Ghaznevids

Ghaznévides
( fa ) سلسله غزنویان

962 - 1187

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Imperium Ghaznawidów około 1027 roku Ogólne informacje
Stolica Ghazna , potem Lahore
Religia Islam sunnicki
Historia i wydarzenia
962 Alptegîn ustanawia dynastię
około 1000 Szczyt imperium
1040 Porażka przeciwko Seldżuków
1149 Zdobycie Ghazny przez Ghurydy
1186 Podbój Lahore , koniec imperium
Sułtani
( 1 ul ), 962 - 963 Alptegîn
(D ER ), 1160 - 1186 Khusrû Mâlik Shah

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Ghaznavids ( turecki : Gazneli İmparatorluğu, perski  : سلسله غزنویان) jest muzułmaninem dynastia, pochodzenia tureckiego, założona przez Sebüktigin i który rządził od końca X XX  wieku do końca XII th  century imperium obejmujące regiony Khorasan , Ghaznî i Panjâb .

Ghaznevid Imperium (سلسله غزنویان Perski) istniał od 962 do 1187 , rządzone przez Mameluków dynastii z tureckiego pochodzenia . Było to sunnickie państwo muzułmańskie, które początkowo rządziło Wielkim Chorasanem (zastępując w ten sposób Samanidów ), skupione na dzisiejszym Afganistanie . Został on stworzony przez Alptegîn , z miastem Ghazna jako stolicą. Po bitwie pod Dandanakanem w 1040 imperium utraciło zachodnie terytoria na rzecz Seldżuków i przeniosło swoją stolicę do Lahore , rządząc tym samym głównie w Pendżabie .

Wznieś się w siłę

Dwie rodziny wojskowe - Simjuridów i Ghaznévides - wywodzące się z pułków tureckich niewolników , wkrótce zagrozą dynastii Samanidów . Simjurydzi otrzymują region Kouhistan ( Qûhistân ) na południe od Khorasan . Alptegîn założył fortunę Ghaznévides, kiedy osiadł w Ghaznie (obecnie Ghazni w Afganistanie ) w 962 roku . On i Abu al-Hasan Simjuri, jako generałowie Samanidów , są rywalami o gubernatora Chorasanu i kontrolę nad imperium Samanidów, umieszczając emirów na tronie , nad którymi mogą zdominować. Abu al-Hasan Simjuri zmarł w 961 r., Ale kiedy emir Samanid Abdul Malik I zmarł po raz pierwszy w 961 r., Wśród jego braci wybuchł kryzys sukcesyjny. Część sądu, za namową klasy urzędników (ministrów stanu cywilnego w przeciwieństwie do generałów tureckich), odrzuca kandydaturę Alptegina na tron ​​Samanidów. Mansur I st jest indukowany i ALP TIGIN ostrożnie usuwany w jego lennem Ghuzni. Simjurydzi lubią kontrolować Południowy Chorasan i Oxus, ale poddani silnej presji trzeciej wielkiej dynastii irańskiej, Bouyidów , okazują się niezdolni do przetrwania upadku Samanidów i przejęcia władzy przez Ghaznawidów.

Walka tureckich generałów niewolników o kontrolę nad tronem, wspomagana przez ulotne sojusze ze strony szefów sądu ministerialnego, przyspieszyła upadek Samanidów. Ich słabość przyciąga do Qarluq Turków do Transoksania , który niedawno przeszedł na islam. Zajmują Bukhara w 992 i zainstalować w Transoxiane moc Qarakhanides , zwany także dynastia Ilek-Khanide . W Alptegin następuje następca Ghazny, jego zięcia Subuktigina, który zmarł na wsi w 997 roku . Mahmoud , najstarszy syn Subuktigîn , przejmuje władzę i zawiera z Qarakhanidami porozumienie, w którym każdy uznaje Oxus za wspólną granicę.

Dominacja

Subuktigîn ogłasza się panem podbitych terytoriów Samanidów i Shahi , które z grubsza obejmują dzisiejszy Afganistan i Pendżab . Kiedy w 997 roku Mahmoud zastąpi swojego ojca, Ghazni i dynastia Ghaznévide zostaną ostatecznie zjednoczeni. Mahmoud rozszerza swoje terytoria, przez zdobywanie Samanid terytoriów , tym Shahi królestwo The Ismaili królestwo z Multan , Sindh , a także do niektórych terytoriów Bouyid. Pod jego rządami Imperium Ghaznawidów przeżywało swój złoty wiek i apogeum. Mahmoud prowadzi siedemnaście wypraw do północnych Indii , które kontroluje, zakładając tam stany dopływowe. Te najazdy, którym towarzyszyły grabieże, zapewniły mu olbrzymi łup. Ustanowił swoją władzę od granic Kurdystanu po Samarkandę , od Morza Kaspijskiego po Jamunę .

Bogactwa przywiezione do Ghazni z wypraw indyjskich są spore, a współcześni historycy (m.in. Abolfazl Beyhaghi , Ferdowsi ) chwalebnie opisują wspaniałość stolicy, podkreślając hojny literacki patronat zdobywcy. Mahmoud zmarł w 1030 roku , ale jego syn Mas'ud był w stanie kontrolować podbitych i przegrał bitwę Dandanakan w 1040 przeciwko Seldżuków . Chociaż za Ibrahima (1059-1099) nastąpił pewien początek, imperium już nigdy nie osiągnie tej samej potęgi i tej samej świetności. Ghaznawidzi wkrótce zostaną przyćmieni przez Seldżuków z Iranu .

Imperium Ghaznévide zakończyło się w 1149 r . Zdobyciem Ghazny przez Ghurydy . Potęga Ghaznawidów w północnych Indiach potrwa do podboju Lahore w 1186 roku .

Kultura perska, założona przez gaznawitami do Ghazni i wschodnim Afganistanie, przetrwał najazdy Ghurid z XII th  wieku i kontynuowano aż do najazdów Mongołów

Po ich porażce Ghaznavids przeniesiony do Ghazni, gdzie - przez wieki - opracuje nowy Ghilzai plemię, wymieniona po raz pierwszy w XVI th  wieku. Źródła historyczne są trochę rozmazane, ale przypuszczam, że to Nasher , ostatni Ghaznavid Khan, który rządził plemieniem Ghilzai Kharoti X th  century. Stały się one ważnym ponownie między XVI TH i XVII th  wieku, kiedy chanów założył kilka dynastie, włącznie z dynastii Hotaki , panujących na czas Persji i dynastii (Lodi) Mughal w Delhi .

Sułtani Ghaznawidów

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (w) CE Bosworth , „Ghaznavids” , w Encyclopædia Iranica , wydanie online 2006 ( czytaj online )
  2. (w) CE Bosworth, „  Rozwój kultury perskiej w czasach wczesnych Ghaznawidów  ” , Iran , t.  6,1968, s.  39 ( ISSN  0578-6967 , DOI  10.2307 / 4299599 , czytaj online )

Linki zewnętrzne