Firenze Santa Maria Novella | ||||
Budynek pasażerski i wejście na stację | ||||
Lokalizacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Włochy | |||
Gmina | Florencja | |||
Adres | Piazza della Stazione | |||
Współrzędne geograficzne | 43 ° 46 ′ 34 ″ na północ, 11 ° 14 ′ 54 ″ na wschód | |||
Zarządzanie i eksploatacja | ||||
Właściciel |
RFI Grandi Stazioni (menedżer) |
|||
Operator | Trenitalia | |||
Kod UIC | 83 06 421 2 | |||
Historyczny | ||||
Uruchomienie | 1934 | |||
Korespondencja | ||||
Autobus | ATAF | |||
Tramwajowy | T1 Alamanni Stazione | |||
Geolokalizacja na mapie: Włochy
| ||||
Stacja Florencja-Santa Maria Novella (w języku włoskim : Stazione di Santa Maria Novella ) to główny dworzec kolejowy z Florencji , włoskie miasto kapitał z regionu Toskanii . Zaprojektowany głównie przez Giovanniego Michelucciego , uważany jest za jedno z największych arcydzieł włoskiej architektury lat trzydziestych XX wieku . Znajduje się w dzielnicy Santa Maria Novella o tej samej nazwie , naprzeciw kościoła o tej samej nazwie , na północno-zachodnim skraju historycznego centrum Florencji.
Santa Maria Novella zajmuje centralne miejsce w kręgosłupie włoskiej sieci kolejowej, która rozciąga się od Turynu do Neapolu przez Mediolan , Bolonię i Rzym . Jego ruch pasażerski wzrośnie do 59 milionów pasażerów rocznie, co stawia go w 4 th pozycji we Włoszech za Termini w Rzymie , Mediolanie i Torino Porta Nuova . Posiada 19 torów w służbie. Każdego dnia zatrzymuje się tam średnio ponad 400 pociągów pasażerskich.
W przeciwieństwie do stacji w Bolonii, Santa-Maria-Novella to ślepa ulica , obsługiwana przez wiązkę torów, które wnikają w głąb miasta. Takie rozwiązanie, jeśli pomaga wydłużyć czas podróży pociągów głównej linii, które tam się zatrzymują, jest bardzo popularne wśród niezliczonych turystów, którzy mogą odwiedzić stare centrum Florencji zaraz po opuszczeniu stacji.
Pierwszą stacją zbudowaną we Florencji była Stazione Leopolda (tak nazwana na cześć panującego wielkiego księcia Leopolda II Toskanii ), zbudowana w pobliżu Porta al Prato, aby pomieścić linię z Livorno . Rozpoczęty w 1841 roku, wszedł do służby wCzerwiec 1848.
Ale w międzyczasie został zbudowany i zainaugurowany od Luty 1848, kolejna stacja w obecnym miejscu Santa-Maria-Novella i na początku linii do Prato , szkic relacji na północ kraju. Lepiej zlokalizowana w pobliżu centrum miasta, ta stacja o nazwie Stazione Maria Antonia (poświęcona Marii Antoninie de Bourbon-Siciles, żonie Wielkiego Księcia) przechwytuje cały ruch pasażerski, dzięki czemu Stazione Leopolda zostanie przekształcona w stację towarową od 1860 roku.
W tym samym roku 1860, wraz z końcem Wielkiego Księstwa Toskanii i przyłączeniem się do Królestwa Włoch, stacja Maria Antonia została przemianowana na Santa Maria Novella. Został wtedy zainstalowany bliżej kościoła o tej samej nazwie, aż do momentu wkroczenia w jego ogrody i pozostanie niezmieniony do lat trzydziestych XX wieku .
W 1931 roku minister Costanzo Ciano powierzył architektowi Angiolo Mazzoniemu zbadanie większej stacji i dalej od kościoła. Ponieważ projekt, który przedstawił, wzbudził kontrowersje, miasto Florencja postanowiło w 1932 roku ogłosić konkurs. Spośród ponad 100 zgłoszeń wygrywa projekt „ Gruppo Toscano ” kierowany przez Giovanniego Michelucciego . Radykalna nowoczesność ich planu budzi oburzenie konserwatywnych intelektualistów na czele z faszystowskim akademikiem Ugo Ojettim , ale zyskuje aprobatę samego Benito Mussoliniego , który otrzymuje10 czerwca 1934w Palais de Venise, cały zespół Gruppo Toscano, aby wyrazić swoje pełne poparcie.
To Margherita Sarfatti , przyjaciółka i doradczyni Duce, „przekonała Duce o pięknie tej stacji, która w planie przypominała kupkę lictora ”. W rzeczywistości wydaje się, że podobieństwo do godła partii faszystowskiej to czysty przypadek, układ istniejących torów tłumaczy obecność bocznej asymetrii przypominającej topór. Co więcej, Michelucci był osobiście obojętny, a nawet wrogi retoryce faszyzmu.
Stanowiąc model racjonalistycznej architektury lat trzydziestych XX wieku, stacja doskonale wpisuje się w bardzo wrażliwą tkankę miejską Florencji. Architekci Gruppo Toscano osiągnęli ten wyczyn dzięki zaangażowaniu w horyzontalność, stawiając budynek pasażerski jako kontrapunkt dla smukłej dzwonnicy bazyliki, która jest zwrócona w jego stronę. Ponadto elewacje są pokryte pietra forte , kamieniem tradycyjnie używanym do budowy florenckich pomników.
Stację obsługują następujące linie:
Istnieje rozkład pociągów do Rzymu, Mediolanu, Neapolu i Wenecji.
Stacja jest obsługiwana przez linie T1 i T2 tramwaju we Florencji (w pobliżu stacja Alamanni Stazione ). Linia T2 oferuje bezpośrednie połączenie z lotniskiem .
Pochodzenie | Poprzedni przystanek | Pociąg | Następny przystanek | Miejsce docelowe | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Stacja końcowa | Stacja końcowa | Frecciarossa | Arezzo | Neapol-centrum | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | Frecciarossa | Rzym-Termini |
Neapol-Centrale lub Rzym-Termini |
||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | Frecciarossa | Bolonia-Środkowa | Wenecja-Santa-Lucia | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | Frecciarossa | Bolonia-Środkowa | Mediolan-Centralny | ||
Stacja końcowa | Stacja końcowa | Frecciarossa | Bolonia-Środkowa | Turyn-Porta-Nuova |