Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Giovanni Girolamo Morone | |
![]() Giovanni Morone | |
Biografia | |
---|---|
Narodziny |
25 stycznia 1509 Mediolan , Księstwo Mediolanu |
Święcenia kapłańskie | 12 stycznia 1533 |
Śmierć |
1 st grudzień 1580 Rzym , Państwo Kościelne |
Kardynał Kościoła Katolickiego | |
Utworzony kardynał |
2 czerwca 1542 rprzez papieża Pawła III |
Tytuł kardynała |
Kardynał kapłan z S. Vitale kardynał-prezbiter S. Stefano in Monte Celio kardynał-prezbiter S. Lorenzo in Lucina kardynał-prezbiter S. Maria in Trastevere kardynała-biskupa z Albano kardynała-biskupa Sabiny kardynał-biskup Palestriny Kardynał-Biskup Frascati Kardynał-Biskup Porto e Santa Rufina Kardynał-Biskup Ostia e Velletri |
Biskup Kościoła Katolickiego | |
Konsekracja biskupia | 12 stycznia 1533 |
Funkcje biskupie |
Biskup z Modeny Camerlingua Najświętszego College biskup Novara dziekan kolegium kardynalskiego |
![]() ![]() |
|
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org | |
Giovanni Girolamo Morone (urodzony w Mediolanie na25 stycznia 1509i zmarł w Rzymie dnia1 st grudzień 1580) Czy kardynał włoski z XVI -tego wieku .
Giovanni Morone urodził się dnia 25 stycznia 1509w Mediolanie, gdzie jego ojciec, hrabia Girolamo Morone (zm. 1529), był Wielkim Kanclerzem. Ten ostatni, uwięziony za sprzeciwianie się atakom Karola V na wolności Mediolanu (później był zagorzałym zwolennikiem cesarza), przeszedł na emeryturę do Modeny , gdzie jego najmłodszy syn otrzymał najwięcej wczesnej edukacji. W Padwie Giovanni z powodzeniem studiował prawo. W nagrodę za ważną posługę ojca został w wieku 20 lat mianowany przez papieża Klemensa VII na Stolicę w Modenie7 kwietnia 1529. Girolamo Morone był jednym z komisarzy, którzy negocjowali warunki uwolnienia papieża uwięzionego w Zamku Świętego Anioła podczas splądrowania Rzymu w 1527 roku. Giovanni był o siedem lat za młody, aby zostać konsekrowanym biskupem, a ponadto jego nominacja została zakwestionowana przez przyszłego kardynała Hippolyte II d'Este , syna księcia Ferrary , który twierdził , że papież obiecał mu w traktacie z14 listopada 1528. W końcu d'Este był bezinteresowny, płacąc mu roczną emeryturę, a Giovanni Morone został ostatecznie wyświęcony na kapłana i konsekrowany na biskupa na12 stycznia 1533.
Od 1535 r. papież Paweł III kilkakrotnie powierzał mu misje dyplomatyczne: najpierw został wysłany do Francji, aby zobaczyć się z królem Franciszkiem I, aby spróbować pokojowego porozumienia z cesarzem; następnie został wysłany jako nuncjusz w 1536 do Ferdynanda I Świętego Cesarstwa Rzymskiego , a następnie w latach 1539-1540 do Haguenau i Wormacji , regionów, które próbowały odzyskać dla Kościoła katolickiego. Morone został posłany do sejmu w Speyer (1542) po tym, jak skutecznie sprzeciwił się przeniesieniu sejmu do Haguenau, gdzie szalała zaraza (1540). 31 maja 1542 r, został mianowany kardynałem-prezbiterem, a 16 października 1542 rbył nadana titulus San Vitale. Został również mianowany protektorem Anglii, Węgier, Austrii, Zakonu Świętego Benedykta , Zakonu Cystersów i Zakonu Braci Kaznodziejów (Dominikanów) oraz Santa Casa de Lorette. Wraz z kardynałami Pier Paolo Parisio i Reginaldem Polem został delegowany do otwarcia Soboru Trydenckiego (1 st listopad 1542-6 lipca 1543), wybór tego miejsca spotkania był ustępstwem na rzecz jej dyplomacji. Legaci przybyli dalej22 listopada, ale nie zebrała się rada; postępowanie zostało zawieszone i odroczone do 1545 r. Został powołany na miejsce legata papieskiego w Bolonii , od2 kwietnia 1544 w 13 lipca 1548 r. Jego zastępcą był Giannangelo de Medici, przyszły papież Pius IV . 25 lutego 1549, wybrał tytuł kardynała San Stefano in Monte Celio (San Stefano Rotondo). Śmierć Pawła III dnia10 listopada 1549pozbawił go godnego zaufania przyjaciela.
Uczestniczył w konklawe w 1549 r., gdzie jego przyjaciel Reginald Polak, który przewodniczył mu Soborze Trydenckim, był o krok od wyboru na papieża.
M gr Morone tworzony jest kardynałem przez papieża Pawła III w konsystorzu z2 czerwca 1542 r. W latach 1549-1551 był kamerlingiem Świętego Kolegium . Kardynał Morone zrezygnował z zarządzania diecezją Modeny i został biskupem Novary w latach 1552-1560. Pełnił kilka stanowisk jako legat i nuncjusz, zwłaszcza we Francji , w Mediolanie , z Ferdinand i st i Karola V w diecie Speyer w 1542 roku i na diecie z Ratyzbonie w 1574 roku.
Papież Paweł IV uwięził go za herezję luterańską w 1557 roku. Po śledztwie prowadzonym przez kardynała Michele Ghisleriego , przyszłego papieża Piusa V , Morone został uznany za niewinnego i przywrócony do urzędu. Ponieważ papież odmawia publicznych przeprosin, Morone pozostaje w więzieniu aż do śmierci Pawła IV . Ponownie był biskupem Modeny od 1564 do 1571. Morone był prodziekanem i dziekanem Kolegium Kardynałów .
Kardynał Morone uczestniczył w konklawe 1549-1550, podczas którego wybrano Juliusza III , w dwóch konklawe 1550 (wybory Marcela II i Pawła IV ), w konklawe 1559 (wybory Piusa IV ), 1565-1566 ( elekcji Piusa V ), podczas której sam Morone był prawie papieżem, oraz na konklawe w 1572 r. (wybory Grzegorza XII ).