Giambattista Andreini

Biografia

Narodziny	9 lutego 1576 Florencja
Śmierć	7 czerwca 1654(w wieku 78) Reggio Emilia
Pseudonimy	Cocalin firmy i Cocalini, el Dormioto, Lelio
Dom	Florencja
Zajęcia	Dramaturg , aktor , poeta
Tata	Francesco andreini
Matka	Isabella Andreini
Małżonka	Virginia Andreini

Inne informacje

Członkiem	I Gelosi

Giambattista Andreini (urodzony we Florencji dnia9 lutego 1576i zmarł w Reggio Emilia dnia7 czerwca 1654) to włoski poeta, aktor i dramaturg. Jest autorem tragedii, komedii i pastorałów, wśród których wyróżnia się Adamo, którego reprezentował podróżujący po Włoszech John Milton i gdzie narysował ideę swojego Raju utraconego .

Biografia

Syn Francesco i Isabella Andreini , urodzony we Florencji w 1578 roku, był także aktorem. We Francji odniósł wielkie sukcesy pod pseudonimem Lelio grając rolę młodego premiera i stał się ulubieńcem Ludwika XIII . Pochodził z akademii Spensierati , czyli beztroskiej, i zwykle nazywano go: Comico fedele ed accademico spensieratio . Ożenił się pod nazwiskiem Florinda , Virginię Ramponi , aktorkę, która również miała talent do poezji . Był w niej bardzo zakochany i nadał imię jednej ze swoich sztuk . Zostawił kilka z nich i kilka wierszy innego rodzaju.

Pracuje

Główne prace Andreiniego to:

La Saggia Egiziana, dialogo itp., Florencja, 1604, in-4 °. W tym dialogu autor chwali dramatyczną sztukę , która była jego.
Pianto d'Apollo itp., Wiersze pogrzebowe po śmierci Isabelli Andreini, jej matki, z kilkoma wierszami badines ( rym piacevoli ) na temat nieszczęśliwego poety, Mediolan, 1606, za 8 °. W tej kolekcji, w której połączył gatunek pogrzebowy z gatunkiem figlarnym, a nawet burleską, są utwory, które uchodzą za najlepsze, co zrobił.
L ' Adamo , wykonanie sakralne, w pięciu aktach i w wolnym wersie, zmieszane z chórami i pieśniami, Mediolan, 1613 i 1617; in-4 °, z rycinami na każdej scenie, według rysunków słynnego malarza Carlo Antonio Procacciniego . Ta praca jest najbardziej znaną i przebadaną pracą Andreiniego.
La Florinda , tragedia w pięciu aktach, wierszem, Mediolan, 1606, w-4 °. Akcja tej sztuki rozgrywa się w Szkocji , gdzie bez wątpienia nigdy nie było królowej imieniem Florinda, żony króla Ircana; ale Andreini, jak powiedzieliśmy, nadał to imię swojej bohaterce i jego sztuce, z powodu swojej żony Virginii, która nosiła imię Florinda w oddziale, którego byli przywódcami. Virginia nagrodziła go pochwałą sonetu, który jest drukowany wraz z kilkoma innymi sztukami na czele Florindy .
La Maddalena lasciva e penitente , akcja dramatyczna i pobożna, Mantua, 1617, in-4 °. Mediolan, 1620, za-8 ° itd. W tej sztuce Madeleine jest towarzyska lub grzeszna w pierwszych dwóch aktach, a pokutująca w trzecim. Młoda i błyskotliwa Madeleine, Marthe jej siostra, Lazare ich brat, trzej kochankowie Madeleine, z których jeden nazywa się Samson, drugi David, a trzeci Ange, jej strona nazywa się Baruch, jej sommelier Mordacai, jej kucharz Emmanuel, jej dwoje krasnoludy Aron i Lion, kobiety z jej świty , a nawet trzy stare kobiety o złej sławie, di bassa stima , które jej służą i muszą chodzić pochylone i oparte na patykach: takie są postacie pierwszych dwóch aktów, gdzie ja „mówimy tylko o miłości, waleczności, przyjęciach i dobrym jedzeniu, a Madeleine, oddana wszystkim szaleństwom swojego wieku, odrzuca mądre rady, których chce jej udzielić jej siostra Marthe. Po trzecim żałuje, odprawia wszystkich swoich ludzi, nakrywa się włosami , wpada w ekstazę, zostaje uprowadzona przez aniołów; pojawia się niebo, otwiera się chwała; piętnastu aniołów, jeden po drugim, wyśpiewuje Madeleine; Boska Łaska i Archanioł Michał zstępują z niebios i kończą sztukę, zachęcając widzów do naśladowania mądrego grzesznika.
La Centaura , Paryż, 1622, in-12. To temat podzielony na komedię, pastorał i tragedię. Spektakl jest kontynuacją komedii tego samego autora: li Duo Leli simili , naśladowanej z Menechmas Plauta .

Andreini pozostawił również trzy wiersze: pierwszy, tylko w trzech piosenkach, o tej samej Madeleine, którą od tego czasu umieścił w teatrze, Wenecja, 1610, w-12; druga, w 7 utworach, w Ste. Thècle , virgin et martyre, Venise, 1623, in-12, i trzeci, z gatunku zupełnie innego niż pozostałe dwa, zatytułowany Olivastro (gaj oliwny) lub The Unfortunate Poet , przyjemny lub fantastyczny wiersz, w 25 pieśniach, Bolonia, 1642, in-4 °. Ten wiersz zawiera całe życie i przygody, czasem smutne, a czasem błazeńskie, nieszczęśliwego poety.

Bibliografia

Lise Wajeman, wezwanie Adam, ciało Ewy, grzech pierworodny w XVI th century , Droz, 2007, s. 32.
Pierre Louis Ginguené, Literary History of Italy , Michaud, 1823, s. 437 .
„Giambattista Andreini”, w Louis-Gabriel Michaud , dawnej i współczesnej uniwersalny biografia : historii w kolejności alfabetycznej publiczne i prywatne życie wszystkich ludzi o współpracy z ponad 300 francuskich i zagranicznych uczonych i literatów , 2 nd edycji 1843 - 1865 [ szczegół wydania ]

Uwagi i odniesienia

Dezobry and Bachelet, Dictionary of Biography , t. 1, Ch. Delagrave, 1876, s. 88

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Brockhaus Enzyklopädie • Deutsche Biography • Dizionario biografico degli italiani • Enciclopedia italiana • Encyclopædia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana
Zasoby związane z programem :
- Pokaż archiwa
- Cezar
Zasoby muzyczne :
- (de) Międzynarodowy repertuar źródeł muzycznych
Zasoby dotyczące sztuk pięknych :
- AGORHA