Giacomo Nani (łódź podwodna, 1918)

Giacomo Nani
Rodzaj Okręt podwodny średniej wielkości
Klasa Barbarigo
Historia
Służył  Regia Marina
Sponsor Królestwo Włoch
Budowniczy FIAT-San Giorgio
Stocznia Cantiere navale del Muggiano - La Spezia , Włochy
Leżał kil 27 października 1915
Uruchomić 8 września 1918
Komisja 10 sierpnia 1919
Status Zwalczony 1 sierpnia 1935 r
Załoga
Załoga 4 oficerów, 36 podoficerów i marynarzy
Charakterystyka techniczna
Długość 67 metrów
Mistrz 5,9 metra
Wersja robocza 3,81 metra
Przesunięcie 796,6 ton na powierzchni
926,5 ton w zanurzeniu
Napęd 2 silniki diesla FIAT
2 × silniki elektryczne Ansaldo
2 śmigła
Moc 2600 KM (1910 kW) (silniki wysokoprężne)
1300 KM (956 kW) (silniki elektryczne)
Prędkość 16,8 węzłów (31,1 km / h) na powierzchni
9,3 węzłów (17,2 km / h) w zanurzeniu
Głębokość 50  m (160 stóp)
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie 6 torped rury wynoszącej 450  mm (4 po stronie przedniej i 2 z tyłu)
1 pojedynczy pokład działowy w 76/40 model 1916
1 pojedynczy pistolet pokładu 76/30 model 1914
Zakres działania Na powierzchni 1850 mil morskich z prędkością 9,3 węzłów.
Podwodne 160 mil morskich z prędkością 1,6 węzła

Giacomo Nani był włoski okręt podwodny , klasa Barbarigo , zbudowany pod koniec I wojny światowej dla królewskiego włoskiej marynarki (włoski: Regia Marina ).

Nazwa łodzi podwodnej jest hołdem złożonym Giacomo Nani (1725-1797), włoskiemu kapitanowi i politykowi z Republiki Weneckiej .

Charakterystyka

Klasa Barbarigo przeniosła 796,6 tony nad ziemią i 926,5 tony po zanurzeniu. Okręty podwodne miały 67 metrów długości, 5,9 metra szerokości i 3,81 metra zanurzenia. Mieli operacyjną głębokość nurkowania 50 metrów. Ich załoga liczyła 40 oficerów i żołnierzy.

Do nawigacji powierzchniowych, okręty podwodne były napędzane przez dwa FIAT 2600 koni mechanicznych (KM) (1910 kW) silniki wysokoprężne , każdy prowadzenia wał napędowy. Po zanurzeniu każde śmigło było napędzane silnikiem elektrycznym o mocy 650 koni mechanicznych (478 kW). Mogły osiągnąć 16,8 węzłów (31,1 km / h) na powierzchni i 9,3 węzłów (17,2 km / h) pod wodą. Na powierzchni klasa Barbarigo miała zasięg 1850 mil morskich (3426 km) przy prędkości 9,3 węzłów (17,2 km / h); w zanurzeniu miał zasięg 160 mil morskich (296 km) przy 1,6 węzła (2,9 km / h).

Okręty podwodne były uzbrojone w sześć 45-centymetrowych wyrzutni torpedowych , cztery z przodu i dwie z tyłu, na które przewoziły łącznie 10 torped . Zostali również uzbrojony w pistolet pokładu z 76/40 model 1916 do przodu wieży kontrolnej ( kiosk ) i mostu lufy 76/30 model 1914 z tyłu wieży kontrolnej na powierzchni walki.

Budowa i uruchomienie

Giacomo Nani jest zbudowany przez navale del Muggiano stoczni Cantiere w La Spezia we Włoszech , a zawieszone na27 października 1915. Jest uruchomiony na8 września 1918i została zakończona i oddana do użytku na10 sierpnia 1919. Zostaje oddany do użytku tego samego dnia w Regia Marina .

Historia usługi

Giacomo Nani czy nie wprowadzić usługę aż do sierpnia 1919 roku, kilka miesięcy po zakończeniu pierwszej wojny światowej .

Szkolenie trwało dość długo, nie zakończyło się aż do 10 maja 1920 roku, kiedy Nani zaczęli działać.

W dniu 1 kwietnia 1924 roku, okręt jest wdrożony w La Spezia, w I st podwodnych Eskadry . W tym samym roku odbył podróż szkoleniową na północne Morze Tyrreńskie .

W dniu 1 marca 1927 roku został przydzielony do I st eskadra z 1 st flotylli z podziałem podwodnej .

Zatrudniony na szkoleniu od 1927 do 1930 r. (Rejsy szkoleniowe odbywał w 1927, 1928, 1929, 1930), został odstawiony w La Spezii, gdy stał się przestarzały.

Wycofany ze służby 1 sierpnia 1935 roku, skierowano na złom .

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

  1. Classe Barbarigo na stronie betasom.it
  2. Sommergibile Nani

Bibliografia

Linki zewnętrzne