Enrique Lafuente Ferrari
Enrique Lafuente Ferrari
Enrique Lafuente Ferrari , urodzony dnia23 lutego 1898w Madrycie i zmarł25 września 1985 z Cercedilli , jest hiszpańskim historykiem sztuki , specjalistą od malarstwa hiszpańskiego , głównie Velasqueza , Goya i Zuloagi .
Biografia
Studiował filozofię i historię oraz uzyskał doktorat z historii na Uniwersytecie w Madrycie . Podczas doktoratu zetknął się z historykami sztuki Elíasem Tormo i Manuelem Gómez-Moreno , których uważany jest za ucznia; pozostaje również w kontakcie z Claudio Sánchez-Albornozem , Antonio Ballesterosem Berettą (es) i José Ortegą y Gassetem .
Poza Hiszpanią wpłynął na Niemców Wernera Weisbacha i Erwina Panofsky'ego .
Od 1928 r. Związał się z Muzeum Prado i Gabinetem Grafiki Biblioteki Narodowej Hiszpanii .
W 1932 roku został docentem historii sztuki , następnie wziął udział w rejsie śródziemnomorskim zorganizowanym przez Manuela Garcíę Morente . Od 1942 roku był profesorem zwyczajnym historii sztuki w Centralnej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Madrycie. Jego przyjaźń z Julianem Mariasem dała mu możliwość nauczania na kilku uniwersytetach w Ameryce Północnej od 1952 roku.
Następnie został profesorem na Uniwersytecie Complutense, a od 1948 r. Akademikiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w San Fernando .
W 1977 roku otrzymał złoty medal za zasługi w dziedzinie sztuk pięknych przyznany przez Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sportu .
Grafika
-
Velázquez. Kompletne wydanie (1928)
-
Życie i dzieło Fray Juan Ricci (1930)
-
Krótka historia malarstwa hiszpańskiego (1934 i 1953) Akal wznawia 1987
-
Malarstwo hiszpańskie z XVII wieku (1935)
-
Interpretacja muzyki barokowej (1941)
-
Ikonografia luzytańska. Grawerowane portrety postaci (1941)
-
Rysunki i obrazy Velázqueza (1943)
-
Życie i sztuka Ignacio Zuloagi (1950, 1972, 1990)
-
Podstawy i problemy historii sztuki (1951, 1985)
-
Wyimaginowane Betlejem (1951)
-
Goya i hiszpański ryt (1952)
-
Księga Santillany (1955, 1981, 1999)
-
Goya. Ryciny i litografie. Cała praca (1961)
-
Od Trajana do Picassa (1962)
-
Muzeum Prado. Malarstwo hiszpańskie XVII i XVIII wieku (1964, 1969)
-
Velázquez w Muzeum Prado (1965)
-
Velázquez (1966)
-
Velazquez: Princes and Infants (1969)
-
Muzeum Prado. Malarstwo włoskie i francuskie (1967)
-
Muzeum Prado. Od rzymskiego do greckiego (1968)
-
Goya (1968)
-
Goya: Kobiety w Prado (1968)
-
Historia malarstwa hiszpańskiego (1971)
-
Ortega i sztuki wizualne (1971, 1972)
-
Autograf-amator autorstwa Lope de Vega (1973)
-
Muzeum Prado. Malarstwo nordyckie (1977)
-
Los Caprichos de Goya (1978, 1984)
-
Freski z San Antonio de la Florida (1979)
-
Rysunki Goi (1980, 1988);
-
Ignacio Zuloaga (1980)
-
Świat Goi w jego rysunkach (1980, 1982)
-
The Chronicles of the Crusaders and the Latin Kingdom of Jerusalem (1981)
-
Walka byków Goi (1981)
-
Litografie Goi (1982)
-
Królewska chalkografia Madrytu, Goya i jemu współcześni ” (1984)Współautorem jest Juan Carreta Parrondo.
-
Katastrofy wojny Goi (1985)
-
Poprzednicy, zbiegi okoliczności i wpływy w sztuce Goi (1987)
-
O historii grafiki hiszpańskiej (1989)
-
Życie i twórczość Ignacio Zuloagi (1991)
-
Malarz Joaquín Valverde (1994)
-
Velázquez i zbawienie przez okoliczności i inne pisma na temat autora (1999, 2013)
-
Giovanni Battista Piranesi (2002)
Uwagi i odniesienia
-
Werner Weisbach, Barok: sztuka kontrreformacji (1942) (tłumaczenie i wstępny esej Enrique Lafuente Ferrari).
-
Zapis prologu do Badań nad ikonologia przez Erwin Panofsky .
-
Fernando Huizi, Homage in El Pais z 15 października 1985 r.
-
Julián Marías , „Kolejne stulecie: Enrique Lafuente Ferrari” .
-
Biografia Enrique Lafuente Ferrari na biografiasyvidas.com .
-
(es) „ REAL DECRETO 1404/1977, 10 de junio por el przyznał, że jeśli Medalla al Mérito en las Bellas Artes en su categoría de Oro Don Enrique Lafuente Ferrari ” , Boletin Oficial del Estado , Madryt, n o 145,18 czerwca 1977, s. 13812 ( czytaj online ).
Linki zewnętrzne