Angiolo Mazzoni
| Angiolo Mazzoni | |
 Angiolo Mazzoni w 1934 roku | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Narodziny |
21 maja 1894 Bolonia |
| Śmierć |
28 września 1979 Rzym |
| Narodowość | Włoski |
| Ruch | Futuryzm |
Angiolo Mazzoni (ur21 maja 1894w Bolonii i zmarł dalej28 września 1979w Rzymie ) był jednym z najważniejszych i najbardziej płodnych włoskich architektów w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku . Mazzoni zaprojektował w tym okresie pomniki publiczne, w tym urzędy pocztowe i dworce kolejowe. W latach 30. wstąpił do Ruchu Futurystów i był jednym ze współautorów Manifestu Architektury Powietrznej (z Filippo Tommaso Marinettim i Mino Somenzim).
Styl
W kulturze głęboko zakorzenione w eklektyzmu z XIX -tego wieku, nigdy nie został formalnie związany z żadnym włoskim ruchu modernistycznego. Miał jednak silne powiązania z futurystyczną seconda manierą oraz z wiedeńską szkołą Josefa Hoffmanna i Otto Wagnera , zachowując przy tym prawdziwy zamiłowanie do klasycyzmu . Wszystkie jego prace świadczą o stylistycznym podejściu, oscylującym między jawnie podniosłym klasycyzmem a entuzjastycznym modernizmem. Jego mistrzostwo kompozycji, między pełnią a pustą, światłem i cieniem, powierzchniami i materiałami, było za każdym razem pomyślane, przemyślane, poetyzowane w oryginalny sposób, ukazując erudycję i mocne i pełne przekonanie. Po wielu latach ignorowania go, krytycy architektury zaczęli na nowo wyobrazić sobie jego dziedzictwo i zgodzili się uznać go za jednego z najwybitniejszych włoskich architektów współczesności.
W polityce Mazzoni z pewnością wiedział, jak być oportunistą. Wiele ze swoich wielkich osiągnięć i wpływów zawdzięcza stosunkom z faszystowskim reżimem. Odegrał decydującą rolę w wykorzystaniu architektury do stworzenia pozytywnego obrazu faszyzmu we Włoszech, będąc głównym architektem Ministra Komunikacji, a także Kolei Państwowych - dwóch sektorów - kluczy do faszystowskich programów modernizacyjnych.
Po upadku faszyzmu, udał się na wygnanie w Bogota , Kolumbia w 1948 roku powrócił do Włoch w 1963 roku osiadł w Rzymie aż do śmierci po porzuceniu zawodu.
Kino
-
Wieża ciśnień kolonii Rosa Maltoni Mussolini , Calambrone.
-
Stacja Trento, kolumnada
Bibliografia
- (it) Angiolo Mazzoni (1894–1979) - Architetto Ingegnere del Ministero delle Comunicazioni, Mediolan, Skira, 2003. ( ISBN 88-8491-465-5 )
- (it) Naomi Miller , „ Review of Angiolo Mazzoni (1894–1979) - Architetto nell 'Italia tra le due guerre ” , Journal of the Society of Architectural Historyians , vol. 45, n o 1,Marzec 1986, s. 74–76
- (it) (en) Agostino Attanasio , Angiolo Mazzoni nota biografica: Angiolo Mazzoni e l'Architettura futurista ,2008( czytaj online ) , s. 27–30
- (it) (en) Cristiano Rosponi , Angiolo Mazzoni nota biografica: Angiolo Mazzoni i futurystyczny architekt (5-6) ,2008( <abbr% 20class = "abbr% 20inducteur-format% 20format-pdf"% 20title = "Document% 20au% 20format% 20Portable% 20Document% 20Format% 20 (PDF)% 20d'Adobe"> [PDF] czytać online ) , p. 3–6
- (it) (en) Flavio Mangione , L'architettura futurista e il manifesto dell'architettura aerea di Angiolo Mazzoni: Angiolo Mazzoni e l'Architettura futurista (5–6) ,2008( czytaj online ) , s. 7–22
- (en) Peter Brooker , Sascha Bru , Andrew Thacker i Christian Weikop , The Oxford Critical and Cultural History of Modernist Magazines: Volume III: Europe 1880 - 1940 , Oxford University Press ,2013, 1462, str. ( ISBN 978-0-19-965958-6 )
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
- Attanasio 2008 , s. 27-28.
- Attanasio 2008 , s. 1-84.
- Rosponi 2008 , s. 3.
- Mangione 2008 , s. 20.
- Mangione 2008 , s. 7-22.
- Brooker i in. 2013 , s. 586.
- Miller 1986 , s. 74.
- B. Passamonti, Angiolo Mazzoni: la ricerca della polimateria , Giano n. 4/2020 , s. 31-34.