Francois Chicoyneau

Francois Chicoyneau François Chicoyneau. Olej na płótnie autorstwa Claude Arnulphy (1750). Zamek w Wersalu. Funkcjonować

Pierwszy lekarz króla Ludwika XV
1732-1752
Pierre Chirac Jean-Baptiste Sénac

Biografia

Narodziny	23 kwietnia 1672 Montpellier
Śmierć	13 kwietnia 1752(w wieku 79 lat) Wersal
Czynność	Lekarz
Dzieci	François Chicoyneau Jean Joseph François Chicoyneau de Lavalette

Inne informacje

Członkiem	Akademia Nauk
Różnica	Kawaler Orderu św. Michała

herb

François Chicoyneau jest francuski lekarz , urodzony w Montpellier na23 kwietnia 1672i zmarł w Wersalu dnia13 kwietnia 1752 .

Rodzina

François Chicoyneau urodził się w Montpellier w 1672 roku. Pochodzi ze szlachty ubioru .

Rodzice

Jego ojciec, Michel Chicoyneau , urodził się w Blois w 1626 r. Jest synem Michela Chicoyneau, wybranego w wyborach Blois, i Marie Richier de Belleval, pochodzącej z Pikardii. Para pobrała się w Blois w 1624 r. Chicoyneau to burżuazyjni Blésois, którzy ze statusu kupców sukienniczych awansowali do funkcji notariusza i poborcy podatkowego .

W 1652 roku Michel Chicoyneau dołączył do swojego kuzyna Martina Richer de Belleval w Montpellier , który praktykował medycynę. Zastąpił go w 1664 roku jako zarządca Ogrodu Królewskiego .

Kultywowany i duchowy, przemawia kard. Pierre de Bonzi , biskupa Béziers, florenckiego pochodzenia, w następujących słowach :

»Italia te fecit nobilem; Gallia magnum; Polonia eminentissimum; utinam Roma sanctissimum i ars nostra saluberrimum! "

W 1678 r. Został doradcą w sądzie księgowym, pomocy i finansów w Montpellier , co nadaje mu szlachtę. Kanclerz i profesor botaniki i anatomii na Wydziale Lekarskim w Montpellier zmarł w 1701 roku.

Jego matka, Catherine de Pichot , jest córką Balthasara Pichota, doradcy króla na dworze księgowym, pomocy i finansów Montpellier oraz Catherine de Pourtalès.

Bracia i siostry

Michel Chicoyneau i Catherine de Pichot mają dla dzieci:

• Michel Aimé (1670-1691);
• Gaspard (1673 - 1693), przypadkowo utonął w Lez podczas ziołolecznictwa;
• Antoinette Violan (de) (1677 - po 1697);
• Catherine (zmarła po 1734 r.), Żona René Gasparda de Tremolet, porucznika komornika króla w cytadeli Montpellier, do której przeżyła.

Żony

François Chicoyneau żeni się:

• Catherine Fournier , córka burżuazyjnej z Montpellier, w 1695 r. Zmarła w 1704 r .;
• Marie Chirac , córka swojego nauczyciela Pierre'a Chiraca , w 1712 r. Zmarła 9 września 1750 r. I została pochowana następnego dnia w parafii Notre-Dame de Versailles.

Dzieci

Od małżeństwa z Catherine Fournier François Chicoyneau ma dla dzieci:

• Antoinette Violan (de) (1698 - po 1751). W 1719 roku wyszła za mąż za Jeana Pasa, doradcy króla na dworze księgowym, pomocy i finansów w Montpellier;
• François (1702-1740), wybitny botanik.

Z jego związku z Marie Chirac rodzą się:

• Katarzyny (1712-1763). W 1736 roku wyszła za mąż za Alexandre Dubois-Descours, markiza de La Maisonfort , oficera marynarki w Wersalu  ;
• Claire (1714 - po 1779 w Angoulême?). W 1738 roku wyszła za mąż za Ludwika Augusta de Fortissona w Wersalu, mistrza obozu kawalerii, pomocnika brygady kompanii dwustu lekkich koni zwykłej gwardii królewskiej;
• Jean Joseph François (25 stycznia 1720 - 19 lutego 1776).

Biografia

Przeznaczony dla marynarki wojennej, Francois Chicoyneau studiował medycynę, aby zastąpić swoich dwóch starszych braci, którzy zmarli przedwcześnie, a tym samym zapewnić przetrwanie wielu zawodów ojca. Jego edukację powierzono Pierre'owi Chiracowi . Doktorat otrzymał w dniu10 marca 1693. W 1695 r. Ożenił się z córką mieszczanina z Montpellier. W 1702 r. Został przyjęty do bractwa Białych Penitentów z Montpellier , którego został przeorem w 1705 r. Owdowiały od 1704 r., W 1712 r. Ponownie ożenił się z Marie Chirac, córką swojego nauczyciela.

W 1720 roku The Regent Philippe d'Orleans wysłał do Marsylii, gdzie istnieje poważne ogniska od zarazy . Wykazał się odwagą i poświęceniem. W asyście kuzyna Antoine'a Deidiera i Jeana Verny'ego obdarza mieszkańców troską i pociechą. Postępowanie lekarzy nie jest jednak wolne od zarzutów: odrzucając wszelkie idee zarażenia , zaniedbują pożyteczne środki ostrożności. Po roku François Chicoyneau wrócił do Montpellier, gdzie został powitany z entuzjazmem.

W podziękowaniu za swoją postawę został radnym stanu i kawalerem Orderu Saint-Michel . Ludwik XV zakłada swoją posiadłość w Lavalette jako baronię . W 1731 roku mianował go lekarzem Dzieci Francji .

W 1732 roku udało mu jego ojciec Pierre Chiraca , który zmarł na 1 st marca jako pierwszy lekarz króla . Funkcję tę pełni aż do śmierci. W związku z tym korzysta z zakwaterowania w Pałacu Wersalskim , w skrzydle książęcym . W tym samym roku został mianowany wolny współpracownik z Académie des Sciences .

Pełni również funkcję generalnego kuratora wód mineralnych i leków we Francji .

Owdowiały od września 1750 roku, zmarł w Wersalu dnia 13 kwietnia 1752. Został pochowany 15-go w parafii Notre-Dame.

Inwentaryzacja jego majątku została sporządzona w maju i sierpniu 1752 r.

Potomkowie

François Chicoyneau sprzeciwia się równości między lekarzami i chirurgami .

Zostawił tylko broszury. Osoby dotknięte plagą niesłusznie zaprzeczają jej zaraźliwej naturze. Z drugiej strony teza, którą napisał w 1718 r. O leczeniu kiły , popierana przez Antoine'a Pélissery'ego, nie jest pozbawiona zainteresowania (Ergo ad curandam luem veneream frictiones mercuriales non in hunc finem adhibendæa ut salivæa fluxus concitetur? dlatego używamy preparatów rtęciowych powodujących przepływ śliny, aby wyleczyć choroby weneryczne?) . Pokazuje tam, że metoda pobudzania wydzielania śliny poprzez zastosowanie rtęci , którą następnie stosowano do leczenia choroby, jest wciąż niepotrzebna i często niebezpieczna. Zaleca ćwiczenie tarcia przy niższej dawce i większych odstępach. To traktowanie, zwane „wyginięciem”, jest w rzeczywistości preferowane od wszystkich innych. Ale François Chicoyneau nie był jego wynalazcą: Jean Almenar i de Wendelin Hock zaproponowali to ponad dwa wieki wcześniej.

Publikacje

• Ergo ad curandam luem veneream frictiones mercuriales non in hunc finem adhibendæ ut salivæa fluxus concitetur? (Czy nie powinniśmy zatem używać tarcia rtęciowego powodującego wypływ śliny w celu leczenia chorób wenerycznych?) , Montpellier, 1718, za-8 °.
• Krótki raport dotyczący wypadków dżumy Marsylii, jej prognoz i kuracji , Paryż, 1720, 51  s. , w-8 ° (praca napisana we współpracy z Verny i Soullier, innymi lekarzami z Montpellier).
• Obserwacje i refleksje na temat natury, wydarzeń i leczenia zarazy Marsylii , Paryż, Bruyset, 1721, w-12.
• List od M. Chicoyneau, aby udowodnić to, co poczynił w swoich Obserwacjach , Lyon, 1721, w-12.
• Oratio, qua communis de contagio pestilenti opinio refellitur (Mowa, która obala powszechnie akceptowaną ideę zarażenia dżumą) , Montpellier, chez la veuve d'Honoré Pech, 1722, in-4 °.
• An ægrotantes imaginarii solâ diversitate idearum, disableo omni remediorum apparatu, sanandi sint? (Czy wyimaginowani pacjenci są uleczalni tylko z powodu różnorodności ich pomysłów?) , Montpellier, 1723, w-8.
• Febribus malignis, sive purpuratis, sive non purpuratis, statim post venæae sectionem in malleolo, emetica seu cathartico emetica, etiam non expata morbi remissione, sint praescribenda? (W przypadku gorączki złośliwej, purpurowej lub nie, z której nie oczekuje się remisji, czy należy przepisać środki wymiotne lub środki przeczyszczające bezpośrednio po krwawieniu do ucha?) , Montpellier, 1727, in-8.
• Traktat o przyczynach, wypadkach i leczeniu zarazy, ze zbiorem obserwacji, sporządzonych i wydrukowanych na polecenie króla , z Senac, Paryż, Pierre-Jean Mariette, 1744, in-4 °.
• Dziennik choroby Ludwika XV w Metz, sierpień 1744, pierwszy lekarz króla , wyd. Paul Dorveaux , Paryż, Honoré Champion, 1913.

Źródła

• Archiwa Bractwa Białych Penitentów z Montpellier.

Załączniki

Bibliografia i źródła

• Jean-Paul Grandjean de Fouchy , Éloge de M. Chicoyneau , w Historii Królewskiej Akademii Nauk - rok 1752 , Imprimerie royale, Paryż, 1756, s.  164-172 ( czytaj online ) .
• Joseph-François Michaud , Louis-Gabriel Michaud , Uniwersalna, starożytna i współczesna biografia lub Historia, w porządku alfabetycznym życia publicznego i prywatnego wszystkich ludzi, którzy wyróżniali się swoimi pismami, czynami, talentami, cnotami lub przestępstwa , kradzież.  8, Paryż, Michaud frères, 1854, s.  136 .
• Henri Alezais, „Dokumenty. Sprzedaż wody mineralnej z XVI -tego  wieku " , Towarzystwo Biuletyn francuski Historii Medycyny , n O  3, 1904, str.  344-347 .
• Paul Delaunay , Paryski świat medyczny w XVIII wieku , Librairie Jules Rousset, Paryż, 1906. ( czytaj online ) .
• William Ritchey Newton, L'Espace du Roi, The Court of France at the Palace of Versailles, 1682-1789 , Paryż, Fayard, 2000, s.  521 , 588  str. ( ISBN  9782213602059 ) .

Powiązane artykuły

• Lista członków Królewskiej Akademii Nauk .
• Pozostałe rodziny szlachty francuskiej .
• Jean Joseph François Chicoyneau de Lavalette
• Pierre Chirac

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby związane ze zdrowiem  :
  • Międzyuczelniana biblioteka zdrowia
• Zasoby badawcze  :
  • Nauczyłem się Francji
• Zauważ w słowniku lub encyklopedii ogólnej  : Deutsche Biographie
• Academy of Sciences: Członkowie przeszłości, których nazwy zaczynają się na literę C .
• Jean Eugène Dezeimeris, Historyczny słownik medycyny starożytnej i współczesnej lub dokładny opis ogólnej, technologicznej i literackiej historii medycyny, a następnie bibliografia medyczna XIX wieku i katalog bibliograficzny ... ,1831, 472,  str. ( czytaj online ) , s.  689.

Bibliografia

1. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Świadectwo baptysterium z1 st May 1672. Folio 160. „The wspomnianym roku ( = 1672 ), pierwszego maja został ochrzczony Francois Chicoyneau Aage de huict dni Filz z M re Michel Chicoyneau profesora i rektora Uniwersytetu Medycznego w Montpellier i Katarzyny z Dame de Pichot Maries, The Godfather M r Francois de Portales, matka chrzestna Dame de Katarzyna Portales dla D (emoisel) l (e) Diane de Portales jej siostra i obecnościach S r Pierre Carriere doktora praw i S r Pierre de Peyrodes pan de znaki St Maurice”. Podpisano Chicoyneau, Portales, Catherine De Portales, St Maurice, Carriere, J Gaucherand Curé.
2. Archiwa departamentalne Loir-et-Cher. Blois. Parafia Saint-Honoré. „Trzynastego lutego tysiąc sześćset dwudziestego szóstego roku został ochrzczony Michel filz de Messir e Michel Chicoyneau esleu w wyborze Bloysa i Dame Marie Richier, swojego ojca i matki. Jego ojcem chrzestnym był Messir e Jacques Chicoyneau, odbiorca przesyłek, jego pradziadek i matka chrzestna Dame Marguerite Pluys, żona Messira e Anthoine Becquereau granetiera w jego namiocie w Montrichard ”. Podpisano S. Gaverne, J. Chicoyneau, Marguerite Pellu (iz?).
3. Archiwa departamentalne Loir-et-Cher. A. Dupré, Notices loces . G / F 309. Cytat zaczerpnięty z Journal des savants (1746), strona 101. Włochy urodziły cię jako szlachcica; Francja uczyniła cię wielkim; Polska stworzyła wam wybitność; niech Rzym uczyni Cię najświętszym Ojcem, a nasza sztuka zachowa Cię w doskonałym zdrowiu!
4. Gustave Chaix d'Est-Ange, słownik starofrancuski rodziny lub zauważalną pod koniec XIX th wieku, tom V.
5. Montpellier (Hérault) - Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Akt pochówku z 28 maja 1701. Folio 88 v °).
6. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Baptysterium z 8 marca 1670 r. Ojciec chrzestny Maistre Michel A (i) mé de Pichotz doradca Roya w Trybunale Obrachunkowym, matka chrzestna Marie Richer de Belaval, w obecności André Bouyeta (podpisującego André Bouyera) pokojówkę i Pierre Rouire (który podpisuje Pierre Rouyre) urzędnik w St Pierre. Folio 93.
7. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Akt pochówku z 21 czerwca 1691. Folio 20.
8. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Baptysterium z 16 września 1673 r. Ojciec chrzestny Gaspard de Belleval Capitein (e) z Regimentu Normandii, matka chrzestna Damoiselle Anthoinette de Belleval, w obecności Sieura Charlesa Bringuauda (który podpisuje Bringaud). Folio 21.
9. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Akt pogrzebowy z 9 czerwca 1693. Folio 43.
10. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Baptysterium z 17 kwietnia 1677 r. Ojciec chrzestny Monsieur Jacques de Nianse, skarbnik Francji Montpellier, matka chrzestna Dame Violan de Fontanon.
11. Archiwa Paryża. Rejestr insynuacji DC 6 223. Testament Katarzyny Chicoyneau z 29 czerwca 1734. Folio 253 r ° v °.
12. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Matki Bożej Tabelowej. Ślub z 5 lutego 1695 r. Folio 112 v o i 113 r °. Żona jest córką Jacquesa Fourniera, mieszczanina Montpellier i Marguerite Sanche.
13. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Akt pochówku z 12 listopada 1704 r. W kościele Obserwacji. Folio 138.
14. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Matki Bożej Tabelowej. Świadectwo baptysterium z 10 kwietnia 1687 r. Urodziła się 2 kwietnia, ma za ojca chrzestnego Monsieur Estienne Issert, burżuazję i matkę chrzestną Demoiselle Marie Rivette. Folio 81 v °.
15. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Notre-Dame des Tables. Małżeństwo z 12 stycznia 1712 r. Folio 56.
16. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Saint-Pierre. Baptysterium z 27 grudnia 1698 r. Aptekarz Pierre Sanche, ojciec chrzestny, matka chrzestna, panna Antoinette Violan Chicoyneau. Folio 157.
17. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Matki Bożej Tabelowej. Małżeństwo z 15 listopada 1719 r. Mąż jest synem Jeana Pasa, byłego kanclerza sądu księgowego, pomocy i finansów Montpellier oraz Françoise d'Audifret.
18. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Matki Bożej Tabelowej. Świadectwo baptysterium z 13 października 1712 r. Folio 137 v ° i 138 r °. „Rok tysiąc siedemset dwunastego i trzynastego października została ochrzczona Katarzyna urodziła się jako hu (it) th obecnej, prawowitej i naturalnej córki pana François Chicoyneau, doradcy w sądzie księgowym, pomocy i finansów oraz kanclerzem z Uniwersytetu Medycznego w Montpellier i Dame Marie Chirac. Ojcem chrzestnym był pan Pierre Chirac, profesor uniwersytetu chłopskiego (ite) i zwykły lekarz pana księcia Orleanu, dziadek dziewczynki, pan François Chicoyneau, syn pana Chicoyneau wyżej wymienionego, robiąc dla niego matkę chrzestną Dame Catherine Chicoyneau, żona Messire Gaspard de Trémolet, porucznik (sic) roy cytadeli Montpellier, obecny ojciec i wszyscy podpisali się z nami ”. Podpisano: Chicoyneau, Francois Chicoyneau, C. Chicoyneau de Tremolet, Tremolet, Durand, Polier Priest.
19. Archiwa departamentalne Nièvre. Bitry. Akt pochówku z 22 kwietnia 1763 r.
20. Montpellier (Hérault). Archiwa miejskie. Parafia Notre-Dame des Tables. Baptysterium z 11 sierpnia 1714 r. Ojciec chrzestny pan Charles Durand Beluezel giermek (podpisujący Durand Beluse), dla Messire Pierre Durand, rycerza, prezesa sądu księgowego, pomocy i finansów tego miasta, matki chrzestnej Dame Claire Issert de Chirac. Folio 24.
21. Genealogy in Yvelines - N ° 49 - wrzesień 1999.
22. Departamentalne Archiwa Yvelines. Wersal. Parafia Notre-Dame. Ślub z 11 września 1738 r. Mąż jest synem Jeana Godefroya de Fortissona, marszałka wojsk królewskich, dowódcy zakonu wojskowego w Saint-Louis i pierwszego adiutanta-majora-en-szefa kompanii lekkich koni, oraz zmarłej Marie Françoise de Vayre.
23. „  Departmental Archives Hérault  ” , on Notre-Dame-des-Tables - Chrzciny, śluby, pochówki (1719, 27-1721 lutego , 18 stycznia) - Widok 69/166 ,25 stycznia 1720(dostęp 4 października 2018 ) .
24. Ludovic de Magny (Vicomte de) (Ogólny zbiór historycznych i prawdziwych genealogii rodów szlacheckich Europy), Le Nobiliaire Universel , t.  9, Paryż, Dyrekcja Biblioteki Heraldycznej,1866( czytaj online ) , s.  3.
25. Przyczynia się do finansowania boazerii kaplicy bractwa, która, wdzięczna, będzie miała tam umieszczony jego herb.
26. Archiwa departamentalne Yvelines. Wersal, parafia Notre-Dame. Akt pochówku z 15 kwietnia 1752 r. Jednak epitafia i różne dokumenty (w tym relacje fabryczne) nie wymieniają jego nazwiska wśród zmarłych pochowanych ani w kościele, ani na cmentarzu. Informacje telefoniczne uzyskane przez Thierry Couture z archiwów departamentalnych Yvelines w czerwcu i lipcu 1998 r
27. Archiwa departamentalne Yvelines. 3E Versailles. Gayot badania n O  58. Wykazu maja 4 do 6, 8, 10, 12, 13 i 15, a następnie 17 sierpnia 1752, 1752.
28. Chicoyneau .