Georges Marchal (aktor)
Georges marchal
Georges Marchal w 1948 r. (
studio fotograficzne Harcourt )
Georges Marchal , ur10 stycznia 1920w Nancy i zmarł dnia28 listopada 1997 r.à Maurens , jest francuskim aktorem .
Biografia i kariera
Syn Georgesa Marchala, chemika i Marie Renault, członka francuskich komandosów w czasie II wojny światowej , Georges Marchal jest aktorem reprezentującym młode premiery powojennego kina francuskiego.
Od początku pozował jako rywal Jeana Maraisa , nie osiągając jednak tego samego poziomu rozpoznawalności i rozgłosu. W Paryżu kontynuował studia średnie, następnie pobierał lekcje tańca klasycznego i akrobatycznego. Wykonywał wiele dorywczych prac, był kurierem, dokerem w Les Halles, dresem w cyrku Medrano , zanim zapisał się na lekcje Madame Calvi i został zatrudniony w teatrze Palais-Royal do Permission de Détente , sztuki Yves Mirande . W wieku dwudziestu lat wstąpił do Comédie-Française, aby grać w szczególności w Ifigénie en Tauride i Psyché . Następnie gra w repertuarze bulwarowym .
W kinie, stanął w Lumière d'Ete przez Jean Grémillon aw Au Grand Balcon przez Henri Decoin obok Pierre Fresnay . Aktor zwraca się następnie do kina przygodowego, gdzie ćwiczy swoje talenty jako kaskader . On gra w kilku peplums reżyserii Marcela L'Herbier , Carmine Gallone , Vittorio Cottafavi , Riccardo Freda , Sergio Leone , interpretując Milo de Crotone , Ulysse , Marc-Antoine , cesarz Justinien , ze jako partnerów Micheline Presle , Danielle Darrieux , Annabella , Gianna Maria Canale , Yvonne De Carlo czy Anita Ekberg . Konkuruje także z Jeanem Maraisem i Gérardem Barrayem w zawadiackich filmach. Po Robinsonie Crusoé i d'Artagnanie interpretuje Ludwika XIV w Sacha Guitry ; pod kierunkiem Abla Gance'a użycza swoich rysów Gilowi Blasowi i Lucienowi de Rubempre .
W 1951 ożenił się z aktorką Dany Robin, z którą nakręcił sześć filmów. Z tego związku rodzi się dwoje dzieci, Frédérique, która poślubi Gérarda de Bellecisze i Robin.
W 1954 kupili Château de Bluche niedaleko Montfort-l'Amaury, który całkowicie odnowili. Wstrzymują karierę, poświęcają się hodowli koni i rolnictwu. Ale rozwiedli się w 1969 roku.
W 1960 roku, Georges Marchal powrócił do kina, a stając się jednym z Luis Buñuel w ulubionych aktorów , nakręcony Śmierć w tym ogrodzie z Simone Signoret , Cela n'est zwany l'Aurore z Lucia Bosé , Belle de jour z Catherine Deneuve i Droga Mleczna . W telewizji gra role Antoine'a d'Hergemonta na Wyspie trzydziestu trumien , króla Francji Filipa IV le Bela w Les Rois maudits (1972, odcinek I, Le Roi de Fer ), w Les beaux gentlemens Bois-Doré przez Bernard Borderie i Quentin Durward przez Gilles Grangier jak Richelieu w Cinq-Mars kierowany przez Jean-Claude Brialy . Gra także przyjaciela patriarchy popularnego serialu Châteauvallon z 1985 roku.
Zrobił swoje ostatnie występy w kinie w The Children of the Closet przez Benoît Jacquot i zaszczyt kapitan przez Pierre Schoendoerffer .
Po rozwodzie w 1969 roku Georges opuścił swój zamek, który stał się zbyt drogi w utrzymaniu i przeniósł się do Maurens w Dordonii . Ożenił się ponownie 29 czerwca 1983 r. z Michèle Heyberger, zmarł w Maurens z powodu długiej choroby.
Został pochowany na cmentarzu Montfort-l'Amaury w Yvelines .
Filmografia
Kino
Telewizja
-
1965 : Wersja grecka (film telewizyjny): Astianos
-
1969 : Wszystko za najlepszy przez Luigi Pirandello (film telewizyjny): Salvo Manfroni
-
1970 : Lilia w dolinie przez Marcel Cravenne (film telewizyjny): M. de Mortsauf
-
1971 : Quentin Durward przez Gillesa Grangiera (serial telewizyjny): Crèvecœur
-
1971 : Drodzy przyjaciele , Michel Droit (Telefilm): Philippe
-
1971 : Człowiek, który się śmieje , Jean Kerchbron (film telewizyjny): Lord David
-
1972 : Les Rois maudits autorstwa Maurice Druon (serialu): króla Francji Philippe le Bel
-
1972 : sześciu mężczyzn w pytaniu przez Frédéric Dard i Robert Hossein (film telewizyjny): Główne Lytton
-
1974 : Paul et Virginie przez Pierre Gaspard-Huit , wg Bernardin de Saint-Pierre (serial telewizyjny): Gubernator
-
1975 : Les Peupliers de la Prétentaine (serial telewizyjny): Raymond
-
1976 : Te przystojni panowie Bois-Doré autorstwa Bernarda Borderie (serialu): Sylvain de Bois Doré
-
1977 : Wygrana w Olimpii przez Michela Subiela (film telewizyjny): Milon de Crotone
-
1978 : Claudine wg Colette (serial telewizyjny): Renaud
-
1978 : Gaston Phébus przez Bernard Borderie (serial telewizyjny): Corbeyran
-
1979 : Wyspa trzydziestu trumien przez Marcel Cravenne (serial telewizyjny): Antoine D'Hergemont
-
1979 : La Chaine , Claude Santelli (film telewizyjny): Szef
-
1980 : Lotnisko: Czarter 2020 , Pierre Lary (film telewizyjny): Dowódca
-
+1.980 - 1.981 : Panowie z jurorów przez Jean-Marie Coldefy , Gérard Gozlan
-
1981 : Les Héritiers (serial telewizyjny): M. Charpentier
-
1981 : Cinq-Mars przez Jean-Claude Brialy (serial telewizyjny): Richelieu
-
1981 : Dochodzenia komisarza Maigreta autorstwa Stéphane'a Bertina (serial telewizyjny), odcinek: Maigret się myli : profesor Gouin
-
1985 : Châteauvallon , Serge Friedman , Paul Planchon i Emmanuel Fonlladosa (serial telewizyjny): Gilbert Bossis
-
1985 : Czarny serial , Laurent Heynemann (serial telewizyjny): Pasquier
-
1986 : The Burgled Heart , Michel Subiela (film telewizyjny): Profesor Thurel
-
1989 : Les Grandes Familles przez Édouard Molinaro (serialu): Urbain de la Monnerie
Teatr
-
1941 : Bérénice przez Jean Racine , Comédie-Française : rutylowych ( 11 razy, 1941/42 )
-
1942 : Le Misanthrope przez Moliera w reżyserii Jacquesa Copeau , Comédie-Française
-
1942 : Cyrulik Sewilli przez Beaumarchais , kierowane przez Pierre DUX , Comédie-Francaise
-
1942 : Hamlet przez Williama Szekspira w reżyserii Charlesa Granval , Comédie-Française
-
1942 : Ifigenia na Taurydzie przez Goethego w reżyserii Jean Yonnel , Comédie-Française
-
1945 : Nieważne jak! przez Noel Coward , w reżyserii Jean Mur ( Le Spektakl des Allies ) Théâtre Pigalle
-
1948 : Hiszpanie w Danii przez Prospera Mérimée , reżyseria Jean Meyer , Comédie-Française
-
1952 : La Grande Roue przez Guillaume Hanoteau reżyserii Rolanda Pietri , Théâtre Saint-Georges
-
1952 : La Grande Oreille przez Guillaume Hanoteau reżyserii Rolanda Pietri , Théâtre Saint-Georges
-
1958 : Zaproszenie do zamku przez Jean Anouilh reżyserii André Barsacq , Théâtre des Célestins
-
1960 : Leokadia z Toledo przez Jean Anouilh , kierowane przez Roland Pietri , Théâtre des Célestins
-
1962 : Zaproszenie do zamku przez Jean Anouilh reżyserii André Barsacq , Théâtre des Célestins
-
1962 : Ale nie chodź nago! przez Georges Feydeau reżyserii Jacques-Henri Duval , Herbert trasy
-
1962 : Druga niespodzianka Miłości przez Marivaux w reżyserii Jacques-Henri Duval , Herbert trasy
-
1963 : Dom Juan de Molière , reżyseria Pierre Dux , Théâtre de l'Oeuvre
-
1963 : Drzwi muszą być otwarte lub zamknięte , Alfred de Musset , reżyseria Pierre Dux , Théâtre des Célestins
-
1963 : Le Misanthrope przez Moliera w reżyserii Pierre Dux , Théâtre des Célestins
-
1965 : Grecki wersja przez Marc-Gilbert Sauvajon reżyserii Jacques-Henri Duval , Théâtre Montparnasse
-
1965 : La Femme en blanc przez Marcel Achard reżyserii Jacques-Henri Duval , Théâtre des Célestins , Herbert-Karsenty trasy
-
1968 : Gugusse przez Marcel Achard reżyserii Michela Roux , Théâtre de la Michodière
-
1970 : Kilka pokrzywy od Marc-Gilbert Sauvajon , skierowanego przez Jacques-Henri Duval , Théâtre de Michodière
-
1971 : Nigdy nie wiadomo przez André Roussin , reżyseria autor, Théâtre de la Michodière
-
1982 : Hamlet przez Williama Szekspira w reżyserii Jean-Paul Zehnacker , Porte de Champerret
-
1986 : Les Brumes de Manchester przez Frédéric Dard , reżyseria Robert Hossein , Théâtre Marigny
-
1987 : Les Brumes de Manchester przez Frédéric Dard , reżyseria Robert Hossein , Théâtre de Paris
-
1988 : Marco Miliony przez Eugène O'Neill , skierowanego przez Jean-Luc Tardieu Espace 44 Nantes
Uwagi i referencje
-
Who's Who we Francji: słownik biograficzny , Éditions Jacques Lafitte,1992.
-
http://www.cinememorial.com/acteur_Georges_Marchal_690.html
-
V. Samuel Blumenfeld, „Georges Marchal, były młody premier kina francuskiego”, Le Monde , 2 grudnia 1997, s. 12 .
Załączniki
Bibliografia
-
Olivier Barrot i Raymond Chirat , Noir et blanc: 250 francuskich aktorów w kinie francuskim, 1930-1960 , Paryż, Flammarion, 2000, s. 367-368
Linki zewnętrzne