Las Londe-Rouvray
| Las Londe-Rouvray  | ||||
| ||||
| Lokalizacja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 49°19′57″ północ, 0°59′50″ wschód | |||
| Kraj | Francja | |||
| Region | Normandia | |||
| Departament | Seine-Maritime | |||
| Geografia | ||||
| Powierzchnia | 5100 ha | |||
| Wysokość Maksymalna Minimalna |
138 m 25 m² |
|||
| Uzupełnienia | ||||
| Ochrona | Las ochronny | |||
| Status | Las państwowy | |||
| Administracja | Państwowy Urząd Leśnictwa | |||
| Esencje | Grab , dąb , buk , sosna zwyczajna | |||
Geolokalizacja na mapie: Seine-Maritime
| ||||
Londe-Rouvray las jest masyw leśny położony na południe od Rouen obszaru metropolitalnego . Ten las narodowy składa się z dwóch dużych grup: lasu Rouvray w części wschodniej i Londe w części zachodniej. Zajmuje powierzchnię 5100 ha . Od północnego wschodu graniczy z lasami departamentalnymi Bois des Pères i Madrillet.
Opis
Nazwa Rouvray pochodzi od Roboretum lub Rubridium Sylva , co oznacza las dębowy (chenaie). Las Rouvray przedłużony w średniowieczu w Paryżu od Saint-Cloud w Saint-Denis.
Przez dekret z dnia18 marca 1993, Las Rouvray został sklasyfikowany jako lasu ochronnego na powierzchni 2,611,257 ha, na terytorium gmin z Moulineaux , Orival , Oissel , Petit-Couronne , Grand-Couronne i Saint-Étienne-du-Rouvray . Dekret z14 września 2006 r.zmodyfikowano chronione terytorium, klasyfikując 282.012 6 dodatkowych hektarów na Grand-Couronne, Oissel, Orival, Petit-Couronne i Saint-Étienne-du-Rouvray oraz poprzez odtajnienie 0,2 hektara na Petit-Couronne i 0,368 8 hektarów na Saint-Étienne- du-Rouvray.
71 th Engineer Regiment był tam od 1973 do 1997 roku.
Sieć Domów Leśnych została utworzona przez społeczność aglomeracji Rouen-Elbeuf-Austreberthe na obszarach leśnych jej terytorium. Ta sieć miejsc edukacji przyrodniczej pozwala odwiedzającym odkryć lasy podmiejskie (faunę, florę, leśnictwo, przemysł drzewny itp.). Dwa z tych domów znajdują się na terenie lasu Londe-Rouvray. Pierwsza, zbudowana w Saint-Étienne-du-Rouvray ze standardem HQE , została otwarta dla publiczności odMarzec 2008. Drugi znajduje się na terytorium Orival.
Las narodowy Londe-Rouvray podczas II wojny światowej
Podczas II wojny światowej , krajowy las La Londe-Rouvray odgrywał ważną i decydującą rolę, która oznaczała koniec tej bitwy o Normandię uprawiające6 czerwca 1944.
Biorąc pod uwagę położenie geograficzne, w narodowym lesie La Londe-Rouvray wielu walczyło przez trzy kolejne dni, 26, 27 i 28 sierpnia 1944 r. Wielu żołnierzy zginęło podczas starć. Te starcia są określane przez niektórych weteranów jako piekło ognia i stali.
Do miejscowości La Londe oraz do lasu 24 sierpnia 1944 r. przybyła armia kanadyjska , pochodząca z Bosc-Roger-en-Roumois i Saint-Ouen-Du-Tilleul , gdzie wojska niemieckie okopały się na wyżynach w lesie, zajmują wówczas niezwykle korzystną pozycję. Las nie sprzyjał interwencji wielu pojazdów opancerzonych ze względu na zaminowane drogi i liczne wąskie tunele, ani lotnictwa ze względu na szczególnie gęstą roślinność, walka szybko przerodziła się w pojedynek kompanii piechoty kanadyjskiej i niemieckiej. Po trzech dniach konfrontacji i licznych stratach ( w tej bitwie zginęło ponad 600 kanadyjskich żołnierzy ), kanadyjscy żołnierze w końcu odpierają wroga, gmina La Londe i las Londe-Rouvray zostają uwolnione od Niemców. Las nadal zachowało się wiele śladów gwałtownych walk, które miały miejsce (ślady torów opancerzonych na ścianach tuneli, liczne powłoki otwory , poważnie uszkodzona 17 Piers wiadukt, etc.).
W 1992 roku w sercu lasu na Mont à la Chèvre odsłonięty został pomnik ku czci Kanadyjczyków, poświęcony żołnierzom, którzy zginęli w celu wyzwolenia miasta La Londe oraz jego aglomeracji . Na steli jest wyryty:
„Kimkolwiek jesteś, przechodząc obok tego kamienia, pamiętaj tutaj 26, 27 i 28 sierpnia 1944 r. podczas ciężkich walk młodzi kanadyjscy żołnierze poświęcili swoje życie za twoją wolność”
Troglodyci i zamek La Roche-Fouet
- Na południowy wschód od lasu w miejscowości Orival znajduje się ścieżka Troglodytów, która jest starym kompleksem częściowo zniszczonych domów jaskiniowych. Pierwsi mieszkańcy przybyli około 150 lat temu, a ostatni mieszkaniec tego zespołu małych domków troglodytów opuścił teren około 1950 roku. Lokalne stowarzyszenie wciąż stara się odrestaurować identyczny dom troglodytów. Trasa jest przejezdna na piechotę odcinkiem szlaku GR 2 .
- Nie daleko od groty, Ryszard Lwie Serce zbudował XIII th -wieczny zamek La Roche-Bat celu ochrony przed ewentualnymi atakami. Pozostało tylko kilka ruin zamku .
- Na północny zachód od lasu, w pobliżu Saint-Ouen-de-Thouberville , znajduje się szlak turystyczny z kilkoma jaskiniami oraz starym domem troglodytów.
Opuszczone wiadukty i kompleks kolejowy w sercu lasu
- Las La Londe-Rouvray jest przebyta przez więcej niż jednego kolejowych, zbudowany w XIX th wieku.
- Pierwsza linia Tourville - Serquigny , otwarta w 1865 roku, przecina masyw przez La Londe , Orival i Saint-Aubin-lès-Elbeuf . Tą trasą przejeżdżało wielu podróżnych i tekstylia. Uruchomiona w 1877 r. linia kolejowa Rouen - Orlean została zainaugurowana w 1883 r. Obsługując w szczególności stacje i stacje Petit-Couronne i Grand-Couronne , La Londe , Orival , Elbeuf-ville , Caudebec i Saint-Pierre , ułatwia transport surowców i narzędzi, a także wysyłkę wyrobów włókienniczych.
- Realizacja tych linii i ich dzieł sztuki jest spektakularna. Przekraczając masyw La Londe-Rouvray, wymagali budowy wiaduktów i tuneli, głęboko zaznaczających tę naturalną przestrzeń. Ścieżki wychodzą na rzekę i wiją się przez las, odsłaniając szerokie krajobrazy. Wiadukty pirsów 7 i 17 wykonane są z czerwonej cegły Infreville . Te dwie konstrukcje, podobnie jak stacja La Londe , powstały podczas prac na linii Tourville – Serquigny . Wiadukt z 17 pirsami o długości 249 m i wysokości 25 m umożliwił połączenie obu linii. Kolejna stacja, Hêtre à l'Image na linii Rouen - Orlean , została oddana do użytku w 1899 roku.
- Od wielu lat oba wiadukty są opuszczone, podobnie jak tunele i linie kolejowe. Obecnie jest tylko linia z Serquigny do Oissel .
Niezwykłe miejsca
- Kamień stan , MENHIR się w krajowym lesie Rouvray,
wymienione miejsce ( 1931 )
- Gallo-rzymska świątynia Mare-aux-Anglais, chronione zabytki (1922)
- Gallo-rzymska świątynia Essarts, chronione zabytki (1922)
- Gallo-Roman Villa of Grilet, Chronione Zabytki Historyczne (1922)
- Gallo-Roman budowa Saint-Nicolas, chronione zabytki (1922)
- Gallo-rzymska świątynia Saint-Ouen-de-Thouberville, chronione zabytki (1922)
- Gallo-rzymska świątynia Vivier-Gamelin, chronione zabytki (1922)
- Gallo-rzymskie konstrukcje Mare-du-Puits, chronione zabytki (1922)
Uwagi i referencje
- Współrzędne zmierzone za pomocą Map Google na skrzyżowaniu Etoile
- Witamy w Zielonym Tramwaju
- Dekret z dnia 18 marca 1993 r. klasyfikujący masyw leśny Rouvray jako las ochronny na terenie gmin Moulineaux, Orival, Oissel, Petit-Couronne, Grand-Couronne i Saint-Etienne-du-Rouvray (Seine-Maritime) , JORF n o 71 z 25 marca 1993, str. 4666, ANI AGRR9300373D na légifrance .
- Dekret z dnia 14 września 2006 r. w sprawie dodatkowej klasyfikacji w lesie ochronnym Rouvray działek położonych na terenie gmin Grand-Couronne, Oissel, Orival, Petit-Couronne i Saint-Étienne-du-Rouvray (Seine-Maritime) oraz z likwidacji działek na terenie gminy Petit-Couronne i Saint-Étienne-du-Rouvray , JORF n o 215 z dnia 16 września 2006 roku, str. 13651, tekst n O 35, ANI AGRF0601780D.
- Leśne Domy Metropolii
- „ The State Stone, menhir położony w lasach narodowych Rouvray ” , o Carmen – Aplikacja kartograficzna w służbie danych środowiskowych (dostęp 30 kwietnia 2018 r . ) .