Gerharta Hauptmanna

Gerharta Hauptmanna Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 15 listopada 1862 r
Szczawno-Zdrój
Śmierć 6 czerwca 1946(w wieku 83)
Jagniątków ( d )
Imię w języku ojczystym Gerhart Johann Robert Hauptmann
Krótkie imię Gerharta Hauptmanna
Narodowość Niemiecki
Trening Uniwersytet Friedricha-Schillera w Jenie
Zajęcia Dramaturg , poeta , autor tekstów , powieściopisarz , scenarzysta , pisarz
Okres działalności Od 1910
Małżonka Margarete Hauptmann ( d )
Dziecko Ivo Hauptmann ( d )
Inne informacje
Pole Dramatyczna forma
Członkiem Podczas! ( d )
Ruch Naturalizm
Nagrody Nagroda Nobla w dziedzinie literatury (1912)
Podstawowe prace
Szczury ( d ) , Wniebowzięcie Hannele Mattern ( d ) , Tkacze ( d )
podpis Gerharta Hauptmanna podpis

Gerhart Johann Robert Hauptmann , ur.15 listopada 1862 rw Szczawnie-Zdroju w woj. śląskim, gdzie zmarł6 czerwca 1946(do Jeleniej Góry ), niemiecki dramaturg , wielki przedstawiciel naturalizmu . Otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 1912 roku oraz Nagrodę Goethego w 1932 roku . W innym rejestrze, wyglądał na Sonderliste z Gottbegnadeten-List .

Gerhart Hauptmann zainspirował Thomasa Manna do stworzenia postaci Mynheer Peeperkorn w Czarodziejskiej górze ( Der Zauberberg , 1924 ).

Biografia

Gerhardt Hauptmann urodził się w Ober Salzbrunn na Śląsku , następnie w posiadaniu Rzeszy Niemieckiej . Autor przez całe życie naznaczony jest tą śląską ziemią, której poświęca większość swojej twórczości. Pochodzący z zamożnej rodziny, której ojciec jest kierownikiem hotelu, młody człowiek zostaje wysłany do wujka na wsi po studiach średnich w Realschule we Wrocławiu . Ale Hauptmann szybko wrócił do Wrocławia, aby kontynuować artystyczny kurs.

Hauptmann najpierw poświęcił się rzeźbie. Udał się do Neapolu we Włoszech , po długiej podróży, która zaprowadziła go z Hiszpanii do Szwajcarii i którą opisał w Przygodzie mojej młodości ( Das Abenteuer meiner Jugend , 1937 ). Zafascynowany, jak każdy niemiecki intelektualista starożytnym klasycyzmem , rozważał wówczas wyjazd do Grecji , ale choroba sprowadziła go nagle z powrotem do Niemiec. Następnie próbował swoich sił, bez większego przekonania, w dziedzinie epiko-poezji, następnie w powieści i opowiadaniu z Le Garde-barrier Thiel ( Bahnwärter Thiel , 1888 ). Szybko jednak zajął się pisaniem sztuk teatralnych pod wpływem Arno Holza i Johannesa Schlafa , inspiratorów naturalizmu za Renem.

Hauptmann przez całe życie pozostawał wierny pewnym cechom tego teatru, takim jak niemożność opanowania przez człowieka swoich działań, badanie otoczenia, posługiwanie się dialektami i wybór tematów mniej lub bardziej patologicznych. W jego pracach ważną rolę odgrywa pojęcie determinizmu . Opierając się na dokładnych badaniach środowiska życia chłopów, „ Przed wschodem słońca” ( Vor Sonnenaufgang , 1889 ) opowiada o rozdarciu kilku rodzin po odkryciu pod ich ziemią pokładów węgla, które nagle je wzbogaciły. Dramaturg demontuje mechanizmy dziedziczenia klasowego, kształtujące tożsamość jednostki i rządzące jej relacjami w obrębie grupy społecznej. W rzeczywistości „ Przed wschodem słońca” pojawia się jako pierwszy wielki niemiecki dramat naturalistyczny.

Jego inne sztuki potwierdzają jego zainteresowanie losami ubogich klas społecznych i środowisk proletariackich. Każdy rok to nowy sukces młodego autora: Les Âmes Solitaires ( Einsame Menschen , 1890 ) obnaża dramat samotnego człowieka w prowincjonalnej burżuazji i Les Tisserands ( Die Weber , 1892 ), jego arcydzieło, opowiadające o zbiorowym losie Ślązaków tkacze. W tym dramacie protestu społecznego dramaturgia jest wielką nowością, o ile główna rola nie jest przekazywana jednostce, lecz społeczności, w tym przypadku klasie chłopskiej. Sztuka uzyskała wówczas aprobatę Lwa Tołstoja , ale Hauptmann, który odważył się wnosić na scenę obrazy buntu, ściągnął na siebie gniew Wilhelma II , do tego stopnia, że ​​kilka niemieckich teatrów nie odważyło się już wystawiać jego sztuk.

Po Florianie Geyerze ( 1895 ) i komedii obyczajowej La Peau de castor ( Der Biberpelz , 1893 ), satyrze na pruskich władców Imperium , Hauptmann stopniowo odchodził od teatru naturalistycznego. Chociaż Wniebowzięcie Hannele ( Hanneles Himmelfahrt , 1893 ) pozostaje zakotwiczone w temacie społecznym, styl, bardziej poetycki, odzwierciedla ewolucję w kierunku symbolizmu . Orientację tę potwierdza wiersz La Cloche engloutie ( Die versunkene Glocke , 1897 ), fantazja o zmaganiach artysty. To przełomowe dzieło, które graniczy z mistycyzmem, przyniosło Hauptmannowi międzynarodową sławę i zainspirowało kilka transpozycji do muzyki. Autor powrócił jednak w następnym roku do realistycznego dramatu Le Voiturier Henschel ( Fuhrmann Henschel , 1898 ), który interesuje się nierównościami społecznymi i moralnym zepsuciem jednostek. Rose Bernd ( 1903 ) opowiada o tragicznym losie ludzi, którzy są ofiarami swoich win.

W ostatnich latach swego życia, autor pokazał nowe zainteresowanie greckiego teatru i opracowali tetralogii z Atrides ( Atriden-tetralogii , 1941 - 1945 ), w którym mit dawnych rodzinach nabiera nowego rezonansu. Zajmuje się kwestią losu i wolnej woli . Przygotowuje też, w największej tajemnicy, antyhitlerowski dramat Les Ténèbres ( Aus der Finsternis , 1943 ).

Oprócz bogatej produkcji teatralnej Gerhart Hauptmann jest także autorem zbiorów wierszy prozą i wierszem, w których opowiada o wydarzeniach z życia osobistego, takich jak rozpad pierwszego małżeństwa czy drugie doświadczenie małżeńskie. Jesteśmy mu winni kilka powieści, takich jak Le Mécréant de Soanna ( Der Ketzer von Soana , 1918 ) i Wickelmann (niedokończona powieść wydana pośmiertnie w 1954 ), a także poematy epickie, takie jak Le Grand Rêve ( Der Grosse Traum , 1942 ), modelować Boską komedię z Dante .

Jego ostatnia sztuka, Hebert Enckelmann , została wystawiona dopiero w 1950 roku , po jego śmierci. Hauptmann zna los Ślązaków po II wojnie światowej , ale może umrzeć na ziemi, której dramaty i wielorakie losy śpiewał. Jego dzieło i jego szczątki zostały nie bez trudności przeniesione do zachodnioniemieckiej części. Obecnie odpoczywa w Hiddensee , ubrany w szatę franciszkańską nabytą podczas podróży do Włoch iz saszetką ziemi śląskiej na piersi.

W 1914 był jednym z sygnatariuszy Manifestu z 93 roku . Hauptmann był sympatykiem nazizmu, przyjacielem Hansa Franka .

Grafika

Adaptacje kinowe

Uwagi i referencje

  1. Gerhart Hauptmann w Encyclopaedia Universalis .
  2. obecny Szczawno Zdrój
  3. Artykuł Rodolfo Paoli poświęcony Gerhartowi Hauptmannowi w The New Dictionary of Authors, of All Times and of All Countries , wydanie Laffont-Bompiani, 1994, Paryż, tom 1, strony 1395 -1396
  4. Gerhart Hauptmann w encyklopedii Encarta (obecnie nieistniejący artykuł).

Linki zewnętrzne