| Narodziny |
18 kwietnia 1874 r. Wrocław |
|---|---|
| Śmierć |
26 września 1972(w wieku 98 lat) Nowy Jork |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Malarz , grafik |
| Miejsce pracy | Berlin |
| Rodzeństwo | Baladine Klossowska |
| Małżonka | Tilla Durieux (od1904 w 1906) |
| Różnica | Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec |
Eugene Spiro , urodzony we Wrocławiu (obecnie Wrocław ) dnia18 kwietnia 1874 r.i zmarł w Nowym Jorku dnia26 września 1972, to niemiecki malarz i grafik pochodzenia aszkenazyjskiego , znany z malarstwa pejzażowego, a także z portretów znanych osób.
Jest jednym z dziewięciorga dzieci kantora synagogi i kompozytora Abrahama Baera Spiro (1833-1903) i Fanny Form (1837-1901).
Studia średnie ukończył w Lycée Sainte-Élisabeth we Wrocławiu .
Od 1882 do 1884 roku studiował na wrocławskiej Szkole Sztuk Pięknych .
W 1894 kontynuował staż artystyczny w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium .
W 1897 r. był w klasie mistrza Franza von Stuck , jednego z założycieli wiedeńskiej Secesji . W tym samym roku otrzymał stypendium od mecenasa na roczne studia artystyczne we Włoszech .
W 1900 został członkiem Secesji Wiedeńskiej.
W 1903 wyjechał do Wenecji , a następnie do Paryża .
W 1904 ożenił się z austriacką aktorką Tillą Durieux , z którą rozwiódł się w 1905 roku .
W 1906 został członkiem berlińskiej Secesji . W tym samym roku przeniósł się do Paryża i poznał niemieckiego malarza i grafika Hansa Purrmanna . Regularnie jeździ do Berlina na wystawy sztuki.
W 1911 został powołany do Królewskiej Akademii Sztuk w Berlinie .
W 1917 Spiro poślubił swoją drugą żonę, Elizabeth Saenger-Sethe. Mieli syna, urodzonego w Berlinie w 1918 roku , Petera Spiro. W okresie międzywojennym , ( +1.918 - +1.935 ) para podróżowała, w północnych Włoszech ( Jezioro Maggiore ), Paryżu , na południu Francji ( Cassis ), Korsyki , Hiszpanii , Portugalii , Maroku i Chorwacji .
W 1935 roku , opuścił Niemcy Spiro z powodu jego żydowskiego pochodzenia i antysemickich polityk z reżimem nazistowskim . Rodzina Spiro osiedla się w Paryżu.
Od 1936 do 1939 roku , udał się do Sanary-sur-Mer , gdzie intelektualiści przeciwieństwie do reżimu nazistowskiego spełnione, z których część powstała w 1936 roku „ związku wolnych artystów ”, takich jak Max Beckmann , George Grosz , Wassily Kandinsky , Paul Klee , Oskar Kokoschka i Wols . W 1938 roku , w obliczu nazistowskiej propagandy na temat zdegenerowanej sztuki , Spiro wstąpił do Międzynarodowej Ligi Przeciwko Antysemityzmowi.
W 1940 roku , po inwazji wojsk niemieckich na Francję, rodzina Spiro uciekła do Biarritz, a stamtąd do Marsylii , miasta, w którym André Breton , Hans Bellmer i Tristan Tzara pomagali Spirosom w walce z zagrożeniami ze strony kolaboracyjnego reżimu Pétaina .
Wiosną 1941 r. rodzinie Spiro udało się uciec do Stanów Zjednoczonych i osiedlić w Nowym Jorku . Eugene Spiro ożenił się ponownie z Lilly Jacobi, którą znał na wygnaniu w Paryżu.
W 1943 Eugene Spiro wystawiał się w "Galerie Saint-Étienne" w Nowym Jorku oraz w "Salmagundi-Art Club" w Nowym Jorku, podczas siedmiu wystaw indywidualnych.
W latach 50. Eugene Spiro wrócił do Niemiec. Podróżuje do Danii , Szwajcarii , Francji i Anglii .
W 1964 został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec .
W 1969 Berlin zorganizował dużą retrospektywę jego prac.
Zmarł w Nowym Jorku dnia 26 września 1972.