Rodzina Ponée to stara rodzina normańska , pochodząca z Granville , jednego z jej przodków dla żeglarzy i piratów , która dała Francji kilku oficerów marynarki wojennej i kapitanów statków.
Ponée syn Jean i Francois Ponée Francoise Lemaitre, to żaden urzędnik, rozpoczął w 1734 w Grafton (in) a statkiem linii w trzecim miejscu pochodzenia angielskiego przechwyconych w 1707 roku podczas bitwy pod Beachy Head .
Okaże się w 1744 roku na Dauphin Królewskiej , a okręt liniowy z 2 e następnie 3 th ranga przed mianowany porucznikiem kaper Aimable Grenot , granvillaise fregatę 36 metrów, 390 ton , 40 pistoletów i 250 karabinów, uzbrojony w wyścigu przez François Leonor Couraye du Parc , i który rozbił się w 1749 roku, pozostawiając port Saint-Malo po zajętych około dwudziestu angielskich i holenderskich statków międzyStyczeń 1747 i Czerwiec 1748.
W 1752 François Ponée był kapitanem Montaigu .
Żonaty z Marie Le Tourneur dnia 24 sierpnia 1730 r w Granville François Ponée miał co najmniej 1 dziecko:
Thomas François Ponée urodził się około 1743 r. w Granville jako syn François Ponée i Marie Le Tourneur.
Włączony do Królewskiej Marynarki Wojennej około 1759 roku został mianowany kapitanem na korsarzu Duc de Coigny, na którym został poważnie ranny.
W 1781 był zastępcą dowódcy korwety Pilote des Indes .
Zmarł w Granville dnia8 października 1808 r..
Żona Julienne Françoise du Parc on 16 marca 1773 w Granville Thomas François Ponée miał 1 dziecko, co najmniej:
François Ponée urodził się dnia 9 grudnia 1775, w Granville, Thomas François Ponée i Julienne Françoise du Parc.
W 1790 zaciągnął się jako marynarz do marynarki królewskiej, w 1793 został kadetem, w 1794 nauczał, a w 1802 porucznikiem i brał udział w bitwie pod Algeciras . Mianowany dowódca,3 lipca 1811 ron jest zastępcą na fregaty Nereida (1808) (en) , który objął dowództwo po śmierci jej lidera, Lemaresquier kapitana podczas Bitwy Tamatave The19 maja 1811 r.przeciwko angielskim fregatom Astraea (w) , Galatea i Phoebe są zmuszone do kapitulacji25 maja 1811 r.w Tamatave .
W tym czasie, po katastrofie lub kapitulacji, kapitanowie statku musieli odpowiedzieć za swoje czyny przed naradą wojenną. Tak tłumaczy się byłego dowódcę François Ponée ,16 marca 1812 r, przed naradą wojenną „ostrzegał przed poddaniem się wrogowi Nereidy, który po śmierci tytularnego kapitana został dowódcą” . 18 marca, po obradach za zamkniętymi drzwiami, „rada jednogłośnie oświadczyła, że oskarżony François Ponée , kapitan fregaty, członek Legii Honorowej , nie jest winny poddania się wrogowi fregaty Néréide (1808) (w) , uniewinniając się z wniesionego przeciwko niemu oskarżenia, honorowo uniewinnia go i nakazuje, aby jego miecz został mu zwrócony przez prezydenta” .
W 1815 roku, po uzyskaniu dowódca fregaty La Meduse François Ponée oferowanego do cesarza , który abdykował i wstąpił Rochefort-sur-Mer , a kto chce przyłączyć się do Stanów Zjednoczonych , aby walczyć z Bellerofonta , natomiast Saale dowodził Pierre Philibert będzie przechodzić. Ale Philibert odmówił odegrania tej zarezerwowanej dla niego roli.
Po całej karierze uczestniczył w licznych walkach i został wzięty do niewoli trzykrotnie przez Anglików, został awansowany na kapitana w 1820 roku, był dowódca z Algesiras podczas wyprawy Algierze w 1830 roku przeszedł na emeryturę w 1831 roku.
Był również komunalnych radny z Granville, prefekt morski w Cherbourg , kontradmirał i powstał dowódca Legii Honorowej , rycerz Imperium , rycerza Saint-Louis , Komandor Orderu Wieży i Miecza z Portugalii i medalista św . Heleny .
Żonaty z Anne Marie Françoise Le Gros, François Ponée miał co najmniej jedno dziecko:
Elisabeth Françoise Marie Ponée urodziła się dnia 21 sierpnia 1810, w Rennes , przez François Ponée i Anne Marie Françoise Le Gros.
Ona wychodzi za mąż15 stycznia 1833 r, w Granville, z Félix Jourdan de La Passardière , urodzonym dnia22 czerwca 1796 w Granville i zmarł dnia 2 listopada 1867w Granville, który, podobnie jak jego teść, brał udział w wyprawie algierskiej w 1830 r. W 1833 r. był dowódcą kutra Goeland , następnie został mianowany porucznikiem w 1841 r. i dowódcą porucznika w 1847 r.