François-Adolphe Loève-Veimars
François-Adolphe Loève-Veimars
François-Adolphe Loève-Veimars , ur26 kwietnia 1801 rw Paryżu , zmarł dnia7 listopada 1854 rw Paryżu, jest pisarzem , tłumaczem , historykiem i dyplomatą francuskim , jednym z pionierów literatury porównawczej .
Biografia
Pochodzący z rodziny niemieckiego pochodzenia żydowskiego w Hamburgu spędził młodość jako pracownik handlowy w tym mieście.
Loève-Veimars przeszedł na katolicyzm i wrócił do Francji. Współpracował z encyklopedią Revue , Figaro i Revue de Paris , a następnie prowadził serię teatralną Le Temps . Od 1833 pisał artykuły do „ Revue des deux Mondes” na temat polityki wewnętrznej i zagranicznej.
W 1835 był związany z Henri Duponchelem na czele opery .
Znany przez Ludwika Filipa i znany odtąd jako baron Loève-Veimars, wstąpił do dyplomacji w 1836 roku, powierzony przez Thiersa misję w Rosji . Z tej okazji poznał Aleksandra Puszkina na Wyspach Kamenny . Następnie był konsulem w Bagdadzie, a następnie konsulem generalnym w Caracas w latach 1849-1853. Przygotowywał nową misję dyplomatyczną w Limie, gdy zmarł nagle w Paryżu dnia7 listopada 1854 r.
Jego krytyczne artykuły i przekłady literatury niemieckiej ( Wieland , ETA Hoffmann , Heinrich Heine , van der Velde ) i angielskiej ( Thomas More ) wywarły wpływ na francuskie kręgi literackie i światowe .
Jego siostra, Élisa, poślubiona portugalskiemu dziennikarzowi José Joaquim Gonçalves Basto, popełniła samobójstwo w 1875 roku.
Pracuje
-
Szczegóły historii tajnych sądów w północnych Niemczech , 1824
-
Podsumowanie historii literatury niemieckiej , Paryż, Janet, 1826
wg
Friedricha Ludewiga Bouterwecka - tłumaczenie z niemieckiego
-
Podsumowanie historii literatury francuskiej , 1826
wg Friedricha Ludewiga Bouterwecka - tłumaczenie z niemieckiego
-
Chronologia uniwersalna , 1825
-
Historia literatur starożytnych , 1825
-
Sceny współczesne pozostawione przez Madame la Vicomtesse de Chamilly , Urbain Canel , 1828
pseudonim zbiorowy Loève-Veimars,
Auguste Romieu i
Louis-Émile Vanderburch
-
Le Népenthès , Opowieści, opowiadania i recenzje, Ladvocat, 1833
- „Belphégor” w Dodecaton lub Księdze Dwunastu , Victor Magen, 1837, s. 171-236
- Przekład wszystkich dzieł Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmanna - który był także kompozytorem - opublikowanych w Paryżu przez wydawcę Eugène Renduel w latach 1830-1832. Wznowienie przez wydawcę Garnier-Flammarion w latach 1980-1982 niektórych fantastycznych opowieści pokazuje, że FA. Loève-Veimars bynajmniej nie był muzykiem, ponieważ poza swobodami, jakie miał w stosunku do oryginalnych tekstów Hoffmanna (cięcia, przebudowy, a nawet błędna interpretacja – jak wskazują notatki w cytowanej powyżej reedycji). brak zrozumienia tonów muzycznych, co widać z lektury jego przekładów baśni dotyczących muzyki zgrupowanych pod tytułem „Muzyczne cierpienia kapelmistrza Jeana Kreislera”, w których mnożą się błędy, jak ten popełniony przy symfonii n o 5 Beethovena, co jest znane (strony 406 i 412) „w C płaski”, kiedy to znajduje się w C minor (C-moll w oryginalny: Beethovena instrumentalna-muzyki), lub „wynalazku«F płaska» który zastępuje Cis-moll (!) i „naturalną barwę D” dla… koloru E-dur (s. 436) (odpowiednio Cis-moll i Edurfarbe w: Brief des Kapellmeisters Kreisler an den Baron Wallborn). Krótko mówiąc, muzyczne cierpienia mistrza kaplicy są dodatkowo wzmacniane dla francuskiego czytelnika.
Uwagi
-
Michel Hiszpania, francusko-niemieckie transfery kulturowe , PUF, coll. Perspektywy germańskie, s. 9 .
-
Czasami spotyka się pisownię Loewe-Weimars.
-
Camilo Castelo Branco , Suicida , Ernesto Chardron, 1880 [ czytaj online ]
-
JM Quérard , Oszustwa literackie ujawnione, galeria autorów apokryficznych ... , 1847
-
Fantastyczne Opowieści III, Garnier-Flammarion 1982
-
Cytowane powyżej wznowienie, Garnier-Flammarion 1982
Źródło
Jean Claude Polet, Europejskie dziedzictwo literackie. Katalog tłumaczy. Indeks ogólny , De Boeck University, 2000, s. 465 (dostępne w Książkach Google )
Linki zewnętrzne