Premier Albanii | |
---|---|
5 października 1914 -23 lutego 1916 | |
Turhan Pasha Permeti Turhan Pasha Permeti |
Narodziny |
1863 Tirana ( Rumelia Eyalet , Imperium Osmańskie ) |
---|---|
Śmierć |
13 czerwca 1920 r Paryż |
Imię w języku ojczystym | Esad pashë Toptani |
Narodowości |
Albańska osmańska (do1912) |
Dom | Tirana |
Zajęcia | Polityk , wojsko |
Rodzina | Rodzina Toptani ( w ) |
Religie | Islam , sunnizm |
---|---|
Partia polityczna | Młodzi Turcy (od1908) |
Stopień wojskowy | Generał dywizji |
Konflikty |
Wojny światowe: Bałkańskie oblężenie Scutari ( we ) |
Nagrody |
Essad Pasha , urodzony Essad Toptani w 1863 roku i zmarł dalej13 czerwca 1920 r, jest albańskim żołnierzem, politykiem i dyktatorem z5 października 1914 w 24 lutego 1916.
Urodzony w 1863 roku w Tiranie Essad Pasha jest potomkiem znakomitej rodziny Toptani. Jako wielki właściciel ziemski w środkowej Albanii , jego kariera rozpoczęła się w administracji tureckiej, gdzie szybko się rozwijał. Na przełomie wieków został mianowany komendantem żandarmerii prowincji Janina .
Zwolennik Młodych Turków , został wybrany w 1908 roku na posła do parlamentu tureckiego. Ale w następnym roku sułtan Abdülhamid II zażądał jego rezygnacji.
Został szefem żandarmerii w prowincji Scutari i wspaniale walczył z Czarnogórami podczas wojny na Bałkanach . Ale wKwiecień 1913po pięciu miesiącach walki jego armia jest wyczerpana i Essad musi się poddać. Od tego czasu Essad żywi prawdziwą nienawiść do Czarnogórców, a zwłaszcza do ich króla, Mikołaja .
W tym samym roku londyńska konferencja oficjalnie uznała niepodległość Albanii, odkąd została ogłoszonaListopad 1912przez Ismail Qemali .
Wykorzystując anarchię panującą w Albanii, aby wykorzystać swoje ambicje polityczne, Essad planuje uczynić Albanię państwem muzułmańskim. Następnie utworzył własny rząd w opozycji do rządu Ismaila Qemali , a planując ogłosić się królem, Essad podpisał już umowy z Serbią .
Ale jego plany są zagrożone przez przybycie 7 marca 1914Przez Guillaume de Wied , protestancki książę pruski wybrany Albanii przez wielkich mocarstw. Mimo wszystko powitał go przychylnie, aby wstąpił do jego rządu. W ten sposób zostaje ministrem spraw wewnętrznych i wojny, ale szybko staje w sprzeczności z księciem, Essad knuje i planuje go obalić. Spisek odkryty, uciekł.
Wybucha pierwsza wojna światowa . A książę Guillaume, nie mogąc poradzić sobie z wydarzeniami i wzrostem wojny domowej , uciekł 3 września .
Essad Pasha, następnie wygnany we Włoszech , w osobie serbskiego premiera znalazł idealną pomoc w przejęciu władzy w Albanii . Rzeczywiście, ten ostatni w obawie, że książę osmański wstąpi na tron Albanii, podpisuje z Essadem tajne umowy przewidujące jego rychły powrót. W ten sposób rząd serbski finansuje i przygotowuje militarnie jego powrót do Albanii, gdzie natychmiast ogłasza się szefem rządu i najwyższym dowódcą armii. Jednak kontroluje tylko północ i środek kraju.
Gdy tylko doszedł do władzy, brał udział w wojnie u boku Ententy . Ale jego prawdziwym zmartwieniem jest utrzymanie władzy, a następnie narzucenie dyktatury .
Pod koniec 1914 i na początku 1915 r. Kraj został najechany przez Grecję na południu, Włochy na wschodzie i był zagrożony przez Austro-Węgry . Ponadto jego moc jest coraz bardziej kwestionowana przez byłych rebeliantów. Essad Pasha zwraca się następnie do rządu serbskiego o najechanie kraju w celu odzyskania kontroli; ale Czarnogórcy również wykorzystali to, aby zająć północ. WCzerwiec 1915, Że Serbowie ostatecznie zajmują Albanię i nałożyć traktat sojuszniczy na nim . Ten traktat nie jest stosowany długo, bułgarska interwencja przeciwko Serbii wPaździernik 1915podważa tę równowagę. Bułgaria przystąpiła do wojny z centralnych .
W Styczeń 1916, Austro-Węgry zajmuje kraj, zmuszając go do ucieczki z poprowadzonymi Serbów .
Po zajęciu Albanii przez Trójprzymierze Essad i jego armia udali się na wygnanie do Francji . Ignorując wszystko, co dotyczy tajnego traktatu londyńskiego, który umieszcza Albanię we włoskiej strefie wpływów, jest on używany przez aliantów, w szczególności przez Francuzów, dając jej nadzieję na powrót do władzy. Ten ostatni zaoferował mu w ten sposób pomoc materialną i odesłał go z powrotem do Albanii ze swoimi zwolennikami, gdzie zorganizowali wojnę partyzancką.
Wtedy zaczęło się pewne napięcie między Francją a Włochami . Ten ostatni w żadnym wypadku nie życzy sobie powrotu Essada Paszy, co mogłoby zagrozić jego prawowitości w Albanii . Essad otrzymuje wówczas rozkaz pozostania w Salonikach do dyspozycji francuskiego dowództwa.
Wojna się skończyła, Francja i Włochy rozwiązały armię Essada. Ten ostatni, zdeterminowany, by odzyskać władzę, ponownie współpracuje z Serbią . Ten ostatni będzie go wspierał podczas konferencji pokojowej w Paryżu . Powstaje wtedy rywalizacja między Włochami a Serbią, z nadzieją na przychylność konferencji pokojowej w Paryżu.
W przypadku Essada sytuacja jest taka sama; ma też dwóch rywali: tymczasowy i oficjalny rząd Albanii, na czele którego stoi Turhan Pasha Përmeti , oraz księcia Williama z Wied , który, nie abdykując, pretenduje do tronu. Ale ten ostatni nie jest rywalem, książę jest Niemcem.
Rząd tymczasowy, zdyskredytowany opieszałością w uznawaniu jego praw, został obalony Styczeń 1920przez Kongres Lushnjë . Nowy rząd, znacznie bardziej nacjonalistyczny, uzyskuje wycofanie wojsk francuskich. Essad Pasha następnie próbuje wykorzystać sytuację do przeprowadzenia nowego zamachu stanu. Ale jego powstanie stłumił jego bratanek, Ahmed Zogu , przyszły król Albanii.
Kontynuując wojnę w Paryżu , został wybrany królem10 czerwca 1920, przez „Zgromadzenie Narodowe Albanii”. Trzy dni później Essad Pasha zostaje zamordowany w Paryżu , przed hotelem Continental, w którym się zatrzymał. Zabójca Avni Rustemi , rodak albański, odmówił przyjęcia go jako króla.
Essad Pasza jest zapamiętany przez Albańczyków jako dyktator, który zdradził swój lud, zawierając pakt z Serbami.
Został pochowany na paryskim cmentarzu Thiais . Jego stela, na placu żołnierzy serbskich, jest jedynym muzułmańskim grobowcem pośrodku krzyży.