Gabriel de Ramel | ||
Narodziny |
11 grudnia 1841 w Alès |
|
---|---|---|
Śmierć |
16 listopada 1924 w Paryżu |
|
Wierność | Francja | |
Uzbrojony | Armia francuska | |
Stopień | Pułkownik | |
Lata służby | 1861 - 1901 | |
Przykazanie | 24 th pułk piechoty | |
Konflikty |
Wojna francusko-niemiecka 1870 Kampania w Tunezji |
|
Nagrody | Oficer Kolonialnego Medalu Legii Honorowej Tunezji Oficer Nichana Iftikhara |
|
Inne funkcje | Prezydent Stowarzyszenia Antymasońskiego we Francji | |
Rodzina |
Fernand de Ramel (brat) François de Ramel (siostrzeniec) |
|
Hrabia Henri-Georges - Gabriel de Ramel , urodzony w Alès dnia11 grudnia 1841i zmarł w 17 th arrondissement z Paryża na16 listopada 1924, Czy wojsko francuskie pod koniec XIX -go wieku .
Gabriel jest synem byłego oficera kawalerii Jean-François-Régis- Henri de Ramel. Pochodzących z rojalistów rodziny Alès, był królewski ochroniarz , strona i funkcjonariusz Izby Ludwika XVIII . Gabriel jest starszym bratem Fernanda de Ramela , prawnika i zastępcy orleanisty w III RP .
Gabriel zaciągnął się do wojska na kilka tygodni przed swoimi dwudziestymi urodzinami. Po ukończeniu Saint-Cyr specjalnej szkoły wojskowej w randze podporucznika pełnił od 1863 do 22 II pułku piechoty , który nie opuścił aż do roku 1885. W czasie wojny francusko-pruskiej. Niemieckim w 1870 roku , RAMEL za porucznik wziął udział w bitwie pod Sedanem , pod koniec której został wzięty do niewoli. Wydany wKwiecień 1871awansował do stopnia kapitana w 1872 r. W latach 1881–1882 brał udział w wyprawie w Tunezji , która przyniosła mu zaszczyt odznaczenia kolonialnym medalem i mianowany przez ówczesnego rycerza Beya of Tunis oficerem Nichana Iftikhara. z Legii honorowej , kolejność, w jakiej zostanie on awansowany na oficera w 1898 roku w 1896 roku, pułkownik Ramel dołączył do 24 th pułku piechoty , który będzie sterowania, aż do przejścia na emeryturę w 1901 roku.
W Sierpień 1887w Château de Flins niedaleko Meulan poślubił Marie-Sophie-Noémie Hicks La Baume, siostrę baronowej Pierre Chappe d'Auteroche.
W Styczeń 1898, Pułkownik de Ramel jest członkiem rady wojennej, która uniewinnia dowódcę Esterhazy'ego, mimo że ten ostatni jest winny aktów szpiegostwa, za które kapitan Dreyfus został niesłusznie skazany. Następnie Émile Zola opublikował swoje słynne J'accuse…! , w którym ostro krytykuje ten sąd wojskowy, który „przybywa z rozkazu, aby ośmielić się uniewinnić Esterhazy, najwyższy cios w całą prawdę, w całą sprawiedliwość”. Oskarżenie to doprowadziło do pozwu o zniesławienie, w trakcie którego pułkownik de Ramel i jego koledzy wytoczyli powództwo cywilne przeciwko pisarzowi.
Po przejściu na emeryturę pułkownik de Ramel wstąpił w szeregi antydreyfusardowskiej i nacjonalistycznej opozycji . Około 1902 r. Wstąpił do Komitetu Antimaconnique w Paryżu, który w 1904 r. Stał się Stowarzyszeniem Antymasońskim Francji , którego Ramel był pierwszym wiceprzewodniczącym przed objęciem prezydentury po odejściu generała de Kerdrela w 1914 r. przeszedł na emeryturę sześć lat później, ustępując miejsca senatorowi rojalowi Dominique Delahaye .
Plik 1 st maja 1907Gabriel de Ramel jest jednym z pasażerów imperialnego omnibusa, z którego rosyjski anarchista Jakub Law strzela do kirasjerów, którzy odpychają demonstrantów na miejsce Republiki . Będąc świadkiem sceny, emerytowany pułkownik udaje się rozbroić bandytę.
Zmarł w Paryżu dnia 16 listopada 1924Został pochowany trzy dni później na cmentarzu Montparnasse ( XVIII oddział) po ceremonii religijnej w kościele św. Franciszka Salezego .