Henocha | |
kreacja | 1853 |
---|---|
Założyciele | Carl Henoch ( d ) |
Stronie internetowej | www.enoch-enoch.com |
Enoch et compagnie to francuskie wydawnictwo muzyczne założone w 1853 roku .
W 1853 roku, w Paryżu , Carl Enoch ( Celle , 1805 - Paryż , 1883), sprzedaży reprezentatywne dla Meyer & Litolff edycjach muzycznych z Brunswick , otworzył sklep dla publikowania i sprzedaży partytur . W Enoch Editions muzyczne osiedlić 30 rue Meslay w 3 th dzielnicy Paryża .
W 1867 roku Émile Enoch , jego najmłodszy syn, otworzył filię w Londynie, Enoch & Sons, która działała do 1927 roku.
W 1870 roku nazwa firmy stała się Enoch Père et Fils , Carl skupiający w tym biznesie dwoje swoich dzieci, Wilhelma i Emila.
W 1873 roku Enoch wydał pismo muzyczne Le Monde. Nowoczesna kolekcja muzyczna zawierająca nuty.
W 1874 roku, siedziba Paryż przechodzi Pavilion w Hanowerze , 27 boulevard Włochów w 2 th dzielnica Paryża Charles Henocha wycofał się z wydawnictwem, pozostawia ręce synem dwóch Wilhelm i Emile Henocha.
W 1880 roku Wilhelm Enoch (1840-1913) i jego brat Émile Enoch połączyli siły z Georgesem Costallatem (1844-1901) pod nazwą firmy Enoch frères et Costallat do grudnia 1894 roku, po czym Costallat założył własny dom.
W latach 1897-1904 zięć Wilhelma Enocha, Gabriel Astruc , był zastępcą dyrektora, zanim w 1904 założył własne wydawnictwo muzyczne. W tym okresie, od kwietnia 1897 do stycznia 1899, Wilhelm Enoch i jego zięć Gabriel Astruc zorganizowali co najmniej 36 Koncertów Enocha w siedzibie dziennika Le Figaro , 26, rue Drouot .
Enoch produkuje wyniki i materiału muzycznego ilustrowane przez wielkich artystów z końca XIX th wieku jako George Auriol i Henri Rivière . W związku z artystami kabaretu Le Chat noir na zlecenie Rodolphe Salis drukowana jest pewna liczba litografii . Dom podpisuje się z większością kompozytorów repertuaru symfonicznego, takimi jak César Franck , Emmanuel Chabrier czy Georges Enesco , ale także z popularnym repertuarem (operetki, kabarety) z André Messagerem czy Paulem Delmetem . Opublikowała Praktyczną metodę orkiestracji symfonicznej (1887) autorstwa Émile'a Tavana, która następnie stała się punktem odniesienia.
W 1897 roku André Gedalge polecił swojego ucznia Maurice'a Ravela Wilhelmowi Enochowi, który zmusił młodego kompozytora do podpisania w grudniu pierwszego kontraktu wydawniczego. W 1898 roku Enoch opublikował pierwsze dzieło Maurice'a Ravela , skomponowane w 1895 roku, antyczny Menuet .
W lutym 1905 r. Enoch wraz z innymi wydawnictwami muzycznymi pozwał producentów fonogramów, gramofonów i cylindrów muzycznych, którzy nie chcieli płacić tantiem pod pretekstem, że są to maszyny odtwarzające muzykę: firmy te są skazane w apelu na zapłatę 5% sprzedaż autorom na płytę lub cylinder.
W 1906 roku Wilhelm Enoch został kawalerem Legii Honorowej .
W 1910 r. dom przejęli Daniel Enoch (1872-1943) i Georges Enoch (1878-1938), wnukowie fundatora.
28 maja 1913, Wilhelm Henoch zmarł w Paryżu . 30 maja 1913 r., na jego pogrzebie w Père-Lachaise , wiele osobistości jest obecnych , w tym Léon Blum , Claude Debussy , Misia Godebska , Désiré-Émile Inghelbrecht i André Messager . Prezydent Sacem , Célestin Joubert , wygłasza przemówienie z tej okazji.
W 1928 roku Daniel i Georges Enoch zamówili orkiestrację swojego starożytnego menueta u Maurice'a Ravela , który zgodził się przejąć jego kierownictwo po powrocie z trasy koncertowej w Ameryce Północnej od stycznia do kwietnia 1928 roku. 1929, po Bolero od lipca do października 1928. Orkiestracja Starożytnego Menueta została opublikowana w 1930 i miała premierę11 stycznia 1930 rw Salle Gaveau z Orchestre Lamoureux pod dyrekcją samego Maurice'a Ravela, który na tym koncercie również dyryguje Bolero , wystąpił po raz pierwszy na koncercie w Europie.
W kwietniu 1938 roku Georges Enoch został mianowany Kawalerem Legii Honorowej . 7 lipca 1938 r, Gabriel Astruc , były partner jego teścia Wilhelma Enocha w Editions Enoch, umiera w Paryżu ; 10 lipca 1938 r, jego pogrzeb odbył się na cmentarzu Montparnasse w obecności wdowy po nim, Marguerite Enoch oraz jego szwagierów Daniela Enocha i Georgesa Enocha oraz wielu osobistości, w tym Jacquesa Rouché . W listopadzie 1938 roku Daniel Enoch został kawalerem Legii Honorowej . W grudniu 1938 Georges Enoch zmarł nagle. Daniel Enoch zostaje sam w zarządzie wydawnictwa.
Podczas II wojny światowej , wydawnictwo został umieszczony w marcu 1941 roku w ramach tymczasowego administracji wydaniach Henry Lemoine i Daniel Henoch i jego rodzina zostali zamordowani przez hitlerowców: Daniel Henoch i jego żona, Anna Mapou, wywieziono do 61 th z konwoju Drancy 28.10.1943 i przybyły do Auschwitz 30.10.1943, gdzie zostali zagazowani 2.11.1943; ich syn Robert Enoch został zastrzelony 8 lipca 1944 r. przez Niemców w Portes-les-Valence .
W 1944 r. Jacques Enoch (1900–1990), syn Daniela Enocha, po powrocie do Paryża odnotował liczne zaginięcia w domu rodzinnym dóbr, które miały miejsce w czasie okupacji, w tym pianina Érard nabytego w 1892 r. Próbował odrestaurować od domu do domu rodzinnego edytuje i edytuje nowe talenty, takie jak Joseph Kosma i Darius Milhaud . Istnieje również 26 th Prezes SACEM (1959-1960; 1963/64; 1967/68).
Od 1990 do 2011 roku dom prowadziła Janine Enoch z domu Astruc (1921-2017), wdowa po Jacques Enoch.
W 2011 roku Danièle Enoch-Maillard przejęła od swojej matki prowadzenie domu.
W 2014 roku w siedzibie Editions Enoch odnotowano kradzieże autografów muzyków – m.in. Emmanuela Chabriera , Georgesa Enesco i Maurice’a Ravela .
„Jeśli chodzi o rękopis orkiestracji starożytnego Menueta , skradziony z Éditions Enoch w latach 2013-2014, nadal toczy się postępowanie sądowe, sprzeciwiając się wydaniom likwidatorom niesławnej firmy Aristophil . "
Obecna siedziba firmy „Music Publishing - publikowanie i Enocha C tj ”, która obejmuje 1700 tytułów w katalogu znajduje się 193 Boulevard Pereire w 17 th dzielnicy Paryża .