Gilberto Freyre

Gilberto Freyre Obraz w Infobox. Gilberto Freyre około 1975 roku . Funkcjonować
Zastępca federalny Pernambuco
Biografia
Narodziny 15 marca 1900
Recife
Śmierć 18 lipca 1987(w wieku 87 lat)
Recife
Narodowość brazylijski
Trening Columbia
University Baylor University
Zajęcia Antropolog , socjolog , pisarz , poeta , malarz , dziennikarz , polityk , historyk
Inne informacje
Obszary Antropologia , socjologia
Członkiem Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki
Nagrody
Podstawowe prace
Casa-Grande i Senzala ( d )

Gilberto autorstwa Mello Freyre ( Recife15 marca 1900 - Recife, 18 lipca 1987 ) był brazylijskim socjologiem , antropologiem i pisarzem . Uważany jest za jedno z największych nazwisk w historii Brazylii .

Biografia

„Jestem Brazylijczykiem, którego przodkowie, od dawna osiadli w Brazylii, prawie wszyscy mają dalekie korzenie na Półwyspie Iberyjskim, z pewną ilością krwi Indian. "

- Wyciąg z Terres du Sucre: Nordeste

Gilberto Freyre był potomkiem z portugalskim , rdzennych Amerykanów , Hiszpanów i Holendrów (Holandia).

Syn Alfredo Freyre'a, sędziego i profesora ekonomii politycznej na Law School of Recife, Gilberto Freyre rozpoczął studia w przedszkolu American Gilreath College w 1908 roku . Pierwszy kontakt z literaturą ma dzięki Les Voyages de Gulliver . Jednak pomimo zainteresowania, nie nauczył się pisać, będąc znanym ze swoich rysunków. Brał prywatne lekcje u malarza Tellesa Juniora , który narzekał, że nalega na zniekształcanie modeli. Zaczął uczyć się czytać i pisać po angielsku z panem Williamsem, który pogratulował mu rysunków.

W 1909 roku zmarła jego babcia ze strony matki, która rozpieszczała go, sądząc, że jest opóźniony w nauce pisania. Jego pierwsze doświadczenia z życia na wsi miały miejsce, gdy jako dziecko spędził czas na farmie trzciny cukrowej São Severino do Ramo należącej do członków jego rodziny. Później napisze o tym pierwszym doświadczeniu w Pessoas, Coisas i Animais, które zaowocowało stronami należącymi do jego najlepszych.

Freyre studiował na Columbia University w Stanach Zjednoczonych, gdzie poznał Franza Boasa , swojego głównego intelektualnego odniesienia. Jego pierwszą i najważniejszą książką była Casa-Grande & Senzala , wydana w 1933 roku . W 1946 roku Gilberto Freyre został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego pod tytułem Narodowej Unii Demokratycznej (UDN), aw 1964 roku poparł wojskowy zamach stanu, który obalił João Goularta . O nim Monteiro Lobato powie:

„Brazylia przyszłości nie będzie tym, co powiedzieli i powtarzają dziś starzy historycy. To będzie to, co mówi Gilberto Freyre. Freyre jest jednym z najbogatszych i najbardziej oświecających geniuszy, jakich kiedykolwiek stworzyły te ziemie Antarktydy. "

Od 1986 roku zajmował stanowisko 23 w Pernambuco Academy of Letters .

Casa-Grande i Senzala

Jego pierwszą i najbardziej znaną książką jest Casa-Grande & Senzala, wydana w 1933 roku i napisana w Portugalii. W tej pracy Freyre odrzuca rasistowskie doktryny, które opowiadały się za „praniem” Brazylii. Na podstawie Franza Boasa wykazał, że determinizm rasowy czy klimatyczny nie wpływa na rozwój kraju. Jednak ta praca dała początek mitowi demokracji rasowej w Brazylii, ze względu na harmonijne relacje między rasami, które zmniejszyły brazylijskie niewolnictwo - według Freyre'a było ono mniej szkodliwe niż niewolnictwo amerykańskie.

Wbrew temu, co sobie wyobrażamy, Casa-Grande & Senzala nie jest traktatem socjologicznym ani antropologicznym. Opierając się na źródłach historycznych i swoich osobistych refleksjach, Freyre określił siebie jako „pisarza zorientowanego w naukach społecznych”, a nie socjologa, jak pisał w „ Jak i dlaczego jestem i nie jestem socjologiem” (1968).

Nagrody i uznanie

Klasyfikacja chronologiczna

Pracuje

Francuskie tłumaczenia:

Uwagi i odniesienia

  1. Gilberto Freyre; trad. z języka portugalskiego Jean Orecchioni; przedmowa Jean Duvignaud, Terres du sucre: Nordeste , Paryż, Quai Voltaire, 1992, 241 s. ( ISBN  9782876531420 )
  2. (pt) artykuł na wirtualnej stronie biblioteca Gilberto Freyre

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne