przekroczy dolinę westchnień życia… ”(Hohberg, 1675).