Narodziny |
1818 lub 6 lutego 1818 Londyn |
---|---|
Śmierć |
1891 lub 6 sierpnia 1891 Gołębie |
Narodowości |
Brytyjski francuski |
Zajęcia | Kompozytor , pianista , wydawca muzyczny |
Ruch | Romantyczna muzyka |
---|---|
Instrument | Fortepian |
Mistrz | Ignaz Moscheles |
Gatunek artystyczny | Opera |
Henry Charles Litolff , urodzony w Londynie dnia6 lutego 1818i zmarł w Bois-Colombes dnia6 sierpnia 1891, jest pianistą- wirtuozem i znanym w swoim czasie francuskim kompozytorem .
Jego ojciec Martin Litolff, skrzypek z Ammerschwihr w Alzacji, który został żołnierzem I Cesarstwa , został wzięty do niewoli w Hiszpanii i zabrany do Londynu, gdzie w 1815 roku ożenił się z Sophie Hayes, szkocką kobietą. Tak urodził się w Londynie w 1818 roku Henry Charles Litolff .
Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku dwunastu lat, a dwa lata później został zauważony przez przypadkowego wirtuoza Ignaza Moschelesa , który wziął go pod swoją opiekę. W wieku 17 lat zakochał się w Elisabeth Etherington, której rodzice odmówili przejęcia go. Porywa ją i zamieszkuje z nią we Francji . Jego życie było niezwykle pełne przygód. Był nawet uwięziony za długi w więzieniu, z którego udało mu się uciec przekupując strażnika więziennego.
W 1851 roku ożenił się z wdową po Gottfriedie Martinie Meyerze, założycielu wydawnictwa muzycznego, które następnie przyjęło nazwę Meyer & Litolff. Henryk rozwiódł się w 1858 roku, ale w międzyczasie adoptował syna swojej żony, Theodora (1839-1912) i nadał mu swoje imię. W 1853 roku Henry zezwala swojemu przedstawicielowi, Carlowi Enochowi, na założenie własnego domu w Paryżu, wydań muzycznych Enoch . Oba domy nadal istnieją.
Został mianowany Dyrektorem Théâtre du Châtelet, w którym wykonywał własne operetki.
Jego koncerty fortepianowe zostały nagrane przez angielską wytwórnię Hyperion i są dostępne do dziś.
W 1860 roku ożenił się po raz trzeci w Frankfurcie nad Menem , Blanche de La Rochefoucauld (1836/70). Zmarła po 10 latach małżeństwa. Henry Litolff ożenił się po raz czwarty25 września 1873, w Nogent-sur-Marne z Lucie-Mathilde Herrier.
W 1871 r. Wstąpił do Komuny Paryskiej i został aktywnym członkiem Federacji Artystycznej.
Obecnie regularnie słyszy się tylko utwór Litolffa. To Scherzo z IV Koncertu symfonicznego d-moll na fortepian i orkiestrę op. 102, który skomponował w 1852 roku w Brunszwik , Niemcy .
Jego główne utwory to pięć koncertów symfonicznych z fortepianem. Nie ma już śladów jego Koncertu nr 1 d-moll, ale pozostałe to:
Litolff był przyjacielem Franciszka Liszta , który go podziwiał. Dlatego zadedykował mu swój własny Koncert nr 1.
Dedykacja: Leopold I er , król Belgów