Georges Marchal (aktor)

Georges marchal Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Georges Marchal w 1948 r. ( studio fotograficzne Harcourt ) Kluczowe dane
Imię i nazwisko Georges Louis Marchal
Narodziny 10 stycznia 1920
Nancy , Meurthe-et-Moselle , Francja
Narodowość Flaga Francji.svg Francuski
Śmierć 28 listopada 1997 r.
Maurens , Dordogne , Francja
Zawód aktor
Wybitne filmy Trzej muszkieterowie
Gdyby mi powiedziano Wersal
Teodora Cesarzowa Bizancjum
Nazywa się świt
Śmierć w tym ogrodzie
Austerlitz
Belle de jour
Droga Mleczna
Dzieci w szafie
Honor kapitana

Georges Marchal , ur10 stycznia 1920w Nancy i zmarł dnia28 listopada 1997 r.à Maurens , jest francuskim aktorem .

Biografia i kariera

Syn Georgesa Marchala, chemika i Marie Renault, członka francuskich komandosów w czasie II wojny światowej , Georges Marchal jest aktorem reprezentującym młode premiery powojennego kina francuskiego.

Od początku pozował jako rywal Jeana Maraisa , nie osiągając jednak tego samego poziomu rozpoznawalności i rozgłosu. W Paryżu kontynuował studia średnie, następnie pobierał lekcje tańca klasycznego i akrobatycznego. Wykonywał wiele dorywczych prac, był kurierem, dokerem w Les Halles, dresem w cyrku Medrano , zanim zapisał się na lekcje Madame Calvi i został zatrudniony w teatrze Palais-Royal do Permission de Détente , sztuki Yves Mirande . W wieku dwudziestu lat wstąpił do Comédie-Française, aby grać w szczególności w Ifigénie en Tauride i Psyché . Następnie gra w repertuarze bulwarowym .

W kinie, stanął w Lumière d'Ete przez Jean Grémillon aw Au Grand Balcon przez Henri Decoin obok Pierre Fresnay . Aktor zwraca się następnie do kina przygodowego, gdzie ćwiczy swoje talenty jako kaskader . On gra w kilku peplums reżyserii Marcela L'Herbier , Carmine Gallone , Vittorio Cottafavi , Riccardo Freda , Sergio Leone , interpretując Milo de Crotone , Ulysse , Marc-Antoine , cesarz Justinien , ze jako partnerów Micheline Presle , Danielle Darrieux , Annabella , Gianna Maria Canale , Yvonne De Carlo czy Anita Ekberg . Konkuruje także z Jeanem Maraisem i Gérardem Barrayem w zawadiackich filmach. Po Robinsonie Crusoé i d'Artagnanie interpretuje Ludwika XIV w Sacha Guitry ; pod kierunkiem Abla Gance'a użycza swoich rysów Gilowi ​​Blasowi i Lucienowi de Rubempre .

W 1951 ożenił się z aktorką Dany Robin, z którą nakręcił sześć filmów. Z tego związku rodzi się dwoje dzieci, Frédérique, która poślubi Gérarda de Bellecisze i Robin.

W 1954 kupili Château de Bluche niedaleko Montfort-l'Amaury, który całkowicie odnowili. Wstrzymują karierę, poświęcają się hodowli koni i rolnictwu. Ale rozwiedli się w 1969 roku.

W 1960 roku, Georges Marchal powrócił do kina, a stając się jednym z Luis Buñuel w ulubionych aktorów , nakręcony Śmierć w tym ogrodzie z Simone Signoret , Cela n'est zwany l'Aurore z Lucia Bosé , Belle de jour z Catherine Deneuve i Droga Mleczna . W telewizji gra role Antoine'a d'Hergemonta na Wyspie trzydziestu trumien , króla Francji Filipa IV le Bela w Les Rois maudits (1972, odcinek I, Le Roi de Fer ), w Les beaux gentlemens Bois-Doré przez Bernard Borderie i Quentin Durward przez Gilles Grangier jak Richelieu w Cinq-Mars kierowany przez Jean-Claude Brialy . Gra także przyjaciela patriarchy popularnego serialu Châteauvallon z 1985 roku.

Zrobił swoje ostatnie występy w kinie w The Children of the Closet przez Benoît Jacquot i zaszczyt kapitan przez Pierre Schoendoerffer .

Po rozwodzie w 1969 roku Georges opuścił swój zamek, który stał się zbyt drogi w utrzymaniu i przeniósł się do Maurens w Dordonii . Ożenił się ponownie 29 czerwca 1983 r. z Michèle Heyberger, zmarł w Maurens z powodu długiej choroby.

Został pochowany na cmentarzu Montfort-l'Amaury w Yvelines .

Filmografia

Kino

Telewizja

Teatr

Uwagi i referencje

  1. Who's Who we Francji: słownik biograficzny , Éditions Jacques Lafitte,1992.
  2. http://www.cinememorial.com/acteur_Georges_Marchal_690.html
  3. V. Samuel Blumenfeld, „Georges Marchal, były młody premier kina francuskiego”, Le Monde , 2 grudnia 1997, s.  12 .

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne