Gaspard Gilbert Delamalle
Gaspard Gilbert Delamalle
| Prefekt Pirenejów Wschodnich | |
|---|---|
| 12 marca -13 sierpnia 1813 | |
| Joseph Magdelaine Martin Louis-Joseph Duhamel | |
|
Prezes Izby Adwokackiej w Paryżu | |
| 1811 | |
| Joseph Delacroix-Frainville |
| Narodziny |
25 października 1752 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
22 kwietnia 1834(81 lat) Paryż |
| Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Starszy urzędnik , prawnik |
| Małżonka | Agathe-Louise-Élisabeth Sarraire ( d ) |
| Dzieci |
Jean-François Delamalle ( d ) Charles-Victor Delamalle ( d ) |
| Różnica | Dowódca Legii Honorowej (1821) |
|---|
Widok na grób.
Gaspard Gilbert Delamalle , urodzony dnia25 października 1752w Paryżu i zmarł dalej22 kwietnia 1834w tym samym mieście jest prawnikiem i starszy francuski urzędnik państwowy, prezydent z pasku Paryżu na jego przywrócenie.
Biografia
Urodził się w Paryżu dnia 25 października 1752, syn Jean Jacques Delamalle, chirurga w Paryżu , członek College of Surgery i Élisabeth Baudeau, Gaspard-Gilbert Delamalle, został przyjęty do Parlamentu Paryskiego dnia29 listopada 1774.
Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w dniu17 września 1793, Uwięziony w Więziennych des Madelonnettes wówczas, że od Port-Libre , został wydany po śmierci Robespierre'a na28 lipca 1794 i wznowił działalność jako prawnik od 1797 roku.
Członek Komitetu Instrukcji publicznej od 1807 roku powołany Radny z Uniwersytetu w6 września 1808staje się zatem 14 marca 1811Pierwszy Bâtonnier od Paryża po przywrócenia pasku.
Pięć lat temu 14 kwietnia 1806, w Bibliotece Lycée Charlemagne Delamalle wychwalał François Denis Tronchet jako „ostatniego prezesa Izby Adwokackiej”.
Komisarz Generalny Policji w Livorno w 1810 roku został powołany do Rady Państwa w sprawie2 lipca 1811, i został Knight of the Empire przez Letter Patent of25 lipca 1811, Radny stanu (1811 - 1830), będzie wiceprzewodniczącym Komitetu Morskiego (1823 - 1830), a następnie Honorowym Radnym Stanu (1830).
Został mianowany prefektem Pireneje Wschodnie w 1813 roku .
Za Karola X został generalnym inspektorem szkół prawniczych.
Był kolejno Kawalerem (30 czerwca 1811), Oficer (6 kwietnia 1813), a następnie dowódca (1 st maja 1821) Legii Honorowej.
Zmarł w Paryżu dnia 22 kwietnia 1834i został zakopane w Pere Lachaise ( 58 th podziału).
Życie rodzinne
Z małżeństwa w Paryżu 21 listopada 1785 z Agathe Louise Élisabeth Sarraire (1770-1845) miał trzech synów:
- Jean François Delamalle (1786–1814), audytor Rady Stanu, prefekt Pirenejów Wschodnich ;
- Aimé Benoit, wicehrabia Delamalle (1788–1863), feldmarszałek , radny generalny Nièvre;
- Charles Victor Delamalle (1791-1827), zastępca prokuratora generalnego w Paryżu, a następnie prokurator generalny w Angers , którego córka Agathe Delamalle (1819 - 1853) wyszła za mąż za Ferdynanda de Lesseps (1805-1894), członka Akademii Francuskiej , ojca Jacquesa Delamalle'a .
Pracuje
- Pochwała Sugeru, ministra i regenta królestwa w odpowiedzi na satyrę zatytułowaną „Suger, mnich z Saint-Denis” (1780)
- Celowe konsultacje w Paryżu dla osiemdziesięciu czterech obywateli przetrzymywanych w wieży Caen od czasu 5 listopada 1791 (1791)
- Pogrzeb mojej matki, czyli refleksje na temat ceremonii pogrzebowych i opieki nad grobami oraz moralności instytucji cywilnych (1794-1795)
- Rozważania na temat planu rozprawy sądowej w sądzie cywilnym (1799)
- Pochwała pana Troncheta, senatora, głównego funkcjonariusza Legii Honorowej, byłego pierwszego prezesa Sądu Kasacyjnego, byłego prawnika w parlamencie Paryża i ostatniego prezesa Izby Adwokackiej (1806)
- Esej o instytucjach oratoryjnych na użytek tych, którzy są przeznaczeni do adwokatury (Paryż - 1816-1822, 2 tomy)
- O prawowitym pochodzeniu i ojcostwie, a zwłaszcza o regule: Pater est quem nuptiae demonstrant (1817)
- Królewski Instytut Francji. Akademia Francuska. Przemówienie, które zdobyło cenę elokwencji zaproponowaną przez Akademię Francuską w 1820 r., A której tematem było: Określenie i porównanie rodzaju elokwencji i cech moralnych mówcy baru i mówcy trybuny autorstwa M. Delamalle'a (1820)
- Zawiadomienie o panu Angrand d'Alleray, cywilnym poruczniku w Châtelet w Paryżu, zmarłym, potępionym rewolucjonistą, 28 kwietnia 1794 (1826)
- Wybrane prośby i różne prace (1827)
Uwagi i odniesienia
- Albert Révérend, Tytuły, nobilitacje i parostwa przywrócenia 1814-1830, tom 2 , 1902
- Alcide Georgel , Herbarz Cesarstwa Francuskiego : Instytut , Uniwersytet , Szkoły publiczne ,1870( czytaj online )
Źródło
- Pierre-Antoine Berryer , Lekcje i modele elokwencji sądowej , 1838
- Joachim Antoine Joseph Gaudry, History of the Paris Bar from its origin to 1830, Volume 2 , 1864
- Emile Lefranc, Elementary History and Criticism of Literature , 1841
Powiązane artykuły
- Lista ocalałych rodzin francuskiej szlachty (od A do K)
- Lista rodzin francuskich uszlachetnionych i / lub zatytułowanych w XIX wieku
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby dotyczące życia publicznego :