Francois Renaud de Villeneuve | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny |
2 kwietnia 1683 r Aix en Provence |
|||||||
Zakon religijny | Order św. Benedykta | |||||||
Święcenia kapłańskie | 18 lipca 1707 | |||||||
Śmierć |
24 stycznia 1766 r Montpellier |
|||||||
Biskup Kościoła Katolickiego | ||||||||
Konsekracja biskupia | 13 sierpnia 1724 | |||||||
Ostatni tytuł lub funkcja | Biskup z Montpellier | |||||||
Biskup Viviers | ||||||||
1723 - 1748 | ||||||||
| ||||||||
Biskup Montpellier | ||||||||
1748 - 1766 | ||||||||
| ||||||||
Inne funkcje | ||||||||
Funkcja religijna | ||||||||
Opat opactwa Saint-Lucien de Beauvais | ||||||||
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
François Renaud de Villeneuve , ur2 kwietnia 1683 rw Aix-en-Provence i zmarł dnia24 stycznia 1766 rw Montpellier jest duchownym, który był opatem komandorem , biskupem Viviers, a następnie Montpellier .
Louis François Renaud de Villeneuve jest synem François Renaud de Villeneuve i Madeleine Forbin Sainte-Croix. Jego starszy brat Louis Sauveur (1675-1745) był ambasadorem w Konstantynopolu i radnym stanu w 1740 roku .
Przeznaczony dla Kościoła, został tonsurowany w wieku 10 lat. Lekarz z teologii na16 września 1700Stał kanonikiem kapituły w katedrze Marsylii21 października 1704teologicznego kapituły i wreszcie księdza18 czerwca 1707. Został wezwany do rodzinnego miasta przez Charlesa Gasparda Guillaume de Vintimille du Luc , mianowanego kanonikiem katedry Saint-Sauveur w Aix-en-Provence i przełożonym wyższego seminarium duchownego w 1714 roku. Jego poświęcenie podczas zarazy w 1720 roku zwróciło uwagę dworu i został mianowany biskupem Marsylii, kiedy François-Xavier de Belsunce de Castelmoron został awansowany na biskupstwo parostwa Laon . Te ostatnie spadki tej funkcji i jest Étienne-Joseph de La Fare z biskupem Viviers , który zostaje przeniesiony do Laon i François Renaud de Villeneuve, wybrane jako biskup Viviers na29 listopada 1723, Potwierdź to 12 czerwca 1724konsekrowany 13 sierpnia przez arcybiskupa Tours Louis-Jacques Chapt de Rastignac . Jako sufragan diecezji Embrun brał udział w „Soborze Embrun”, która w 1727 roku potępiła Jeana Soanena . Zapewnił diecezji Viviers nowy pałac biskupi i seminarium duchowne. Uczestniczył w sejmie duchowieństwa w 1742 r., gdzie objął przewodnictwo. Był wtedy na zlecenie w Saint-Lucien de Beauvais opactwo w 1744 roku.
W Marzec 1748został przeniesiony do diecezji Montpellier po nagłej śmierci Georgesa Lazare Bergera de Charancy . 12 lipca 1748 r, następnie zrezygnował z diecezji Viviers i został konfirmowany dnia 16 wrześnianastępujący. W swojej nowej diecezji musiał stawić czoła opozycji jansenistów i prowadzić długą walkę z księżmi oratorium, którzy kierowali seminarium w Montpellier. Uczestniczył nadal w Zgromadzeniu Ogólnym Duchowieństwa w 1755 r. i zmarł w swoim biskupstwie dnia24 stycznia 1766 r.