Narodziny |
15 czerwca 1850 r Freystadt |
---|---|
Śmierć |
12 stycznia 1924(w wieku 73 lat) Monachium |
Pogrzeb | Cmentarz Solln ( d ) |
Narodowość | Niemiecki |
Zajęcia | Historyk medyczny , lekarz , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet Humboldta w Berlinie |
---|---|
Archiwum prowadzone przez | Niemieckie Archiwum Federalne (BArch, N 2281) |
Ernst Schweninger (ur15 czerwca 1850 rwe Freystadt i zmarł dnia13 stycznia 1924w Monachium ) jest lekarzem i historykiem medycyny niemiecki.
Schweninger od 1866 studiował w Monachium. W 1870 został asystentem Ludwiga von Buhl . W 1875 r. habilitował się na Uniwersytecie Louis-et-Maximilien w Monachium w zakresie patologii . Praktykę rozpoczął w nowym berlińskim szpitalu w Groß-Lichterfelde w 1879 roku.
Udało mu się wyleczyć kanclerza Otto von Bismarcka po był ofiarą ataku sztyletem w 1884. Następnie został profesorem na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie , niezwykła członkiem Gesund- również dyrektor jednego z departamentów w centralnym szpitalu miłości .
W 1886 r. zbudował w Heidelbergu sanatorium do leczenia otyłości za pomocą kuracji, których metody opracował Max Oertel .
W 1902 został zatrudniony przez Juliusa Pagela jako profesor historii medycyny na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie .
Schweninger ożenił się w 1896 roku z byłą żoną malarza Franza von Lenbacha , który zaprzyjaźnił się z kanclerzem w 1874 roku.